10 λόγοι που το The Last of Us είναι η κορυφαία τηλεοπτική μεταφορά videogame
Η πρώτη σεζόν της πολυσυζητημένης σειράς “The Last Of Us”, που βασίστηκε στο ομότιτλο videogame, έριξε τίτλους τέλους με ένα συναρπαστικό φινάλε και εμείς αναρωτιόμαστε ποιοι είναι οι παράγοντες, που συντέλεσαν στην τεράστια επιτυχία της.
Η πολυσυζητημένη σειρά του HBO “The Last Of Us”, που βασίστηκε στο ομότιτλο κορυφαίο videogame έριξε τίτλους τέλους την περασμένη Κυριακή, σπάζοντας ρεκόρ με 8.2 εκατομμύρια προβολές στην Αμερική.
Η σειρά διαδραματίζεται σε μία μετα-αποκαλυπτική Αμερική και ακολουθεί το ταξίδι του Joel Miller (Pedro Pascal), ενός σκληροτράχηλου λαθρέμπορου που λαμβάνει υπό την προστασία του την 14χρονη Ellie (Bella Ramsey), την τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας. Ο πολιτισμός όπως τον ξέρουμε έχει πληγεί εδώ και 20 χρόνια από μία παγκόσμια πανδημία (μύκητας Κόρντισεπς) και η Ellie είναι η μοναδική στον κόσμο με ανοσία.
Αυτή είναι η ιστορία που καθήλωσε εκατομμύρια τηλεθεατές – πολλοί από τους οποίους μιλούν για την καλύτερη live-action μεταφορά βιντεοπαιχνιδιού. Τι είναι όμως αυτό που κάνει το The Last of Us να ξεχωρίζει τόσο από τις υπόλοιπες zombie apocalypse σειρές, αλλά και από παλαιότερες μεταφορές videogames;
Οι δημιουργοί της σειράς, Craig Mazin και Neil Druckman, μένουν πιστοί στη δομή του παιχνιδιού, ικανοποιώντας τους θαυμαστές του, ενώ παράλληλα δίνουν νέα πνοή στην ιστορία. Επέκτειναν τον “κόσμο του Last Of Us και εμβάθυναν τους χαρακτήρες με τρόπο, ώστε όσοι γνωρίζουν το παιχνίδι, να μαθαίνουν νέα πράγματα για τους ήρωες και την προέλευση τους με πιο «φρέσκια» ματιά (ενώ περνάμε περισσότερο χρόνο με τα δευτερεύοντα πρόσωπα, όπως η κόρης του Joel, Sarah, η Tess, ο Bill, ο Frank κ.α.). Αντίστοιχα, όσοι δεν έχουν καμία σχέση με τα videogames, μπορούν να παρακολουθήσουν τον κόσμο του The Last of Us να ξεδιπλώνεται από την αρχή χωρίς να «μένουν πίσω». Η σειρά διατηρεί το ίδιο μουσικό θέμα και πολλές σκηνές είναι πιστές μεταφορές των κάδρων του παιχνιδιού με πολλά ενδιαφέροντα easter eggs.
2. Οι μουσικές επιλογέςΟ Λατινικής καταγωγής μουσικός Gustavo Santaolalla επέστρεψε για να συνθέσει το θέμα της σειράς, όπως και στα παιχνίδια. Για την τηλεοπτική εκδοχή ωστόσο, το μουσικό μοτίβο είναι το ίδιο αλλά σε πιο μινιμαλιστικούς τόνους. Παράλληλα, ο συνθέτης David Fleming ανέλαβε να ντύσει τα επεισόδια με στοιχεία εμπνευσμένα από πραγματικούς ήχους της φύσης και που παραπέμπουν σε έναν ερειπωμένο πολιτισμό. Η συνεργασία των Santaolalla και Fleming έδωσε την αίσθηση νοσταλγίας και αγωνίας που κρατούν τον θεατή σε εγρήγορση, ακόμα και στις πιο ήρεμες σκηνές της τηλεοπτικής σειράς.
3. Όχι ένα συνηθισμένο… «zombie apocalypse»Το σενάριο «zombie apocalypse» σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κάτι πρωτότυπο, περισσότερο τετριμμένο θα έλεγε κανείς, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που το έχουμε δει να εκτυλίσσεται σε τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές του Hollywood.
