Onassis Dance Days: Το καθιερωμένο φεστιβάλ χορού της Στέγης επιστρέφει και «αγκαλιάζει» τη γυναικεία δημιουργικότητα

Η διεθνώς ανερχόμενη χορογράφος από την Αργεντινή στο Onassis Dance Days.

«Fuck Me»
Πέμπτη 2 Μαρτίου & Παρασκευή 3 Μαρτίου | 20:30 | Κεντρική Σκηνή
Διάρκεια: 70’

«Love Me»
Σάββατο 4 Μαρτίου & Κυριακή 5 Μαρτίου | 20:30 | Κεντρική Σκηνή
Διάρκεια: 55΄

Κατάλληλο για ηλικίες 18+

Η Μαρίνα Οτέρο (γενν. 1984 Μπουένος Άιρες) είναι επίσημη προσκεκλημένη του ODD για το 2023, στην πρώτη της εμφάνιση στην Ελλάδα. Είναι εκείνη που συστήνεται ως «μια χορεύτρια που δεν χορεύει». Εκείνη που έχει θέσει ως έργο ζωής το να κάνει τη ζωή της έργο τέχνης. Εκείνη που μιλά σπαρακτικά αστεία και εκ βαθέων τόσο για τους άτυχους έρωτές της όσο και για τη σακατεμένη σπλήνα της.

«Πείτε το ναρκισσισμό, αλλά ποιος άλλος θα μιλήσει για μένα εάν όχι εγώ;» δηλώνει η Οτέρο στο «Fuck Me», ένα αυτοβιογραφικό έργο με πέντε ολόγυμνους άνδρες να χορεύουν αντί εκείνης, ενόσω η ίδια εξιστορεί τι συνέβη και δεν μπορεί να χορέψει πια, πιάνοντας το νήμα από την ιστορία του παππού της και την εμπλοκή του στη δικτατορία της Αργεντινής, για να φτάσει στο χειρουργείο που υπεβλήθη η ίδια και από εκεί στη συνειδητοποίηση της φθοράς και τον πόθο για έρωτες, ταξίδια, ζωή και –πάντα– για τη σκηνή.

«Η σκηνή ήταν πάντα πιο σημαντική από τη ζωή μου» παραδέχεται και το αποδεικνύει στο «Love Me», το σόλο με την ίδια, αρχικά ακίνητη και σε απόλυτο σκοτάδι, να καταγράφει το προσωπικό της ημερολόγιο ενώπιον των θεατών και να προχωρά σε εξομολογήσεις σαν μια ξένη που μετανάστευσε από τη χώρα της.

Τα δύο έργα που παρουσιάζονται είναι μέρος του πρότζεκτ «Remember to Live», ενός εν εξελίξει έργου για τη ζωή της, στο οποίο η ίδια αποτελεί το αντικείμενο της έρευνάς της μέχρι την ημέρα που θα πεθάνει. Πρώτα θα παρουσιαστεί το «Fuck Me». Μετά το «Lοve Me». «Έτσι πάνε αυτά. Γάμα με πρώτα. Κι ύστερα μιλάμε για έρωτα» όπως λέει και η ίδια η Μαρίνα Οτέρο.

* Το «Love Me» είναι συνδημιουργία της Marina Otero και του Martín Flores Cárdenas.

Δραματουργία & Σκηνοθεσία: Marina Otero
Ερμηνευτές: Augusto Chiappe, Cristian Vega, Fred Raposo, Juan Francisco Lopez Bubica, Miguel Valdivieso & Marina Otero
Σχεδιασμός Χώρου & Φωτισμών: Adrián Grimozzi
Σκηνικά και Φωτισμοί περιοδείας – Τεχνική Διεύθυνση: David Seldes, Facundo David
Σχεδιασμός Κοστουμιών: Uriel Cistaro
Σχεδιασμός Ήχου & Πρωτότυπη Μουσική: Julián Rodríguez Rona
Σύμβουλος Δραματουργίας: Martín Flores Cárdenas
Βοηθός Σκηνοθέτριας: Lucrecia Pierpaoli
Βοηθός Χορογραφίας: Lucía Giannoni
Βοηθός Σχεδιασμού Χώρου & Φωτισμών: Carolina Garcia Ugrin
Εικαστικός Καλλιτέχνης: Lucio Bazzalo
Οπτικοακουστικό Μοντάζ: Florencia Labat
Ενδυματολογία: Chu Riperto
Φωτογραφία: Matías Kedak
Κατασκευή Κοστουμιών: Adriana Baldani
Εκτελεστική Παραγωγός: Mariano de Mendonça
Παραγωγή: Mariano de Mendonça — Marcia Rivas
Διεθνής διανομή & Παραγωγή περιοδείας: Otto Productions, Timbre 4, Studio Grompone, PTC Teatro

*Το έργο αυτό έκανε παγκόσμια πρεμιέρα σε συμπαραγωγή με το Διεθνές Φεστιβάλ του Μπουένος Άιρες (FIBA) 2020.

