Τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στη Θεσσαλονίκη

Συνολικά, 61 μεγάλου και μικρού μήκους ντοκιμαντέρ από την Ελλάδα θα προβληθούν στα τρία διαγνωστικά τμήματα, Διεθνές Διαγωνιστικό, Newcomers και >>Film Forward, καθώς και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες, NextGen, Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη.

Λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι έλληνες επαγγελματίες του σινεμά στο έργο τους, το Φεστιβάλ στηρίζει για μία ακόμα χρονιά έμπρακτα το ελληνικό ντοκιμαντέρ, καταβάλλοντας αντίτιμο ενοικίασης σε όλες τις ελληνικές ταινίες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.

Παράλληλα, συνεχίζεται και φέτος ο θεσμός των καθολικά προσβάσιμων προβολών. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το σπουδαίο ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή Αγέλαστος Πέτρα (2000) σε καθολικά προσβάσιμη προβολή, η οποία θα διεξαχθεί σε συνεργασία με την Alpha Bank, χορηγό προσβασιμότητας του Φεστιβάλ. Το ντοκιμαντέρ θα είναι προσβάσιμο τόσο στις αίθουσες του Φεστιβάλ, όσο και στις διαδικτυακές προβολές του.

Συγκινητικές ανθρώπινες στιγμές, ζητήματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, σημαντικά ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα που σημάδεψαν τη σύγχρονη Ελλάδα, ιστορίες γυναικείας χειραφέτησης και έμφυλης βίας είναι μερικά από τα θέματα που απασχόλησαν φέτος τους έλληνες ντοκιμαντερίστες. Τη γνωμοδοτική επιτροπή που ανέλαβε το έργο της προεπιλογής των ταινιών για το 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης συγκρότησαν  ο σκηνοθέτης Νίκος Ζιώγας, ο δημοσιογράφος Χρήστος Κατσικογιώργος και η film expert Γιάννα Σαρρή.

Ο παντοδύναμος Βραχμαπούτρα φουσκώνει ξανά, έτοιμος να καταπιεί τα πάντα στο διάβα του. Σε ένα νησί από λάσπη που σιγά σιγά εξαφανίζεται, η Αφρίν, μια δωδεκάχρονη ορφανή κοπέλα, ετοιμάζεται να αφήσει τον μοναδικό κόσμο που έχει γνωρίσει μέχρι τώρα. Όταν το σπίτι της βουλιάζει από τις πλημμύρες, η Αφρίν πηγαίνει με τη σχεδία της στη Ντάκα, μια μητρόπολη που σφύζει από ζωή, για να βρει τον πατέρα της, ο οποίος έχει απομακρυνθεί από κοντά της. Αναγκασμένη να μεγαλώσει γρήγορα, η Αφρίν πρέπει να αντιμετωπίσει τα μυστήρια ενός κόσμου που βυθίζεται.

Από την Ελλάδα πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τη μετεωρική άνοδο της Queen of the Deuce μέσα από το κύκλωμα πορνό της Times Square τη δεκαετία του 1970, το ομότιτλο ντοκιμαντέρ αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της Τσέλι Γουίλσον: μιας πρωτοπόρας επιχειρηματία και αντισυμβατικής μητριαρχικής μορφής, η οποία έχτισε μια αυτοκρατορία με θεμέλια την επιθυμία.

Ζάκρος, ένα σημαδάκι στον χάρτη της ανατολικής Κρήτης, λουσμένο στο φως και τον άνεμο. Ματιές και απόπειρες για μια περιδιάβαση στους λαβυρίνθους του χρόνου, της ιστορίας, της μνήμης και της καθημερινότητας.

Καθώς η εποχή των ψυχιατρικών ασύλων στην Ευρώπη φτάνει πια στο τέλος της, το Ladies in Waiting επιχειρεί να ρίξει φως στο παρελθόν τους. Μέσα από το μοναδικό πρίσμα μιας οικογένειας νοσηλευτριών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και τις ζωές μιας ομάδας περιθαλπομένων, παρατηρούμε τον κοινωνικά κατακριτέο κόσμο της ψυχικής ασθένειας. Mια ταινία για τα όρια, τις εμπειρίες ζωής και τις διακρίσεις, η οποία αποδομεί και επαναπροσδιορίζει τη ψυχική υγεία.

