Σαν σήμερα, 14 Φεβρουαρίου, η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου στο Στρασβούργο

Πολλές φορές μέσα στο πέρασμα του χρόνου έχει αποδειχθεί περίτρανα πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να διαχειριστεί τις δυστυχίες και τις συμφορές. Και ακριβώς αυτό είναι που τον κάνει να δημιουργεί διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Πάντα κάποιος θα πρέπει να ευθύνεται για τα δεινά μας.

Ειδικά για αυτά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. «Η δυστυχία δεν είναι στα μέτρα του ανθρώπου», έγραφε ο Αλμπέρ Καμύ στην «Πανούκλα» το 1947. Κάτι ανάλογο έγινε και την εποχή που η Ευρώπη δοκιμαζόταν σκληρά από τον «Μαύρο Θάνατο». Την εποχή που η πανούκλα θέριζε τους Ευρωπαίους.

Το 1348 η σκιά του «Μαύρου Θανάτου», όπως χαρακτηρίστηκε η πανδημία της πανούκλας, έχει πέσει βαριά πάνω από την Ευρώπη. Διαδοχικά κύματα αποδεκατίζουν τον πληθυσμό της Ευρώπης. Η πανούκλα σκορπίζει το θάνατο από τη μία άκρη της ηπείρου στην άλλη. Μέσα σε μια τριετία πέθανε το ένα τρίτο του πληθυσμού της.

Ο Μεσαίωνας γίνεται ακόμα πιο σκοτεινός… Οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν την πηγή του κακού. Απεγνωσμένοι καταφεύγουν στις δοξασίες. Θεωρούν πως όλο αυτό το κακό που τους βρήκε, είναι μια τιμωρία από τον Θεό επειδή είχαν φύγει από το δρόμο του.Έφτασαν στο σημείο να αυτομαστιγώνονται σε δημόσια θέα προκειμένου να εξαγνιστούν από τις αμαρτίες τους. Προσεύχονταν διαρκώς. Η μια λιτανεία διαδεχόταν την άλλη.

Όπως είναι φυσικό τίποτε από αυτά δεν βελτίωσε την κατάσταση και οι άνθρωποι συνέχιζαν να χάνουν τη ζωή τους μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα από τη στιγμή που μολύνονταν από την πανούκλα. Ο αγράμματος όχλος έπρεπε να βρει έναν εχθρό και αυτοί που είχαν συμφέρον από κάτι τέτοιο δεν άργησαν να του τον προσφέρουν στο «πιάτο». «Οι Εβραίοι ευθύνονται»…

Για την ακρίβεια ολόκληρη η πανδημία της πανούκλας αποδόθηκε σε εκείνους. Δηλητηρίαζαν τα πηγάδια σε πόλεις και χωριά. «Αυτοί που δεν δίστασαν να σταυρώσουν τον Χριστό, δεν θα έχουν τον παραμικρό δισταγμό να σκοτώσουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους».

Διαβάστε περισσότερα στο Reader.gr