6ο Φεστιβάλ WIFT GR: Ξεκινά με δωρεάν είσοδο στην Ταινιοθήκη – Όλες οι ταινίες που θα δούμε το 4ήμερο

Το WIFT GR – Women in Film and Television Greece (Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στην Τηλεόραση – Ελλάδα) μαζί με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζουν το 6ο Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο. Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί φέτος 24-27 Νοεμβρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος με ελεύθερη είσοδο. 

H αφίσα του 6ου Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο

Η φετινή διοργάνωση επιλέγει, όπως κάθε χρόνο, να συμπέσει και με την Παγκόσμια Ημέρας Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοεμβρίου). Με αφετηρία το φεμινιστικό σύνθημα «MY BODY MY RIGHTS», οι ταινίες του 6ο Φεστιβάλ WIFT GR έχουν ως κοινή θεματική την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, τόσο για σεξουαλικά όσο και αναπαραγωγικά δικαιώματα -για παράδειγμα το δικαίωμα στην άμβλωση, η αντισύλληψη, τα ζητήματα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και παρένθετης μητρότητας.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει περισσότερες από 12 ταινίες αποκλειστικά από γυναίκες σκηνοθέτριες, που ξεχωρίζουν για την αιχμηρή τους ματιά και την πολιτική τους διάσταση. Ας δούμε αναλυτικά το πρόγραμμα των τεσσάρων ημερών του Φεστιβάλ.

Τελετή έναρξης του 6ου WIFT GR με παρουσιάστριες την Ζέτα Δούκα και την Δώρα Χρυσικού, στις 20:30. Θα προβληθεί απόσπασμα από την υπό-παραγωγή μικρού μήκους ταινία Μοmmies των Μαρία Σιδηροπούλου και Ελβίρα Κρίθαρη, με την παρουσία των σκηνοθέτιδων.

Ένα τραγικό συμβάν στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας φέρνει μια τριμελή ελληνική οικογένεια μπροστά σε προσωπικά αδιέξοδα, με τον καθένα να πρέπει να αναλογιστεί για πρώτη φορά στη ζωή του το κόστος των πράξεών του. Οι γυναικείοι χαρακτήρες ασφυκτιούν προσπαθώντας να βρουν τη θέση τους σε ένα δυσχερές για τη γυναίκα περιβάλλον. Η μητέρα της οικογένειας παρουσιάζεται ως μια άβουλη προσωπικότητα που πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στους ρόλους που τις έχουν δοθεί και την ίδια την πραγματικότητα. Η κόρη βιώνει επίσης καταπίεση, καθώς όσο ενηλικιώνεται διεκδικώντας την σεξουαλικότητά της και τη θέση της μακριά από τον μικρόκοσμο της επαρχίας, τόσο έρχεται σε σύγκρουση με αυτόν. Συνδεόμενη με την αφήγηση, η φυσικότητα με την οποία εκδηλώνεται στο δωμάτιο της κόρης, η σκηνή αυτοερωτισμού αποτελεί μια σύγχρονη κινηματογραφική εικόνα για το δικαίωμα στην ευχαρίστηση του γυναικείου σώματος.

Πίσω από τις θημωνιές της Ασημίνας Προέδρου

Βρετάνη, 1770. Η Μαριάν, μια ζωγράφος αναλαμβάνει το γαμήλιο πορτρέτο της Ελοΐζ, μίας νέας γυναίκας που μόλις άφησε το Μοναστήρι. Η Ελοΐζ αρνείται να παντρευτεί και η Μαριάν θα πρέπει να τη ζωγραφίσει χωρίς η ίδια να το γνωρίζει. Καθημερινά την παρατηρεί διακριτικά ώστε να την ζωγραφίσει μυστικά. Η σκηνοθεσία δημιουργεί μια ατμόσφαιρα γυναικείας ιδιωτικότητας, απαλλαγμένη από το αντρικό βλέμμα και τους κανόνες του, απελευθερώνοντας σταδιακά την πηγαία σεξουαλικότητα και τους κώδικες έκφρασης και επικοινωνίας. Το αποτέλεσμα είναι οι γυναικείοι χαρακτήρες να συναντηθούν ελεύθεροι μπροστά στον έρωτα, να δημιουργήσουν ισχυρούς αλληλέγγυους δεσμούς και να μοιραστούν δυνατά βιώματα και συγκινήσεις, όπως η σκηνή έκτρωσης της νεαρής υπηρέτριας του σπιτιού. Η απουσία ανδρών και η φυσικότητα με την οποία επιλέγεται να παρουσιαστεί η έκτρωση μέσα σε ένα οικείο σπιτικό περιβάλλον αποτελούμενο από γυναίκες, σχολιάζει με απλότητα τη διαχρονικότητα της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος.

