Εγκαινιάζεται την Τετάρτη, 18 Ιανουαρίου 2023, ώρα 19:00 η έκθεση με έργα του αρχιτέκτονα / εικαστικού καλλιτέχνη Tάκη Γιαλελή με τίτλο «Η πιθανότητα του φόβου» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας).
«Η πιθανότητα του φόβου»: Λίγα λόγια για την έκθεσηΟ Τάκης Γιαλελής διακεκριμένος αρχιτέκτονας και εικαστικός καλλιτέχνης ολοκλήρωσε μία πολύ ενδιαφέρουσα ενότητα εικαστικών έργων του κατά την περίοδο της καραντίνας του covid-19 με τίτλο «Η πιθανότητα του φόβου».
Οι σημαντικές σπουδές και η επαγγελματική εμπειρία στην Νέα Υόρκη, χαρακτηρίζουν τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά του έργα σε όλη την Ελλάδα και παρότι πολυάσχολος ως αρχιτέκτονας ο Τάκης Γιαλελής την τελευταία 10ετία ασχολείται παράλληλα με την θεωρητική αρχιτεκτονική και με τις εικαστικές τέχνες προσπαθώντας να διευρύνει τα όρια της σκέψης και κατανόησης μέσα από παράλληλες πρακτικές.
Τα έργα της έκθεσης είναι έργα με εκφραστική λιτότητα μεγάλης ενσυναίσθησης και συναισθηματικής φόρτισης με πολλαπλές αναγνώσεις. Η ιδιαίτερη σκέψη και κοινωνική ευαισθησία του καλλιτέχνη είναι έκδηλη σε όλα τα έργα που έχει κατά καιρούς υλοποιήσει.
«Το εγχείρημα του Τάκη Γιαλελή αποτελεί παράδειγμα δημιουργικότητας που ενεργοποιεί την καλλιτεχνική σκέψη και την ανθρώπινη ανησυχία. Οι δύσκολες συνθήκες εγκλεισμού λειτουργούν ως δεξαμενή αναζήτησης.
Ως γνήσιος εικαστικός, άδραξε αυτής της ευκαιρίας μας για να “σχολιάσει” και να αναδείξει το κυρίαρχο θέμα που γέννησε η συνθήκη που βιώσαμε, τον ΦΟΒΟ!! Τον φόβο τον υπαρξιακό, τον μεταφυσικό, την φανταστική ή την πραγματική απειλή που υφέρπει και δημιουργεί ιδιαίτερα συναισθήματα έντασης για τον κάθε έναν από εμάς».
Η Ιστορικός Τέχνης, Μπία Παπαδοπούλου στο κείμενο παρουσίασης της έκθεσης με τίτλο, Αινιγματικές αφηγήσεις σχολιάζει:«Τα έργα δημιουργήθηκαν την περίοδο του κορωνοϊού, στη μεγάλη πλειοψηφία τους κατά τη διάρκεια της καραντίνας και του εγκλεισμού. Καθαρά βιωματικά, εισάγουν την έννοια της αναμονής, της επισφάλειας, του επικείμενου κινδύνου και του φόβου για το άγνωστο, όπως άλλωστε δηλώνει ο τίτλος της έκθεσης.
Απελευθερωμένος από τους κανόνες και τη σχεδιαστική ακρίβεια της αρχιτεκτονικής, ο Γιαλελής ζωγραφίζει στον χώρο με τα ανορθόδοξα, εξω-ζωγραφικά υλικά του. Μετατρέπει αλχημικά την πράξη της καταστροφής σε πράξη καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τα χρωματιστά, διάφανα χαρτιά σκίζονται και κόβονται με γρήγορες κινήσεις, με αυτόματες, αυθόρμητες χειρονομίες που εκτονώνουν τον ψυχισμό. Τα τεμαχισμένα σπαράγματα χρησιμοποιούνται ως δομικά στοιχεία, κτίζοντας επάλληλες, αλληλοκαλυπτόμενες επιφάνειες. Με τα σχήματα που προκύπτουν τυχαία αλλά και τις διαφορετικές επιστρώσεις της ανακυκλωμένης ύλης, ο Γιαλελής συνθέτει υπαινικτικές εικόνες και αινιγματικές αφηγήσεις που ενεργοποιούν τον νου και τη φαντασία.
Τα έργα υποδηλώνουν ότι ο Γιαλελής δημιουργεί τέχνη που λειτουργεί θεραπευτικά, ξορκίζοντας μέσα από τα εικαστικά, υπαρξιακά πειράματά του το συναίσθημα του φόβου που αποτελεί το νέο χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής».
