Τα διάσημα τραγούδια που υμνούν το casino
Η μουσική είχε πάντοτε πρωταγωνιστικό ρόλο στα casino.
Τα πρώτα κτίρια στις ΗΠΑ που μετατράπηκαν σε casino ήταν τις περισσότερες φορές μεγάλα ξενοδοχεία, τα οποία φρόντιζαν να έχουν για τους πελάτες τους χώρους όπου μπορούσαν να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις ή να διασκεδάσουν με ζωντανή μουσική. Αυτή, μάλιστα, ελλείψει διαθέσιμου χώρου παιζόταν μέσα στην ίδια αίθουσα που προοριζόταν για το casino, την ώρα που οι θαμώνες κάθονταν στα τραπέζια για το παιχνίδι τους.
Αργότερα, στη χρυσή εποχή του ραδιοφώνου, τα casino ήταν οι σημαντικότεροι χορηγοί των κορυφαίων ραδιοφωνικών εκπομπών, ιδιαίτερα εκείνων που έπαιζαν μουσική. Οι εποχές άλλαξαν και το casino μεταφέρθηκε πια από τα φυσικά κτίρια στις σύγχρονες online πλατφόρμες, όπως είναι αυτή της PokerStars Casino, όμως δεν άλλαξε η σχέση τους με τη μουσική. Ακόμη και τώρα, η επιλογή του soundtrack που συνοδεύει τα περίφημα ψηφιακά φρουτάκια σε ένα online casino είναι απόλυτα προσεγμένη, τις περισσότερες φορές μάλιστα σε σημείο που παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με το ίδιο το παιχνίδι.
Δεν είναι, επίσης, διόλου τυχαίο ότι χιλιάδες διάσημοι καλλιτέχνες σε όλον τον κόσμο λάτρεψαν το casino και τα παιχνίδια του, με αποτέλεσμα να γίνουν τακτικοί θαμώνες, να επενδύσουν σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις και, φυσικά, να απαθανατίσουν τις δικές τους ιστορίες ή ιστορίες άλλων μέσα από τραγούδια που έγραψαν «χρυσές σελίδες» στη μουσική. Ένα από τα πιο διάσημα κομμάτια όλων των εποχών είναι το περίφημο The House of the Rising Sun, που ηχογραφήθηκε από τον Woody Guthrie το 1940 και αναφέρεται στην περίπτωση ενός παίκτη που έχασε τα πάντα και μονολογεί καθώς περπατάει στον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του.
Σε άλλη περίπτωση, στο The Entertainer του Scott Joplin γίνεται αναφορά στη ρουλέτα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και το 1930, στο τραγούδι American Patrol του Glenn Miller. Η ρουλέτα είναι αγαπημένο θέμα για αρκετούς σύγχρονους τραγουδιστές όπως η Lady Gaga, ο Bruno Mars και η Rihanna, όμως η αλήθεια είναι ότι πρόκειται απλώς για ελάχιστα από τα χιλιάδες ανάλογα τραγούδια που ασχολούνται γενικότερα με το casino και την κουλτούρα του.
Οι Rolling Stones βρίσκονται μεταξύ των τοπ τεσσάρων πιο δημοφιλών καλλιτεχνών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακούραστοι και ενεργοί εδώ και έξι δεκαετίες, οι Rolling Stones συνεχίζουν μέχρι και σήμερα τις ζωντανές εμφανίσεις, αλλά και τις νέες κυκλοφορίες. Κάπου ανάμεσα στην πλούσια δισκογραφία τους δεν έλειψε και η θεματική που αφορούσε το casino. Το «Casino Boogie», παρά το γεγονός ότι, όπως έχει δηλώσει ο Jagger, οι στίχοι είναι σχεδόν ακατανόητοι αφού χρησιμοποίησαν τυχαίες λέξεις, δημιούργησε ισχυρή σύνδεση με την κουλτούρα των casino, μιας και, όπως λέγεται, δημιουργήθηκε έξω από ένα τέτοιο, κάπου στη Γαλλία.
Ο Ray Charles παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους της μουσικής. Η αδυναμία του για τα παιχνίδια, συγκεκριμένα για το blackjack, αποτυπώθηκε στο τραγούδι του… Blackjack, μαζί με την αίσθηση που αφήνει το παιχνίδι σε κάθε παίκτη.
Εάν κάποιος έχει ταυτιστεί μουσικά με τη λαμπερή πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, δεν είναι άλλος από τον Elvis Presley. Ο μουσικός θρύλος έχει συνδεθεί με το Λας Βέγκας και τη φαντασμαγορική δράση των casino με το A Little Less Conversation, το οποίο πολύ αργότερα «έντυσε» το Ocean’s Eleven, μία από τις ταινίες κατατεθέν των casino, αλλά και το Viva Las Vegas, το οποίο παραμένει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια όλων των εποχών.
Το Huck’s Tune δημιουργήθηκε από τον Bob Dylan για την ταινία “Lucky You” και, συμβαδίζοντας απόλυτα με τη θεματική του ίδιου του σεναρίου, περιλαμβάνει μέσα σε λίγα λεπτά όλη την πλοκή της φανταστικής παραγωγής. Το τραγούδι Snake Eyes των Mumford and Sons αναφέρεται στην αφοσίωση που μπορεί να έχει κάποιος για να φύγει από το casino κερδισμένος, αλλά και τις εναλλαγές συναισθημάτων στη διάρκεια ενός παιχνιδιού.
Τέλος, η ιστορία που εξιστορείται στο The Gambler απογειώθηκε όταν το τραγούδι ερμηνεύτηκε από τον κορυφαίο Kenny Rogers. Οι στίχοι περιγράφουν την ιστορία ενός ταξιδιώτη σε τρένο που τον πλησιάζει ένας παίκτης και τον συμβουλεύει για τη ζωή του, μέσα από την αλληγορία του συναισθήματος ενός παιχνιδιού. Κλείνοντας, υπενθυμίζει στον ταξιδιώτη ότι τελικά τίποτα δεν είναι θέμα επιλογών στη ζωή μας.