Τα πνεύματα του Ινισερίν
Από τις σημαντικότερες ταινίες της χρονιάς το δημιούργημα του Μάρτιν Μακ Ντόνα είναι φαβορί για αρκετά Όσκαρ χάρη στις 9 υποψηφιότητες του.
Σε ένα απόμερο νησί της Ιρλανδίας οι καρδιακοί φίλοι Κολμ και Πάντρικ χωρίζουν όταν ο πρώτος ξαφνικά αποφασίζει να διακόψει τη φιλία τους. Ο εμβρόντητος Πάντρικ δυσκολεύεται να αποδεχτεί τη νέα κατάσταση οπότε ο Κολμ τον προειδοποιεί πως κάθε φορά που θα τον ενοχλεί θα κόβει κι ένα δάχτυλο του χεριού του.
Το φάντασμα του ΜπέκετΓια ένα μπεκετικό θέατρο του παραλόγου που διαδραματίζεται στο φανταστικό νησί Ινισέριν της Ιρλανδίας του 1923, μας μιλάει ο Μάρτιν Μακ Ντόνα («In Bruges», «Three Billboards Outside Ebbing, Misouri») που μεγαλουργεί σε όλα τα επίπεδα. Αρχικώς εμπνέεται μια στιβαρή και γόνιμη ιδέα για την ανάπτυξη του πολύπλευρου σεναρίου του, στη συνέχεια συνθέτει ένα μωσαϊκό αντιπροσωπευτικών χαρακτήρων της κλειστής νησιώτικης κοινότητας και στο τέλος οδηγεί με τρομερή σύνεση και ευφυείς πινελιές το ιδιόρρυθμο δράμα του – ένα κράμα μαύρης κωμωδίας και υπαρξιακής αγωνίας- προς την κορύφωση του.
Η αφηγηματική γραμμή που ακολουθεί ο Μακ Ντόνα είναι διανθισμένη με συναισθηματικές εντάσεις, κωμικοτραγικά ευτράπελα και περιεκτικούς διαλόγους από όπου αναδύεται μια συναρπαστική μικρογραφία της ανθρωπότητας. Η προσπάθεια κατανόησης της παραξενιάς του Κολμ που αποφασίζει να αφιερώσει το υπόλοιπο του χρόνου που του απομένει στην αγαπημένη του μουσική, είναι το κλειδί μιας ιστορίας που όσο κι αν φαντάζει απλή (έως και βαρετή) στην πραγματικότητα είναι βαθιά ανθρώπινη και πυκνή νοήματος.
Τα απρόσμενα παιχνίδια της ζωής, οι λαϊκές μυθολογίες – τα πνεύματα του τίτλου είναι σύμφωνα με ένα ιρλανδικό μύθο εκείνα που ουρλιάζουν όταν κάποιος πρόκειται να πεθάνει-, οι κρίσιμες αποφάσεις που μας αλλάζουν, η αυτοκαταστροφική φύση του ανθρώπου, η καταδικασμένη ζωή της κλειστής κοινωνίας, η αναζήτηση του καλού και το ζήτημα της «αμαρτίας» (ηθικής, θρησκευτικής κλπ) είναι στοιχεία που ο Μακ Ντόνα δένει ιδιοφυώς με την απρόβλεπτη πλοκή του.
Μια πλοκή που συντηρεί την αγωνία του θεατή μέχρι τέλους καθώς η αφήγηση πηγαινοέρχεται με παροιμιώδη άνεση από το μακάβριο και το γκοτέσκο στην μελαγχολία και την αυθεντική συγκίνηση. Όλο το καστ είναι καταπληκτικό: οι Γκλίζον και Φάρελ (έτοιμος για το πρώτο του όσκαρ) επαναλαμβάνουν υπό μια έννοια τους ρόλους τους στην «Αποστολή στην Μπριζ» αλλά εκείνοι που κλέβουν την παράσταση είναι η θεσπέσια Κέρι Κόντον στο ρόλο της αδελφής του Πάντρικ και ο Μπάρι Κιόγκαν που υποδύεται τον ελαφρόμυαλο γιο του σκληρού μπάτσου του νησιού. Αμφότεροι είναι φαβορί για τα όσκαρ β ρόλου.