Αποσπάσματα κειμένων του καλλιτέχνη από τον κατάλογο της έκθεσης Η πιθανότητα του φόβου«Τα έργα μου πιθανώς να είναι ΤΕΧΝΗ. Είναι σημειώσεις, παρατηρήσεις ενός αντικειμένου, ενός τρόπου. Οι κατασκευές αυτές είναι σαν προσχέδια, δεν είναι κάτι τελειωμένο, δεν μπορεί να είναι γιατί είναι μια έκφραση της στιγμής.
Ένας εικαστικός, ένας αρχιτέκτονας πάντα δημιουργεί προσχέδια επεξεργαζόμενος την ιδέα. Για τον αρχιτέκτονα ή εικαστικό υπάρχει κάτι το συναρπαστικό πίσω από ένα σκίτσο: ή γέννηση της ιδέας, ή εξέλιξη της νέας ιδέας μέσα από το σκίτσο, η αθωότητα της σκέψης, ή έκρηξη της έκφρασης.
Αυτές οι κατασκευές πραγματεύονται τον φόβο-τον φόβο όπως τον βιώνουμε η τον αποφεύγουμε, η, ας πούμε, τον διαχειριζόμαστε (βλέπουμε ωραίες εικόνες).
Μέσα από αυτό το παράθυρο , μια εικόνα πόλεμου, με κτίρια κατεστραμμένα , έλλειψη ανθρώπινης ζωής, δεν μπορεί παρά κάποιος να αισθανθεί τον υποκείμενο, υπαρκτό, φόβο. Πόλεμος. Στον πόλεμο καλύπτουμε τα παράθυρα για συσκότιση. Για να μην μας βλέπουν από έξω. Χρησιμοποιούμε εφημερίδες, χαρτιά, υλικά που υπάρχουν γύρω μας.
Η γραμμή του ορίζοντα μετατρέπεται σε μια θολή γραμμή, χωρίς τέλος και χωρίς βάθος. Επιφάνειες και περιγράμματα είναι αλλοιωμένα, κατεστραμμένα και το φως περιγράφει φιγούρες που πλέον δεν θυμίζουν κάτι από την ζωή, το περιβάλλον, όπως τα ξέρουμε. Οι επιφάνειες όπως καλύπτονται, είναι μια πραγματικότητα. Υπάρχει η ανάγκη για τη δημιουργία της νέας πραγματικότητας καθώς η έξω έχει χαθεί. Η ανάγκη, ο φόβος για αυτό που βλέπουμε, ή που δεν βλέπουμε πια, μας δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα να διαπραγματευτούμε.
Ο φόβος είναι μέρος του εαυτού μας, μέρος της κοινωνίας. Ο φόβος είναι μέσα στη φύση μας. Δεν εξαφανίζεται, δεν απορρίπτεται. Μπορεί να χάνονται προσδοκίες μας, οι πεποιθήσεις μας, αλλά, μέσα από τη φύση, το σύμπαν, ο φόβος εξαγνίζεται και συν-υπάρχει.
Υπάρχει χαρά στο φόβο; Προφανώς υπάρχει. Οι ωραίες εικόνες δεν είναι απόρριψη του συναισθήματος, είναι εικόνες ωραίων τοπίων πίσω από κάγκελα, σανίδες, πετάσματα- παρατηρώ προσεκτικά».
Ο Τάκης Γιαλελής, αρχιτέκτων – εικαστικός καλλιτέχνης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε αρχιτεκτονική και φωτογραφία στο Rutgers University και New Jersey Institute of Technology με μεταπτυχιακές σπουδές (M.Arch) στο State University of New York στην Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε ως αρχιτέκτονας, φωτογράφος και σχεδιαστής κοσμημάτων.
Διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στην Αθήνα από το 1995, το οποίο από το 2000 λειτουργεί ως εταιρία μελετών-κατασκευών, με υλοποίηση κτιρίων γραφείων και κατοικιών και άλλων έργων σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Παράλληλα, υπάρχει η θεωρητική ενασχόληση του γραφείου (σε συνεργασία με τον Γιωργηλία Βέτζελ-Γιαλελή) με θέματα φιλοσοφικού και κοινωνικού περιεχομένου Έργα του και συνεντεύξεις έχουν δημοσιευθεί επανειλημμένως στον έντυπο τύπο.
[relart 1]
Την τελευταία 10ετια ασχολείται παράλληλα με την αρχιτεκτονική και ως εικαστικός καλλιτέχνης. Ο στόχος των εικαστικών αναζητήσεων του είναι η αποτύπωση κοινότυπων εννοιών (ο φόβος, η τύχη) που υπάρχουν στην καθημερινότητα μας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
*Κείμενα παρουσίασης έκθεσης: Μπία Παπαδοπούλου, Ιστορικός Τέχνης.