Ελλάδα, 1977. Ένα σχέδιο νόμου ενώνει μια ομάδα από ομοφυλόφιλους και τρανς άτομα. Σε μια ιστορική εκδήλωση γεννιέται το πρώτο ελληνικό ΛΟΑΤΚΙ κίνημα. Μέχρι το 1990, το ΑΚΟΕ και το περιοδικό του, το Αμφί, θα επηρέαζαν τον τρόπο που η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, αλλά και τα ίδια τα άτομα τον εαυτό τους.

«Υπήρχαν στιγμές που έκλεινα την πόρτα και ερωτήματα πλημμύριζαν το μυαλό μου. Ένα από αυτά ήταν όσο ισχυρό χρειαζόταν για να ανοίξω την κάμερα. Αγαπιούνται;» αναφέρει ο σκηνοθέτης. H Νότα και ο Ηλίας είναι ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που ζει σε διαφορετικούς κόσμους. Το μόνο κοινό σε αυτούς τους κόσμους είναι η αργή και δύσκολη αποσύνθεση του μυαλού και του σώματος. 

Για περισσότερο από μία δεκαετία, τα πλοία που διασχίζουν την επικίνδυνη ζώνη ανοιχτά της Σομαλίας προσλαμβάνουν μισθοφόρους για προστασία από τους πειρατές. Σήμερα οι επιθέσεις έχουν μειωθεί, αλλά οι μισθοφόροι αντιμετωπίζουν ένα νέο πρόβλημα: την έλλειψη δράσης.

Το Άγιο Όρος είναι ένας τόπος διαλογισµού και λατρείας, ένας τόπος ιστορίας και πνευµατικότητας, από τον οποίο αποκλείονται όλες οι γυναίκες εκτός από την Παναγία. Γυναίκες από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και με ποικίλες θρησκευτικές πεποιθήσεις επανεξετάζουν τον αυστηρό κανόνα του Άβατου.

Αυτή ταινία σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι μια επιστολή στην αδερφή που δεν γνώρισα ποτέ, καθώς και μια πράξη συμφιλίωσης με τον πατέρα μου και το αναπόφευκτο του θανάτου. Τρία διαφορετικά φορμά από πέντε δεκαετίες ζωής συνθέτουν ένα κινηματογραφικό ψηφιδωτό που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα στη χαρά, τη ζωή και τον στοχασμό της ύπαρξης.

Ένα καλλιτεχνικό οπτικοακουστικό έργο που πηγάζει από την οικονομική και κοινωνική σύγχυση που πρωτοεμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας – και τώρα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι δύο χώρες συνιστούν εδώ παραδείγματα, αντιπροσωπευτικά των διαφορών και των συγκρούσεων που επιδεινώνονται.

Η εικαστικός Μαρία Τσάγκαρη αφηγείται την αποκαλυπτική της διαδρομή στην έρευνα της ζωής και της μουσικής πορείας του ρεμπέτη και βιολιστή –και προπάππου της– Νίκου Συρίγου· ένα ταξίδι που ξεκίνησε αναπάντεχα όταν η ίδια προσκλήθηκε να συμμετάσχει σε μια καλλιτεχνική έκθεση για το ρεμπέτικο τραγούδι. 

Η Τέρρυ είναι 33 ετών. Νιώθει παγιδευμένη. Μετά από 10 χρόνια ζωής στην Αθήνα, αφήνει το σπίτι, τις δουλειές, τους φίλους και τις προπονήσεις της για αγώνες ΜΜA και αποφασίζει να επιστρέψει στο πατρικό της σπίτι στην Πάργα για να κάνει μια νέα αρχή.

To My Cut είναι ένα μουσικό ντοκιμαντέρ για την τελευταία ηχογράφηση που άφησε πίσω του ο μουσικός Γιώργος Τσαλαμπούνης, λίγες μέρες προτού σκοτωθεί.

Μια κιβωτός του Νώε όπου οι τελευταίοι αυτόχθονες ενός από τα πιο κοσμοπολίτικα νησιά στον κόσμο, αναζητούν μαζί με τα ζωντανά τους καταφύγιο από τον τουριστικό κατακλυσμό που απειλεί να τους αφανίσει.