Το πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται της Céline Sciamma

Γαλλία, 1963. Η Άννα, φοιτήτρια φιλολογίας, μένει έγκυος σε μια εποχή που η αντισύλληψη και η άμβλωση είναι παράνομες. Καθώς δυσκολεύεται να βρει βοήθεια από φίλους καταφεύγει σε γιατρό, ο οποίος  αποφασίζει για εκείνη συνταγογραφώντας παρά τη θέλησή της φάρμακα ενίσχυσης της κύησης. Παράλληλα, η ίδια παραμελεί τις σπουδές της ελπίζοντας μάταια να αποβάλλει. Κάποια στιγμή ο φίλος της Ζαν τη φέρνει σε επαφή με τη Λετίσια, που έχει κάνει έκτρωση παράνομα έναντι αμοιβής. Η Άννα συγκεντρώνει τα χρήματα και προχωράει στο «γεγονός» με κίνδυνο τη ζωή της. Μια προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Ανί Ερνό, που ανατρέχει στην εμπειρία της με την άμβλωση στη Γαλλία της δεκαετίας του 1960. Μια συντηρητική κοινωνία που θεωρεί ταμπού την άμβλωση και ρίχνει το βάρος της ανάληψης ευθυνών μετά το σεξ αποκλειστικά στις γυναίκες. Η ταινία αποτελεί ένα ισχυρό σχόλιο για την ανδροκεντρική ιατρική, όχι μόνο της δεκαετίας του 1960, αλλά και της σημερινής εποχής που τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών παραμένουν ζητούμενο ή τίθενται σε αναστολή.

Το γεγονός της Audrey Diwan

Eυτυχισµένη σύζυγος και µητέρα ενός 8χρονου αγοριού, η Άστριντ ανακαλύπτει πως είναι ξανά έγκυος. Γεµάτη χαρά ξαναζεί την καινούργια της εγκυµοσύνη ώσπου στον έκτο µήνα κύησης έρχεται αντιµέτωπη µε µια σκληρή πραγµατικότητα. Κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου ρουτίνας, ανακαλύπτουν ότι το παιδί τους είναι βαριά άρρωστο. Η Άστριντ είναι αντιµέτωπη µε ένα φοβερό δίληµµα που σύµφωνα µε τον γερµανικό νόµο είναι δική της ευθύνη η τελική επιλογή. Μια κινηματογραφική πρόταση που αναδεικνύει τις εύθραυστες διαστάσεις ανάμεσα στην ιατρική και τη μητρότητα.

24 Εβδομάδες της Anne Zohra Berrach

Επιλογή μικρού μήκους ταινιών σε επιμέλεια της HF Productions στις 17:30.

Η έκτρωση έχει γίνει και πάλι ποινικό αδίκημα, η Κάρα έρχεται αντιμέτωπη με μια ζοφερή πραγματικότητα. Παρόλο που υπάρχουν προφανείς κίνδυνοι, αναζητά τις υπηρεσίες μιας παράνομης κινητής κλινικής αμβλώσεων.

Frimas της Marianne Farley

Μια ευχάριστη ταινία κινουμένων σχεδίων στην οποία η Myleine Guiard-Schmid ρωτά αν η γέννα μπορεί επίσης να είναι ευχάριστη και λαμβάνει απαντήσεις τόσο από μητέρες όσο και από μαίες.

Η Άννα βγαίνει κρυφά από το σχολείο με τον φίλο της για να πραγματοποιήσει την απόφασή της για έκτρωση.

Memoir of a Veering Storm της Σοφίας Γεωργοβασίλη

Η κινηματογραφίστρια Wu-Ching Chang δημιουργεί ένα συγκλονιστικό φόρο τιμής στη γιαγιά της, η οποία, ως T’ung-yang-hsi πουλήθηκε σε άλλη οικογένεια και μεγάλωσε ως δική τους μέλλουσα νύφη.

Σαν χαμένα κορίτσια μια χειμωνιάτικη μέρα, η Alona και η Hagar περιπλανώνται στους δρόμους της Χάιφα. Η μία δραπετεύει από τη ζωή της, η άλλη το μέλλον της.

Μπλε καυτό παντελόνι, αλμυρός ιδρώτας και πολλή αγάπη. Το You’re Fit εξερευνά τι πραγματικά συμβαίνει στο γυμναστήριο με χιουμοριστικό και αυθάδικο τρόπο.

ΠΑΝΕΛ με θέμα «Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα, η αυτοδιάθεση του σώματος και ο ρόλος της τηλεόρασης και του κινηματογράφου» στις 19:30 (Ώρα προσέλευσης: 19:00).

Η δημοσιογράφος και σεναριογράφος, Μαρία Λούκα συνομιλεί με τις:  Φαίδρα Βόκαλη (παραγωγός – σκηνοθέτρια), Άννα Βουγιούκα (ερευνήτρια/ gender expert του Κέντρου Διοτίμα), Νατάσα Γιάμαλη (δημοσιογράφος – παρουσιάστρια), Μαρκέλλα Γιαννάτου (ηθοποιός), Σοφία Καϊτατζή – Γουίτλοκ (καθηγήτρια στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Μαίρη Μπούλη (σκηνοθέτρια), τη Δανάη Παπαδάκη, δότρια ωαρίων και κεντρικό πρόσωπο στο εν εξελίξει ντοκιμαντέρ παρατήρησης «Δεν Κοστίζει Τίποτα» της Μαίρης Μπούλη κ.α.