Ωστόσο, με το The Last of Us συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Τι σημαίνει αυτό; Η μόλυνση που μεταλλάσσει τον πληθυσμό οφείλεται στον μύκητα cordyceps (ο οποίος, από ότι φαίνεται είναι αληθινός και προσβάλλει φυτά και μυρμήγκια -προσώρας-) και μάλιστα κινείται αργά όσο το προσβεβλημένο υποκείμενο νιώθει την αλλαγή καθ’ όλη τη διάρκεια. Ταυτόχρονα, επειδή η μετάλλαξη προσβάλει τα νεύρα του εγκεφάλου, οι μολυσμένοι καταλαβαίνουν απολύτως τι συμβαίνει γύρω τους. Ο θεατής παρακολουθεί εναγωνίως τους ήρωες να χάνουν σιγά σιγά το μυαλό και τον έλεγχο του σώματος τους και να προσπαθούν απεγνωσμένα να ξεφύγουν ή να βάλουν τέλος στη ζωή τους. Τέλος, ο cordyceps προσβάλλει και την φύση και συνάμα βγάζει ρίζες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους, και μπορούν να ειδοποιήσουν μολυσμένους από άλλα σημεία. Η μόλυνση υπάρχει παντού και αποτελεί μέρος του πλανήτη, κάτι που κάνει το ταξίδι του Joel και της Ellie πολύ πιο ριψοκίνδυνο.
4. Η δομή της κοινωνίαςΗ κοινωνία του The Last of Us δεν παρουσιάζει στην πραγματικότητα ένα τόσο μακρινό σενάριο. Ο πληθυσμός βρίσκεται σε κατάσταση καραντίνας. Με τη διασπορά του μύκητα, όσοι δεν προσβλήθηκαν έπεσαν στα χέρια της FEDRA, ενός στρατιωτικού-απολυταρχικού καθεστώτος, το οποίο για να επιβάλλει την τάξη απομόνωσε τους ανθρώπους σε «ασφαλείς ζώνες» που θυμίζουν περισσότερο φυλακές. Από την άλλη, το αντιεξουσιαστικό σώμα των Fireflies κινείται αυθαίρετα και προσπαθεί να βρει ουσιαστικές λύσεις στο πρόβλημα της πανδημίας με οποιοδήποτε κόστος. Η σύγκρουση αυτών των δύο πλευρών, με τον απλό κόσμο να βρίσκεται στη μέση και να προσπαθεί να επιβιώσει, φέρνει στις οθόνες μας μια καινούρια δυναμική, αφού και τα δύο σώματα υποκινούνται από καλά και κακά κίνητρα.
Εάν ψάχνεις να ταυτιστείς ή να ακολουθήσεις πιστά κάποιον από τους χαρακτήρες, δεν θα τα καταφέρεις, αφού τα πρόσωπα της ιστορίας αποτελούν μια μικρογραφία της κοινωνίας. Όλοι οι ήρωες έχουν τα μυστικά τους και κάποιες από τις πράξεις τους δεν ακολουθούν κατά βάση τους ηθικούς κανόνες, με αποκορύφωμα το διχαστικό φινάλε στο επεισόδιο 9 με τίτλο «look for the light». Η σειρά είναι ανθρωποκεντρική, καθώς στηρίζεται στις ανάγκες και τις παρορμήσεις των χαρακτήρων, με αποτέλεσμα να μας βάζει διαρκώς σε διλήμματα. Ακόμα και οι αποφάσεις των αγαπημένων του κοινού Joel και Ellie μας προβληματίζουν και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι θα κάναμε εμείς στη θέση τους. Κάποια κίνητρα είναι καθαρά εγωιστικά, χωρίς να δικαιολογούνται πάντα. Μην ψάχνεις να βρεις καλούς και κακούς.
Όπως είδαμε στο επεισόδιο 3 με τίτλο “long, long time”, η σειρά κάνει ένα διάλειμμα από την βασική της πλοκή και επικεντρώνεται στην ιστορία αγάπης μεταξύ δύο αντρών. Ο Bill (Nick Offerman), ένας άνθρωπος αποκομμένος από τον κόσμο και με αυστηρές αρχές, κατά τη διασπορά του μύκητααποφασίζει να μην υπακούσει τις αυταρχικές αρχές και να ζήσει ολομόναχος. Εξοπλίζει το καταφύγιο του και καταφέρνει να επιβιώσει με αυτό που φαίνεται ως το «τέλειο σχέδιο», ώσπου πέφτει πάνω του ο Frank (Murray Bartlett), ο έρωτας της ζωής του, και ανατρέπει τα πάντα. Αυτό που κάνει την ιστορία τους μοναδική είναι πως ένας καταπιεσμένος άνθρωπος καταφέρνει επιτέλους να εκφραστεί και να βρει συντροφικότητα κατά τη διάρκεια μιας αποκάλυψης: Στο τέλος του κόσμου, του χαρίζεται ο κόσμος απλόχερα, χωρίς να χρειαστεί να δώσει εξηγήσεις σε κανέναν. Μέσα στην απόλυτη καταστροφή, είναι επιτέλους ελεύθεροι να ζήσουν όπως τους αξίζει και αυτό είναι από τα ομορφότερα πράγματα που μας χάρισε η τηλεόραση φέτος.