Ένα ντοκιμαντέρ δρόμου στο πνεύμα ενός γουέστερν, με έξι φίλους σε παράκρουση, φέροντας ουλές και αρετές, και με πρόσχημα την εμμονή του σκηνοθέτη με τον Τζόνι Κας, να ταξιδεύουν για να προβάλουν την ταινία Village Potemkin σε ιδρύματα και φυλακές. Η διαδρομή τους μέσα σε ένα τροχόσπιτο θα είναι γεμάτη απροσδόκητους σταθμούς και συναντήσεις.

Μπροστά σε μια διάγνωση καρκίνου του μαστού, η πρωταγωνίστρια είναι αποφασισμένη να προσεγγίσει το ταξίδι της με θετικότητα. Μέσα από οικείες αναδρομές, βλέπουμε στιγμές που διαμόρφωσαν το ταξίδι της, αλλά και εικόνες που δείχνουν ότι είναι δυνατό να βρεις ομορφιά και φως ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.

Ο Καρίμ Ασίρ, ο Αφγανός Τσάρλι Τσάπλιν, δίνει παραστάσεις με μοναδικό όπλο το γέλιο σ’ ένα ρημαγμένο Αφγανιστάν. Όταν οι Ταλιμπάν εισβάλουν στην Καμπούλ, ο Καρίμ απειλείται με θάνατο. Προσπαθώντας να σωθεί, φτάνει στην Ελλάδα. Παρακολουθούμε την περιπέτεια της ζωής του και εξερευνούμε το θέμα του γέλιου. Μπορεί το γέλιο να αλλάξει τον κόσμο; 

Μια μυστική εξομολόγηση της πρωτοπόρου φεμινίστριας σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη στην κόρη της Ρέα Βαλντέν – και στον κόσμο. Για το βλέμμα, τη ζωή, τα οράματα και τις ταινίες της, και τη συγκλονιστική εμπειρία της τύφλωσης. Φτιαγμένη σε ένα διαμέρισμα, στην καραντίνα, μια ταινία για τον εσωτερικό κόσμο, το μυστικό τόπο όπου βρίσκεις το Άλλο.

Ένα εργαστήρι ζωγραφικής φέρνει έξι ανθρώπους σε επαφή με την τέχνη. Μέσω αυτής θα βρουν διέξοδο από την συνθήκη περιορισμού που ζουν, ενώ παράλληλα δεν έχουν την δυνατότητα να μοιραστούν τα έργα τους με πιθανούς αποδέκτες. Ένας αφηγητής έχοντας ζήσει κοινές εμπειρίες συνοδεύει τις εικόνες και τους ήχους μιας πορείας έξι εβδομάδων έως την στιγμή που τα έργα τους ολοκληρώνονται.

Η εφηβική ομάδα χορού του Αθλητικού Συλλόγου του Νέου Βουτζά συνεχίζει τα μαθήματα μέσω διαδικτύου κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μετατρέπουν τα δωμάτια τους σε αίθουσες χορού και παράλληλα προετοιμάζονται για τις εξετάσεις, προσπαθώντας να ξεπεράσουν το τραύμα μιας πυρκαγιάς που έπληξε την περιοχή και σημάδεψε την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.

Το ντοκιμαντέρ Η μητέρα του σταθμού ακολουθεί την ζωή εκείνων των γυναικών που από τη δεκαετία του ’60 έως το 1973 μετανάστευσαν στη Γερμανία. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έριξε την σκιά του όχι μόνο στην ευρωπαϊκή, αλλά και στην ελληνική ιστορία. Για την Ελλάδα σήμαινε τη μεγάλη έξοδο από τα χωριά στην ξενιτιά.

Το ντοκιμαντέρ διερευνά τα στοιχεία κινηματογραφικότητας του ποιήματος του Γιώργου Σεφέρη Κίχλη και τις αναφορές του ποιητή στην τέχνη του κινηματογράφου, όπως αυτές εγγράφονται στα ημερολόγια και τα δοκίμια του, αναδεικνύοντας τελικά μια αμφίσημη στάση του απέναντι στον κινηματογράφο.