Είναι το καλοκαίρι του 1900, σε μια πεδιάδα της νότιας Ελβετίας. Η Ελίζαμπεθ, 17 ετών, είναι έτοιμη να δώσει όρκο αγνότητας, όταν ο ξαφνικός θάνατος της μεγαλύτερης αδελφής της την αναγκάζει να φύγει από το μοναστήρι και να επιστρέψει στο οικογενειακό αγρόκτημα που άφησε πίσω της πέντε χρόνια νωρίτερα. Όμως η Ελίζαμπεθ δεν είναι πια παιδί. Καθώς οι σκληροί κανόνες του χωριού την οδηγούν σε μια κατάσταση ασφυξίας και η μυστηριώδης εξαφάνιση της αδελφής τής έχει γίνει εμμονή, η Ελίζαμπεθ θα διεκδικήσει το δικαίωμά της στον πειραματισμό. Μυστικιστική στην ατμόσφαιρά της και εξαιρετικά επίκαιρη στη θεματολογία της, η ταινία της Ελβετίδας σκηνοθέτριας Κάρμεν Ζακιέ μιλάει για την πίστη, τη σεξουαλικότητα, την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.

Η ταινία τιμήθηκε με το WIFT GR Award στο πλαίσιο του 63ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Βροντή της Carmen Jaquier

Η Ινδία εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς στο μεγαλύτερο εργοστάσιο μωρών στον πλανήτη. Είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο που επιτρέπει τη χρηματοδότηση της παρένθετης μητρότητας. Με 10.000 ευρώ μπορείς να κάνεις θεραπεία υπογονιμότητας και να υποβληθείς σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Στη συνέχεια, τα έμβρυα, που προκύπτουν, εμφυτεύονται στην παρένθετη μητέρα. Εννιά μήνες αργότερα, επιστρέφεις και παραλαμβάνεις το νέο σου μωρό. Εκ πρώτης όψεως, φαντάζει ως το τέλειο σχέδιο. Ζευγάρια με προβλήματα γονιμότητας αποκτούν παιδί, ενώ φτωχές γυναίκες λαμβάνουν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν το σχολείο των παιδιών τους ή ν’ αγοράσουν ένα μικρό σπίτι. Αλλά με τόσα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν, μπορεί στ’ αλήθεια η παρένθετη μητρότητα να αντιμετωπιστεί όπως μια οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση;

Μωρά «Made in India» των Stéphanie Lebrun και Philippe Levasseur

Την άνοιξη του 1972, η αστυνομία συνέλαβε επτά γυναίκες που ήταν μέλη ενός παράνομου δικτύου. Χρησιμοποιώντας κωδικά ονόματα, ψεύτικα στοιχεία και ασφαλή σπίτια, δημιούργησαν μια υπόγεια υπηρεσία για γυναίκες που αναζητούσαν ασφαλείς, οικονομικά προσιτές, αμβλώσεις. Αυτοαποκαλούνταν JANE. Το “The Janes” είναι ένα ειλικρινές ντοκιμαντέρ για την ιστορία της Jane Collective, μιας παράνομης ομάδας αμβλώσεων που εργαζόταν στο Σικάγο στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Η αφήγηση στηρίζεται κυρίως σε μαρτυρίες από τις γυναίκες εθελόντριες του Jane Collective, παρακολουθώντας τις προσπάθειές τους από την αρχή – όταν η ομάδα ήταν απλώς μια υπηρεσία παραπομπής – μέχρι τις τελευταίες μέρες τους που μάχονταν με την επιβολή του νόμου.

Οι Janes των Tia Lessin και Emma Pildes

Οικονομικές δυσκολίες αναγκάζουν την κωφή έφηβη Βαλμίρα να αφήσει το σχολείο Κωφών στην Αθήνα και να επιστρέψει στο νησί του πατέρα της, όπου βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της αδιαφορίας και της απομόνωσης – όχι μόνο εξαιτίας των προκαταλήψεων του χωριού, αλλά, κυρίως, των δικών της. Το δικαίωμα της Βαλμίρας να επιλέξει τον τρόπο που θα επικοινωνεί της αφαιρεί και ταυτόχρονα διευρύνει τους τρόπους πρόσληψης της πραγματικότητας. Ένα σχόλιο για την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας όχι τόσο λόγω κάποιας αναπηρίας αλλά εξαιτίας των φίλτρων πρόσληψης της πραγματικότητας που επιλέγουμε.

Άκουσέ με της Μαρίας Ντούζα

Βρείτε την εκδήλωση του 6ο Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο και στο Facebook.