Πρωτοπόρος του μεταιμπρεσιονιστικού κινήματος, ο Πωλ Σεζάν, που γεννήθηκε σαν σήμερα στις 19 Ιανουαρίου το 1839, έχει μείνει στην ιστορία της τέχνης ως ο ζωγράφος που “γεφύρωσε” τον ιμπρεσιονισμό του 19ου αιώνα με τα κινήματα μοντέρνας τέχνης που άνθισαν στις αρχές του 20ού αιώνα, από τον κυβισμό μέχρι και τον εξπρεσιονισμό.
Ο Μονέ τον αποκάλεσε “σπουδαιότερο όλων μας”, για τον Πικάσο ήταν ο πατέρας της σύγχρονης τέχνης, ενώ για τον Ζωρζ Μπρακ επηρεάσε όσο κανείς τον κυβισμό. Ο Πωλ Σεζάν ήταν ο άνθρωπος που απομακρύνθηκε από την μονοδιάστατη προοπτική που είχε επικρατήσει στην ζωγραφική από την Αναγέννηση και μετά, και σύστησε στον κόσμο τις πολλαπλές προοπτικές μέσα σε έναν μόνο καμβά. Έβλεπε τα αντικείμενα ως μια σειρά από αφηρημένα σχήματα χωρίς τις λεπτομέρειες που τυραννούσαν τους νατουραλιστές της εποχής.
Η τέχνη του, που χαρακτηριζόταν από μικρές πινελιές, ακαθόριστες μορφές και σαφή σχήματα, επέτρεπε στο κοινό να δει τα έργα του από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μάλιστα, ήταν τόσο πρωτοποριακή που οι ιμπρεσιονιστές της εποχής τον κατέκριναν, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσουν την διαγραφή του. Μόνο μετά τον θάνατό του αναγνωρίστηκε η καθοριστική συμβολή του στην σύγχρονη τέχνη.
Μέσα σε 40 χρόνια, ο Πωλ Σεζάν δημιούργησε πάνω από 900 ελαιογραφίες και άλλους 400 πίνακες. Αυτά είναι τα 10 πιο σημαντικά έργα του, από τοπία και προσωπογραφίες, μέχρι και αριστουργήματα με θέμα φυσικά την νεκρή φύση.
Η νεκρή φύση ήταν ένα αγαπημένο θέμα του Σεζάν, καθώς και ένας από τους λόγους που ο ζωγράφος έφερε την επανάσταση. Φρούτα πάνω σε τραπέζια, κουρτίνες, υφάσματα, δίπλα σε κανάτες, φρουτιέρες, καλάθια αποτελούν λίγες μόνο από τις εικόνες που μας χάρισε ο καλλιτέχνης.
Πρόκειται για τον πιο ακριβό πίνακα νεκρής φύσης που έχει ποτέ πωληθεί, με μία αξία που ξεπερνά τα 60 εκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα, κάποια στιγμή βρισκόταν στην κατοχή του Πωλ Γκωγκέν.
Το Τραπέζι της ΚουζίναςΟ ενδιαφέρων τρόπος, με τον οποίο κάθε αντικείμενο απεικονίζεται σε αυτό τον πίνακα, αποδεικνύει την εμμονή του Σεζάν να απλοποιεί τις μορφές σε πιο απλές γεωμετρίες. Έτσι, το λευκό τραπεζομάντιλο μοιάζει να έχει χιλιάδες χρώματα, το κίτρινο φρούτο μοιάζει να αιωρείται και η κανάτα δεν έχει χώρο να σταθεί.
ΔάσοςΑυτό το έργο, που απεικονίζει ένα δάσος στην πατρίδα του, την πόλη Αιξ-αν-Προβάνς στην Γαλλία, αποδεικνύει την αγάπη του ζωγράφου για αγνά, φυσικά τοπία. Σήμερα, το “Δάσος” αυτό βρίσκεται στην συλλογή του Λευκού Οίκου.
Το βουνό Saint-Victoire στην νότια Γαλλία, καθώς και η πατρίδα του Αιξ-αν-Προβάνς αποτέλεσαν τα δύο συνηθέστερα θέματα στους πίνακες του σπουδαίου μεταϊμπρεσιονιστή.
Αυτό το αριστούργημα είναι γνωστό και ως “Οι Μεγάλες Λουόμενες”, ώστε να διαφοροποιηθεί από τα άλλα έργα του ζωγράφου με παρόμοιο θέμα. Ο τρόπος που ο Σεζάν ζωγράφισε τις γυμνές φιγούρες άσκησε σπουδαία επιρροή στα έργα των επόμενων διάσημων ζωγράφων, όπως ήταν και ο Πικάσο, του οποίου ο πίνακας “Οι δεσποινίδες της Avignon” αντανακλά την επιρροή αυτή. Αγοράστηκε από το Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας για 100 χιλιάδες δολάρια.
Ο πίνακας , με τίτλο “Οι Χαρτοπαίκτες”, δεν αποτελεί απλά ένα αριστουργηματικό έργο του Σεζάν. Πρόκειται για τον τρίτο πιο ακριβό πίνακα που έχει πουληθεί ποτέ, με την σημερινή του αξία να αγγίζει τα 250 εκατομμύρια δολάρια. Βρισκόταν στην κατοχή της οικογένειας Εμπειρίκου, η οποία τον πούλησε στην βασιλική οικογένεια του Κατάρ τον Φεβρουάριο του 2012.
Ο Φόνος“Ο Φόνος” ήταν ένας από τους πρώτους πίνακες του ζωγράφου από την “Σκοτεινή Περίοδο” του που διήρκησε καθ’ ολη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860. Παραμένει ένας από τους πιο δραματικούς πίνακες του, αφού απεικονίζει με ωμότητα την πράξη της δολοφονίας.
Τρεις ΝεκροκεφαλέςΆλλος ένας μακάβριος πίνακας του Σεζάν ήταν οι “Τρεις Νεκροκεφαλές”, τον οποίο ο ζωγράφος δημιούργησε λίγο μετά τον θάνατο της μητέρας του, όπου και δούλευε σε πλήρη απομόνωση. Ως καθολικός, δεν θα ήταν καθόλου περίεργο, αν αυτές οι νεκροκεφαλές βρίσκονταν διατηρημένες σπίτι του, όπως συνήθιζαν οι πιστοί την εποχή εκείνη.
ΑυτοπροσωπογραφίαΠρόκειται για μία από τις δεκάδες αυτοπροσωπογραφίες του σπουδαίου ζωγράφου, ο οποίος συνήθιζε να ζωγραφίζει τον εαυτό του να στέκεται στο πλάι.