Μια ιστορική αναδρομή στις πρώτες κοινότητες Αρμενίων προσφύγων, όπως αυτές εξελίχθηκαν ανά την ελληνική επικράτεια μετά τη μικρασιατική καταστροφή, επιχειρείται παράλληλα με μια ματιά στη σύγχρονη Αθήνα, όπου τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Νέου Κόσμου προσπαθούν να διατηρήσουν την αρμενική τους ταυτότητα.

Από τον Ελληνικό Εμφύλιο ως τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, από τα χρόνια του Φράνκο μέχρι τα χρόνια του Covid-19, από τον Ινδικό Ωκεανό ως τη Σιβηρία, πολλά παιδιά ξεριζώθηκαν βίαια από το φυσικό τους περιβάλλον για πολιτικούς λόγους. Μέσα από τις μαρτυρίες τους αναδύονται τρομερές και συχνά άγνωστες πτυχές της Ιστορίας.

Ένα ντοκιμαντέρ για τον ποιητή Μάρκο Μέσκο… Ένα ταξίδι στα μακεδονίτικα τοπία με τα παλιά παράξενα τοπωνύμια, όπου ο Μέσκος γεννήθηκε, μεγάλωσε και, ακόμα κι όταν έφυγε για να ζήσει στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, δεν ξέχασε ποτέ.

Μια μακροχρόνια κινηματογράφηση στον καταυλισμό Τσιγγάνων του Ηρακλείου Κρήτης αποκαλύπτει την ιστορία της μεγαλύτερης οικογένειας και την προσωπικότητα του θρυλικού πατριάρχη της, ο οποίος κατάφερε σε πολύ νεαρή ηλικία να μορφωθεί, να ενταχθεί στο αστικό πλαίσιο και τελικά να τα χάσει όλα εξαιτίας των στερεοτύπων της ίδιας του της κοινότητας.

Μια καταβύθιση στον κόσμο του πένθους μέσα από τρεις ιστορίες που συγκλόνισαν την ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία: τις στυγνές δολοφονίες του Shahzad Luqman, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου. Οι οικογένειες των θυμάτων συνομιλούν με τις απουσίες τους, υπερασπίζονται τη μνήμη των νεκρών, μεταμορφώνουν την οδύνη τους σε αγώνα για δικαιοσύνη.

Ο καλλιτέχνης Σταύρος Κωτούλας έχει ζήσει πέντε ιστορίες ζωής σε πέντε διαφορετικές χώρες της Ευρώπης. Οι πολιτικές ανατροπές, η φτώχεια, η δυσπιστία και, όπως πάντα, οι αποφάσεις των άλλων καθόρισαν την πορεία της ζωής του.

Η τυχαία συνάντηση με την απόγονο ενός σημαντικού συγγραφέα και η ανακάλυψη ενός θησαυρού από κείμενα, ηχογραφήσεις και σπάνια super 8 φιλμ μάς οδήγησε σε αυτό το ντοκιμαντέρ. Πενήντα χρόνια από τον θάνατο του συγγραφέα Στράτη Μυριβήλη, η εγγονή του και φύλακας της πνευματικής του κληρονομιάς μοιράζεται τις πιο μύχιες σκέψεις του ανθρώπου-δημιουργού.

Οι Συνθετικοί δημιουργήθηκαν το 1985 στην Αθήνα από τον Αποστόλη Λοβέρδο και τον Διονύση Αυγερινό. Το μουσικό ντοκιμαντέρ Ένα φιλμ για κάτι παρουσιάζει την εκ των υστέρων ιντερνετική αναγνώριση της ηλεκτρονικής μπάντας, ενώ καταγράφει στιγμές από συναυλίες και την πορεία των Συνθετικών. Ο Αποστόλης αναφέρει ότι «υπήρξε μια τέλεια απαξίωση σε μας».

Δημοσιογράφος, συγγραφέας, εργάτης στη Γερμανία τα πέτρινα χρόνια, ο 92χρονος Βαγγέλης Σακκάτος αγωνίζεται για κοινωνική δικαιοσύνη. Στη Γερμανία συναντά τους παλιούς συντρόφους του, μετά διαδίδει το μήνυμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Νιώθει νέος, όπως ήταν όταν συμμετείχε στην Αντίσταση ως αετόπουλο του Άρη. Θέλει να ζήσει κι άλλο για να ολοκληρώσει το έργο του.