Ερμηνεύει η Marina Otero
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Marina Otero, Martín Flores Cárdenas
Σχεδιασμός Φωτισμών: Matías Sendón
Φωτογραφία: Nora Lezano
Εικονογραφήσεις: Martín Flores Cárdenas
Εκτελεστική Παραγωγός: Mariano de Mendonça
Παραγωγή: Mariano de Mendonça, Casa Teatro Estudio, Marcia Rivas
Διεθνής διανομή: Otto Productions, Timbre 4, PTC Teatro, Studio Grompone
Νικητήρια παραγωγή του βραβείου Stimulus για δημιουργία και παραγωγή έργου παραστατικών τεχνών από τις CTBA + Banco Ciudad 2020-2021

Αυτό το έργο έκανε πρεμιέρα σε συμπαραγωγή με το Διεθνές Φεστιβάλ του Μπουένος Άιρες (FIBA) 2022. Πρεμιέρα FIBA 2022

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days/fuck-me-love-me-marina-otero

Πέμπτη 2 Μαρτίου – Κυριακή 5 Μαρτίου | 18:30 | Κεντρική Σκηνή
Διάρκεια: 51΄
Κατάλληλο για ηλικίες 16+

Φωτογραφία: Nikos-Stephou

«Όλα τα τοπία είναι αυτοβιογραφικά» επισημαίνει ο ποιητής Charles Wright και η Έλενα Αντωνίου αντιμετωπίζει στο «Landscape» το σώμα της ως τοπίο.

«Και τουρλώνεις τον κώλο και βγάζεις τις πιο ερωτικές σου κινητικότητες και ανασαίνεις και κουράζεσαι. Και σε βλέπουν. Και σε παρατηρούν. Και θέλεις να σε βλέπουν. Και θέλεις να σε παρατηρούν. Και εκτίθεσαι. Έχεις ζητήσει να εκτίθεσαι. Κι έτσι δίνεις αυτό που έχεις. Το σώμα σου ως σεξουαλικό. Εσύ την έστησες την παράσταση και εσύ την υφίστασαι. Νομίζεις ότι εσύ την ολοκληρώνεις. Αλλά δεν…» αναφέρει στις σημειώσεις του προς την ερμηνεύτρια ο δραματουργός του έργου, Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου.

Πράγματι, το βλέμμα του κάθε θεατή/παρατηρητή και, αντίστοιχα, η εγγύτητα ή η απόσταση από την οποία θα επιλέξει να παρατηρήσει το σώμα/θέαμα της Έλενας Αντωνίου είναι εκείνα που συμπληρώνουν το έργο. Εκείνη θέτει αναπολόγητα τον εαυτό της στην ανάδειξη του προσωπικού βιώματος σαν ένα συλλογικό τοπίο. Υπερεκθέτει το θηλυκό σώμα με απόλαυση και εξαντλεί το όριο της θεαματικότητας, προσκαλώντας και προκαλώντας με επιτήδευση το βλέμμα των θεατών. Δημιουργεί τον χώρο προκειμένου το πολιτικό σώμα να υπάρξει ως βαθιά τραυματισμένο αλλά και ελεύθερα σεξουαλικό.

Ιδέα, Χορογραφία & Ερμηνεία: Έλενα Αντωνίου
Μουσική & Ηχητικός Σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος
Art Direction: Χρήστος Κυριακίδης
Δραματουργία: Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Βασίλης Πετεινάρης
Φωτογραφία Αφίσας: Στέλιος Καλλινίκου
Graphics: Νίκος Στέφου
Κομμώσεις: Άγγελος Πάττας
Συντονισμός Παραγωγής: Άλεξ Παπασημακοπούλου

*Στην παράσταση γίνεται χρήση καπνού. Το κοινό μπορεί να κινείται ελεύθερα εντός της αίθουσας. Επιτρέπεται η λήψη φωτογραφιών και βίντεο κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Η πρεμιέρα της παράστασης πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο στο πλαίσιο του προγράμματος ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ του Υφυπουργείου Πολιτισμού Κύπρου.

• Όπως «όλα τα τοπία είναι αυτοβιογραφικά», έτσι και στο «Landscape», το τρίτο κατά σειρά έργο της, μετά τα «Maistage» (Στέγη, 2019) και «Wish» (Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Λευκωσίας, 2021), η Έλενα Αντωνίου σχολιάζει περιπαικτικά, ως γυναίκα δημιουργός, την αλληλεπίδραση με τις πατριαρχικές κουλτούρες του 21ου αιώνα.
• «Το σώμα μας είναι ένα τοπίο τραυματισμένο και πένθιμο. Και η ιστορία έχει δείξει ότι το πένθος φέρνει επανάσταση. Και η επανάσταση αλλαγή. Ας γίνουν τα πένθιμα σώματά μας και τα σκαμμένα βλέμματά μας ένας τόπος επανάστασης». Αυτές είναι σημειώσεις του δραματουργού του «Landscape», Οδυσσέα Ι. Κωνσταντίνου (aka ody icons), o οποίος έχει εμφανιστεί ως δημιουργός και ερμηνευτής στο Φεστιβάλ Χορογράφων της Στέγης στο παρελθόν και, συγκεκριμένα, με το ψηφιακό έργο YES HALLO HI (2021).
• Εκτός από χορογράφος και χορεύτρια, η Έλενα Αντωνίου επιμελείται την κίνηση σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, με πιο πρόσφατη την παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Λυσσασμένη Γάτα του Tennessee Williams, σε σκηνοθεσία Πάρι Ερωτοκρίτου.

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days/landscape-elena-antoniou