O Λάκης Παπαστάθης ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της γενιάς του, από τους κύριους εκπροσώπους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, αλλά και ένας από τους θεμελιωτές του πολιτιστικού ντοκιμαντέρ στην ελληνική τηλεόραση, κυρίως μέσω της εκπομπής «Παρασκήνιο», την οποία δημιούργησε μαζί με τον σκηνοθέτη Τάκη Χατζόπουλο το 1976.
Κατά τη διάρκεια της ζωής και πορείας του, άφησε το μοναδικό αποτύπωμά του σε ποικίλα είδη τέχνης και με διαφορετικά μέσα έκφρασης (κινηματογράφος, τηλεόραση, λογοτεχνία, κριτική κ.α.), όντας ένας πολύπλευρα δημιουργικός άνθρωπος.
Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Υβόννη Μαλτέζου και μαζί είχαν αποκτήσει έναν γιο.
Το συλλυπητήριο μήνυμα της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού:Μόλις πληροφορήθηκε την είδηση της απώλειας του Λάκη Παπαστάθη, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε τον Λάκη Παπαστάθη, έναν σπουδαίο δημιουργό, έναν πνευματικό άνθρωπο, που με τη σύνθετη σκέψη και το πολύπλευρο έργο του ως σκηνοθέτης και συγγραφέας, μας αφήνει ένα σημαντικό αποτύπωμα στον σύγχρονο ελληνικό Πολιτισμό. Στο έργο του Λάκη Παπαστάθη υπάρχει μια αρμονική ισορροπία ανάμεσα στον Λόγο και στην Εικόνα, σε όλες τις μορφές τέχνης, με τις οποίες ασχολήθηκε. Στις ταινίες του και μέσα από την ποιητικότητα των εικόνων του, είτε πρόκειται για μυθοπλασία είτε για ντοκιμαντέρ, περνούν ο Θεόφιλος, ο Βιζυηνός, ο Παπαδιαμάντης, οι λαϊκές παραδόσεις, η θρησκευτικότητα, οι δεσμοί με τον τόπο και την πατρίδα. Το τηλεοπτικό «Παρασκήνιο», που δημιούργησε με τον Τάκη Χατζόπουλο, με περισσότερα από 900 επεισόδια, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της ελληνικής τηλεόρασης, τόσο για τη διεισδυτικότητα της έρευνας, την ποιότητα της καταγραφής και της ευαισθησίας, με την οποία προσέγγιζε πρόσωπα και θέματα, όσο και γιατί αποτέλεσε σχολείο για δεκάδες σκηνοθέτες, δημοσιογράφους, τεχνικούς, που μαθήτευσαν δίπλα του. Μας αφήνει μια σπουδαία παρακαταθήκη που δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην Υβόννη Μαλτέζου, στον Αργύρη και στους πολλούς φίλους του».
«Βραβευμένος πολλές φορές στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Λάκης Παπαστάθης άφησε τη δική του σφραγίδα στον ελληνικό κινηματογράφο. Πολυσχιδής, ασχολήθηκε ενεργά με την συγγραφή, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και την κριτική, έβγαλε από την αφάνεια το πολιτιστικό ντοκιμαντέρ και συνέδεσε το όνομα του με το ιστορικό “Παρασκήνιο”. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του».
Το ΔΣ, η Γενική Συνέλευση και οι εργαζόμενοι της Ταινιοθήκης της Ελλάδος αποχαιρετούν με την σειρά τους τον σπουδαίο Έλληνα δημιουργό:«Ο Λάκης Παπαστάθης υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, πρωτοπόρος ντοκιμαντερίστας, παραγωγός, αλλά και συγγραφέας, κριτικός στοχαστής και ερευνητής. Η πορεία του στο χώρο του κινηματογράφου επηρεάστηκε καθοριστικά από την «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού, στην οποία υπήρξε βασικός συντελεστής -εξέδωσε μάλιστα τη μονογραφία «Όταν ο Δαμιανός γύριζε την Ευδοκία». Μας άφησε μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες τεκμηρίωσης και μυθοπλασίας, όπως “Γράμματα από την Αμερική”, “Τον καιρό των Ελλήνων”, “Θεόφιλος”, “Το μόνον της ζωής του ταξείδιον” και “Ταξίδι στη Μυτιλήνη”, αποσπώντας κορυφαίες διακρίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στα Κρατικά Βραβεία, και αλλού. Ήταν ένας ποιητής της εικόνας, ο οποίος “μπόλιασε”, όσο λιγοι, τον κινηματογράφο με τη λογοτεχνία και “έσκαψε” στις ρίζες της γλώσσας μας και του ελληνισμού. Μαζί με τον Τάκη Χατζόπουλο, δημιούργησαν μια υποδειγματική εκπομπή στην Δημόσια Τηλεόραση, που κάλυψε όλες τις όψεις της Τέχνης και του Πολιτισμού -μια εκπομπή φυτώριο για πολλές γενιές ελλήνων σκηνοθετών: το θρυλικο “Παρασκήνιο”. Ο Λάκης Παπαστάθης είχε μια σχέση ζωής με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος αλλά και μια σχέση αγάπης και θαυμασμού με την ιδρύτριά της, την Αγλαϊα Μητροπούλου, καθώς ήταν μαθητής της στη Σχολή Φωτεινού και Καλκάνη. Μέχρι τέλους, υπήρξε πολύτιμο μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Ταινιοθήκης. Εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Θα θυμόμαστε για πάντα το παράστημα, το ήθος και την αξιοπρέπειά του».