Το σπάνιο κινηματογραφικό υλικό που ανακάλυψε στο υπόγειο του γνωστού φωτογράφου Τάκη Τλούπα στη Λάρισα, ήταν ένας θησαυρός για τη σκηνοθέτρια. Αυτό την παρακίνησε να αναζητήσει τον άνθρωπο και την δουλειά του. Με οδηγό την κόρη του Βάνια, το συνεργείο καταγράφει την καλλιτεχνική του πορεία, συγκροτώντας ταυτόχρονα μια ανθρωπογεωγραφία της Θεσσαλίας του περασμένου αιώνα.

Από τους τριάντα κατοίκους των Αρκιών, ενός ανεμοδαρμένου νησιού στα Δωδεκάνησα, ο Χρήστος είναι το τελευταίο παιδί που έχει απομείνει. Είναι δέκα ετών και ο μόνος μαθητής της δασκάλας του Μαρίας. Ο Χρήστος θα ξεκινήσει σύντομα το τελευταίο έτος του δημοτικού. Για να συνεχίσει όμως στο γυμνάσιο πρέπει να αφήσει το νησί και την οικογένεια του.

Η ταινία κινείται στα όρια του κοινωνικού ντοκιμαντέρ και της αυτοβιογραφίας. Βασικός άξονας είναι η ευαισθητοποίηση στο κομμάτι της λεγόμενης «αόρατης» αναπηρίας. Η Παρασκευή, η οποία γεννήθηκε πρόωρα με εγκεφαλική παράλυση, παρουσιάζει τις προσωπικές της εμπειρίες ως επιλογές, καταθέτει τη δική της διαδρομή και φωνάζει ένα δυνατό… «τολμήστε».

Μια ομάδα μαθητριών και μαθητών της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης (ΓΣΘ) αναζήτησε πληροφορίες για την τύχη των πολυάριθμων Εβραίων που αποτελούσαν μέλη της σχολικής κοινότητας μέχρι το 1933 και προσπάθησε να φέρει στο φως άγνωστες μέχρι τώρα πτυχές της ιστορίας της ΓΣΘ και της ίδιας της πόλης ως το 1944.

Ένα ταξίδι στον χρόνο, στον χώρο και στις ανθρώπινες ψυχές – αυτές των Νησιωτών. Μέσα από τις αφηγήσεις των κατοίκων, ένα μωσαϊκό διαφορετικών φωνών διαρρηγνύει τις μονοθεματικές εικόνες μιας νοσταλγικής Μεσογείου προσκαλώντας μας να ξεδιπλώσουμε μαζί του τη συνύπαρξη των αντιθέσεων και των συγκλίσεων, υπενθυμίζοντάς μας την αξία των δεσμών.

Η τζαζ στην Ελλάδα αναπτύσσεται συνεχώς χάρη στην επιμονή έμπειρων μουσικών και στον ενθουσιασμό νεότερων, που πλέον έχουν τη δυνατότητα να σπουδάζουν αυτό το είδος και στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, η «σκηνή» χρειάζεται περισσότερη προώθηση για να γίνει πιο γνωστή και παραγωγική. Αυτή είναι και η επιδίωξη μιας ταινίας που είναι αφιερωμένη στο σάιτ jazzlibrary.gr.

Επικρατεί δημόσια σιωπή για το ζήτημα των εβραϊκών περιουσιών στην Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ εξετάζει γιατί θα πρέπει να σπάσει αυτός ο κύκλος σιωπής και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό χωρίς να μετατραπεί η διαδικασία σε λαϊκό δικαστήριο. Επίσης, αναζητά τις απόψεις της κοινής γνώμης μέσω μιας έρευνας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Το προσβάσιμο ντοκιμαντέρ SAFEable διερευνά το φαινομενο της έμφυλης βίας, κυρίως κατά των γυναικών με αισθητηριακή βλάβη. Μέσα από τις αφηγήσεις τους αποτυπώνονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, ενώ διερευνάται η σχέση έμφυλης βίας και μισαναπηρισμού. Ακόμα, εξειδικευμένες σύμβουλοι του Κέντρου Διοτίμα ενημερώνουν για την έμφυλη βία.

