Αρκούδες δεν υπάρχουν
Η νέα ταινία του Ιρανού Τζαφάρ Παναχί είναι σαφώς και η πιο προσωπική του με τον ίδιο να αναλαμβάνει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο Τζαφάρ Παναχί ετοιμάζει τη νέα του ταινία με θέμα την προσπάθεια ενός κυνηγημένου ζευγαριού να βρει πλαστά διαβατήρια για να το σκάσει στην Ευρώπη. Σύντομα όμως διαπιστώνει ότι μια άλλη, πραγματική πέρα ως πέρα ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται στο χωριό των ιρανοτουρκικών συνόρων όπου διαμένει, ξεπερνά σε δραματικότητα τη δική του μυθοπλαστική ιστορία.
Όταν η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία
Η τυπική ιστορία μετανάστευσης που σκιαγραφείται με όρους πολιτικούς αλλά και ερωτικούς στην ταινία που διευθύνει μέσω του λάπτοπ του ο Παναχί, συμπληρώνεται ιδανικά από την πραγματική ιστορία του «παράνομου» ζευγαριού στο απομονωμένο χωριό. Η αρχική ιδέα είναι ευφυώς δομημένη και ανοίγει την προβληματική του Παναχί σε πολλαπλά επίπεδα: o έρωτας που διώκεται είναι το πρόσχημα για να δημιουργηθεί ένα καυστικό σχόλιο για την πατριαρχία και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της. Βάζοντας τον ίδιο τον εαυτό του σε ρόλο παθητικού παρατηρητή- αφηγητή (ξεκάθαρη δήλωση για την κατάσταση περιορισμού και απαγόρευσης να ταξιδέψει στο εξωτερικό που του έχει επιβληθεί από το ιρανικό καθεστώς εδώ και 12 χρόνια) ο Παναχί υπογράφει ένα σύνθετο, φιλόδοξο και αρκετά ενδιαφέρον πρότζεκτ που όμως ολοκληρώνεται κάπως αμήχανα και άνισα.
