Ο Οδυσσέας είναι, ή μάλλον ήταν, ένας κορυφαίος τζόκεϊ. Με άλογό του τον Πρίγκιπα, ένα δύστροπο αλλά καθαρόαιμο άλογο που δέχεται μόνο αυτόν για αναβάτη, κερδίζει το ένα τρόπαιο μετά το άλλο. Ο ιππόδρομος, ο αγώνας, ήταν η ζωή του, αλλά ο πιεστικός τρόπος ζωής, οι υφηλές απαιτήσεις και προσδοκίες τον οδήγησαν στις καταχρήσεις. Ο Οδυσσέας, στη δύση πια της καριέρας του, έχοντας πλέον και ένα μικρό παιδί και σύντροφο που μένουν στη Γαλλία, κάνει ακόμα μία προσπάθεια να αποτοξινωθεί. Έρχεται λοιπόν στην Κούβα λίγες μέρες μετά το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, γιατί εδώ είχε καταφέρει να αποτοξινωθεί την τελευταία φορά. Στην Κούβα συναντάει τον πατέρα του ο οποίος τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στην Αβάνα.
Οι «Σκληρές Φωτογραφίες» είναι ένα έργο με τρεις δυνατούς χαρακτήρες, δύο άντρες και ένα άλογο, που άλλοτε συγκρούονται και άλλοτε συνεργάζονται, τρία πρόσωπα με παράλληλες διαδρομές αλλά την ίδια ανάγκη συμφιλίωσης με τις επιλογές, τα ταλέντα, την τύχη και τα λάθη τους. Τρία πρόσωπα που έκαναν τις επαναστάσεις τους και τώρα αναλογίζονται αν κέρδισαν ή όχι, που αναμετρώνται με εθισμούς και φόβους, με το παρελθόν τους αλλά και το μέλλον που δείχνει δύσκολο και αβέβαιο.
Όπως και στον ιππόδρομο, στη ζωή ποντάρεις στο πιο δυνατό άλογο ή στο άλογο που δεν θα ποντάρουν οι άλλοι, δοκιμάζεις την τύχη σου, κάνεις επιλογές, κυνηγάς την επιτυχία, βάζεις στόχους, θέλεις με επιμονή και πείσμα να κερδίζεις για να καταλάβεις στο τέλος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία.
Στο τέλος του αγώνα, στο σκληρό φώτο φίνις, οι χαμένοι από τους νικητές έχουν μόνο μια τρίχα διαφορά.