Ένα ταξίδι στη δημιουργία του θεατρικού κοστουμιού, από τη σύλληψη της ιδέας στο μυαλό του ενδυματολόγου μέχρι την τελική κατασκευή από το χέρι της μοδίστρας. Η ταινία παρακολουθεί το στήσιμο της έκθεσης «Ίχνη του εφήμερου», την οποία επιμελήθηκε για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος η σκηνογράφος και ενδυματολόγος Ιουλία Σταυρίδου. Μια ταινία μαθητών της αφιερωμένη στη μνήμη της.

Η ταινία ακολουθεί έναν από τους μεγαλύτερους πολιτικούς της σύγχρονης Ελλάδας, ο οποίος ήρθε αντιμέτωπος με τις προκλήσεις της κρίσιμης δεκαετίας, από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων και τον Α’ Παγκόσμιο ως τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Ο αγώνας του Ελευθερίου Βενιζέλου ζωντανεύει μέσα από δραματοποιημένες σκηνές, σπάνιο αρχείο και συνεντεύξεις.

Ο μεγαλύτερος Κούρδος ποιητής, ο Merwan Berekat, μας ξεναγεί στα ερείπια της πόλης του. Στο φόντο ένας γάμος που έγινε 15 χρόνια πριν από την έναρξη του πολέμου και 27 χρόνια πριν από τη δημιουργία της ταινίας. Και μια ερώτηση που ίσως να μην απαντηθεί ποτέ: Τι απέγιναν άραγε όλοι αυτοί οι άνθρωποι που εμφανίζονται στο βίντεο του γάμου;

Η ανείπωτη ιστορία των Ελλήνων Εβραίων κατά την περίοδο του Ολοκαυτώματος, η Εθνική Αντίσταση, η Κατοχή, ο ρόλος του χριστιανικού κλήρου… Κι ένας ύμνος στην ενότητα, την αγάπη και το θάρρος, όπως αυτά φανερώνονται από μια νεαρή γυναίκα στην προσπάθειά της να ανακαλύψει την ιστορία της Ελληνοεβραϊκής της οικογένειας.

Μια συλλογή από στατικά πλάνα των θαμώνων του λιμανιού της Ελευσίνας. Οι άνθρωποι που έχουν φτάσει στον προορισμό τους μπροστά στον υγρό τόπο της Ελευσίνας, απέναντι απ’ τις γραμμές του ορίζοντα, εν είδει καθαρτήριας τελετής. Ο χρόνος εδώ σταματά, μετατρέπεται σε μια αφηρημένη έννοια. Δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον: μόνο το «αιώνιο παρόν».

Μια ταινία για την εθνική συνείδηση και πώς αυτή διατηρείται ή αλλοιώνεται μέσα στον χρόνο. Ένα ιστορικό-ποιητικό ντοκιμαντέρ που αναπλάθει την άγνωστη ιστορία του Ελληνισμού της Σωζόπολης στην Ανατολική Ρωμυλία, με αφορμή ένα γράμμα γραμμένο από τον παππού του σκηνοθέτη το 1929.

Ένα ντοκιμαντέρ με αφηγήσεις ομιλητών που μοιράζονται προσωπικά βιώματα από την αλληλεπίδρασή τους με την ελληνογερμανική κουλτούρα. Στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να αναδείξει, μέσα από την ιστορία, την εμπειρία και την πορεία των ομιλητών, τις επιρροές που έλαβαν σύγχρονοι Έλληνες από τη Γερμανία.

Από το 1926 η οικογένεια και η φιλία, οι παιδικές αλάνες και η γειτονιά, η καινοτομία και η αλληλεγγύη, είναι το «μυστικό χαρμάνι» της φωτεινής διαδρομής των αναψυκτικών Κλιάφα. Ένα μικρό σύμπαν δημιουργικότητας και ανθρωπιάς, που χτίστηκε στα Τρίκαλα γύρω από το όραμα ενός ανθρώπου «…να δροσίσει και να ζαχαρώσει τον κόσμο!».

Ο Ηράκλειτος γεννήθηκε χαρισματικός. Διαθέτει υψηλή νόηση, αστείρευτη φαντασία, απίστευτη μνήμη, συναισθηματική ωριμότητα. Η πρώτη του χρονιά στο σχολείο ήταν μεγάλη απογοήτευση. Ο Ηράκλειτος όμως δεν το βάζει κάτω. Μαθαίνει να πέφτει και να σηκώνεται. Βασικό του όπλο: το χιούμορ. Έξτρα μπόνους: το χαριτωμένο θράσος των έξι του χρόνων.

Ο Μάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν φαινομενικά αβάσταχτο αριθμό προσωπικών προβλημάτων που τον οδηγούν σταδιακά στην ψυχική κατάρρευση. Μέσα από τον φακό της κάμερας του κολλητού του φίλου γινόμαστε μάρτυρες καθημερινών αλληλεπιδράσεων μεταξύ του πρωταγωνιστή και του περιβάλλοντός του.

Μια άγνωστη ιστορία, άλλο ένα έγκλημα πολέμου, έρχεται στο φως. Το 1943, κάποιοι Κρητικοί βοσκοί, μην έχοντας άλλο τρόπο να θρέψουν τις οικογένειές τους, αψηφούν τις γερμανικές διαταγές και εισέρχονται στην απαγορευμένη ζώνη του Ψηλορείτη, η οποία ορίστηκε για να εντοπιστούν οι ανταρτικές ομάδες. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τον όλεθρο που ακολουθεί.

Mια Ελληνίδα φωτογράφος με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη θυμάται τα σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν σε τρία διαφορετικά στάδια της ζωής της στην Τουρκία.  Περιπλανιέται μέσα από φωτογραφίες και ζωντανή δράση, ήχους και σιωπές, ασπρόμαυρα και έγχρωμα στιγμιότυπα. Αφηγείται ή μιλά στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον της ζωής της, μεταφράζοντας τα συναισθήματα του φευγιού της στην ξενιτιά.

Γυναίκες καπνεργάτριες, προσφύγισσες δεύτερης γενιάς, ανατρέχουν στις εργατικές τους μνήμες από τις καπναποθήκες του Αγρινίου. Παράλληλα, η καπνεργάτρια Παρθένα Δεσποινίδου επισκέπτεται την εμβληματική καπναποθήκη Παπαστράτου, σε μια απόπειρα να ανασυστήσει έναν χώρο που κάποτε ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα καπνοπαραγωγής του 20ού αιώνα.

Ένα φιλμ για το ραδιόφωνο του σήμερα. Ούτε ελεγεία, ούτε ευχολόγιο. Μια αναλυτική ματιά στο πώς η επικράτηση του μοντέλου της playlist άλλαξε ριζικά τον χαρακτήρα του μέσου και μαζί μ’ αυτόν τον ρόλο του ραδιοφωνικού παραγωγού και τη σχέση του με τους ακροατές. Μιλούν για το θέμα προσωπικότητες από όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής.

Το Mega Stories παρουσιάζει τις ιστορίες non-binary ατόμων, δηλαδή ατόμων των οποίων η έμφυλη ταυτότητά βρίσκεται έξω από το δυαδικό φύλο. Εκείνων που αγκάλιασαν και εξέφρασαν με περίσσιο θάρρος το βίωμα του φύλου τους διεκδικώντας την ελεύθερη έκφρασή του.

Πώς θα ήταν η μουσική μας, η λογοτεχνία, η βιομηχανία, η κουζίνα και ο ίδιος μας ο χάρτης, αν δεν είχε συμβεί η Μικρασιατική Καταστροφή; Εξήντα ακαδημαϊκοί, ερευνητές, λαογράφοι, επιχειρηματίες, αθλητές, καλλιτέχνες κι απόγονοι προσφύγων απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα και καταδεικνύουν πώς το δράμα του 1922 μεταμόρφωσε την Ελλάδα σε μια νέα χώρα.

Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τα βήματα του Ανδρέα Συγγρού, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με πολλές ευεργεσίες στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, αλλά και με το πρώτο χρηματιστηριακό σκάνδαλο στην ιστορία, «τα Λαυρεωτικά».

Κομιστής της ελπίδας. Μέσο για την επίτευξη των πιο παράτολμων αποστολών. Σύμβολο της ηρωικής συμμετοχής των Ελληνικών δυνάμεων στον Πόλεμο της Κορέας. Το θρυλικό Douglas C-47 (Dakota) «622 Ποσειδών» είναι έτοιμο να ξαναπετάξει στους ελληνικούς ουρανούς. Οι ιστορίες που το συνοδεύουν, αν και μοιάζουν φανταστικές, είναι πέρα για πέρα αληθινές.

H Τέλενδος είναι ένα νησάκι δυτικά της Καλύμνου, δεκαοκτώ μίλια από την Τουρκία. Παρότι μικρή, αποδεικνύεται ανθεκτική στον χρόνο, με λιγοστούς μα πιστούς κατοίκους. Μέσα από τις ιστορίες τους μαθαίνουμε πως, αν και η ζωή στην Τέλενδο δεν είναι εύκολη, τελικά βρίσκονται εκεί ακριβώς που θα ήθελαν να είναι.

Ο Νικόλας –παγκόσμιος πρωταθλητής κολύμβησης– εγκαταλείφθηκε σε ίδρυμα μόλις γεννήθηκε με σύνδρομο Down. Οι συνθήκες στις οποίες μεγάλωνε ήταν τραγικές. Η Μαρία αποφάσισε να τον υιοθετήσει, κι έτσι η αγάπη, η φροντίδα και το πείσμα της τον μεταμόρφωσαν ριζικά. Μια συγκινητική ιστορία για τη δύναμη της ψυχής και της ανιδιοτελούς αγάπης που ξεπερνάει όλα τα εμπόδια.

Το Φεστιβάλ συνεχίζει τον θεσμό των καθολικά προσβάσιμων προβολών, σε συνεργασία με την Alpha Bank, χορηγό προσβασιμότητας του Φεστιβάλ. Φέτος, θα προβληθεί με ακουστική περιγραφή [AD: Audio Description] για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης, καθώς και με υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους [SDH: Subtitles for the Deaf or Hard of Hearing] η εμβληματική ταινία του Φίλιππου Κουτσαφτή Αγέλαστος Πέτρα.

Η Ελευσίνα είναι μια μικρή βιομηχανική πόλη 20 χιλιόμετρα δυτικά της Αθήνας. Με την πόλη αυτή δέθηκε από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο αγαπημένος μύθος των αρχαίων, ο μύθος της θεάς Δήμητρας, θεάς της Γεωργίας και της ευφορίας της γης και της κόρης της Περσεφόνης. Τα Ελευσίνια μυστήρια που τελούνταν εδώ και δύο χιλιετίες σχετιζόταν με τον κύκλο της ίδιας της ζωής και χάριζαν στους μύστες ελπίδα και μακαριότητα για να αντιμετωπίσουν το θάνατο. Εδώ, που σύμφωνα με το μύθο πρωτοκαλλιεργήθηκαν τα δώρα της θεάς, τα δημητριακά, εδώ αναπτύχθηκαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας, με καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή και το ιερό. Η Ελευσίνα είναι δυτικά, χώρος ιερός σημείο και όριο για να δει κανείς τον κόσμο γύρω του όσο και τον εαυτό του.

Το Φεστιβάλ εξερευνά τον κόσμο μέσα από το βλέμμα του σκηνοθέτη Σωτήρη Δανέζη, με δύο ντοκιμαντέρ που αφηγούνται ιστορίες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Είχαν δουλειά, οικογένεια, σπίτι,  ώσπου τα έχασαν. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί για δεκατρείς μήνες πέντε ανθρώπους που ζουν στα όρια της αστεγίας στους δρόμους της Αθήνας, όπως και τις προσπάθειες της ΜΚΟ Emfasis να τους στηρίξουν με κάθε τρόπο. Κακοποίηση, φυλάκιση, απώλεια… Οι «μάχες» τους αντικατοπτρίζουν κάποιες από τις δικές μας· το ίδιο συμβαίνει και τα όνειρά τους.

«Αν αλιεύσουμε τώρα από τα Δαρδανέλια ως τον Πειραιά, τα ψάρια που θα πάρουμε πάνω θα είναι δύο, τα βαρέλια δέκα, τα μπουκάλια εκατό και τα σκουπίδια χίλια!». Ο Δημήτρης από την Καβάλα, με τη μηχανότρατά του, έβγαλε πέρυσι από τη θάλασσα 2,5 τόνους απορρίμματα. Είναι ένας από τους 40 αλιείς που συνεργάζονται με το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανάσιος Κ. Λασκαρίδης.