7. Η σειρά δεν φοβάται να σε πληγώσειΣου δείχνει την ωμή και βίαιη πραγματικότητα του να βρίσκεσαι σε ένα post – apocalyptic σύμπαν που κυριολεκτικά δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Σημαντικά και συμπαθητικά πρόσωπα θυσιάζονται σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα για χάρη της πλοκής, τρομακτικές πληγές και θάνατοι εν ψυχρώ είναι μερικές από τις σκληρές εικόνες. Μέσα σε όλη αυτή την δύσκολη κατάσταση δεν παραλείπονται όμως συγκινητικές στιγμές που για λίγα λεπτά σε κάνουν να πιστεύεις πως όλα είναι καλά. Είναι από τις λίγες τηλεοπτικές σειρές που τολμούν να τερματίζουν τόσο εύκολα τις ζωές αγαπημένων χαρακτήρων.
Μεγάλο μέρος του καστ προέρχεται από το παιχνίδι, χωρίς απαραίτητα να κατέχουν τους ίδιους ρόλους. Για παράδειγμα, ο Troy Baker, που είναι ο Joel του παιχνιδιού, στην σειρά υποδύθηκε τον James, ενώ η Ashley Johnson που ήταν η νεαρή πρωταγωνίστρια, αυτή τη φορά υποδύθηκε την Anna, τη μητέρα της Ellie.
Όλοι οι συντελεστές του videogame συνέβαλαν στη δημιουργία της σειράς, γεγονός που συγκίνησε ιδιαιτέρως τους φανς. Συγκεκριμένα, η Ashley Johnson δήλωσε για τη συμμετοχή της: «Όταν έλαβα την πρόταση από τους δημιουργούς, ξέσπασα σε κλάματα. Ήταν ένα σοκ γιατί, στις μεταφορές βιντεοπαιχνιδιών, δεν δίνεται πάντα η ευκαιρία στους αρχικούς ηθοποιούς να παραμείνουν κομμάτι της ιστορίας. Και το ότι κάνω τη μητέρα της Ellie, είμαι ο πρώτος άνθρωπος που δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ο χαρακτήρας αυτός, σημαίνει τα πάντα για μένα».
Ο Barrie και η Sarah Gower, γνωστοί και για την δουλειά τους στη σειρά Chernobyl, κλήθηκαν να δημιουργήσουν προσθετικά για τους μολυσμένους και εκτίμησαν ότι η σειρά απέφυγε τα “στερεοτυπικά ζόμπι—τα έντονα ζυγωματικά, τα βυθισμένα μάτια, τις κηλίδες αίματος”. Τα ρεαλιστικά κοστούμια που ζυγίζουν μέχρι και 40 κιλά, τα ολόκληρα «μολυσμένα» κτήρια της Βοστόνης που ξαναχτίστηκαν από την αρχή για τις ανάγκες της σειράς και η προσοχή στις λεπτομέρειες με ένα μπάτζετ περίπου 10 εκατομμυρίων ανά επεισόδιο για τα ειδικά εφέ, συντέλεσαν σε ένα αισθητικό αποτέλεσμα που εξέπληξε τον κόσμο ευχάριστα.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της σειράς αποδείχτηκε η ενδιαφέρουσα δυναμική των Pedro Pascal και Bella Ramsey. Η υποκριτική των δύο πρωταγωνιστών, αλλά και η χημεία μεταξύ τους, χαρίζει στον Joel και στην Ellie ένα βάθος που δεν κάλυπτε το παιχνίδι. Ο αγαπημένος του κοινού Pedro Pascal, με τη δική του προσέγγιση, δίνει μια πιο ευαίσθητη διάσταση στον ρόλο του Joel. Η 19χρονη non-binary ηθοποιός Bella Ramsey, που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού από 10 χρονών, με συμμετοχές σε μεγάλες παραγωγές όπως το Game of Thrones, είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη Ellie που θα μπορούσαμε να έχουμε. Το εύρος της μας δείχνει την ανάγκη της Ellie να παραμείνει παιδί, παρά τις σκληρές της πράξεις της σε έναν τόσο βίαιο κόσμο. Το συγκεκριμένο δίδυμο έδωσε άλλη υπόσταση στους χαρακτήρες, δημιουργώντας μια σχέση στοργής -πατέρα και κόρης -που άγγιξε τις καρδιές των τηλεθεατών.
Η σειρά προβλήθηκε στην Αμερική από το δίκτυο του HBO και με το ανατρεπτικό φινάλε της 1ης σεζόν, οι τηλεθεατές αναμένουν νέα και ανακοινώσεις για τον επόμενο κύκλο, αφού η σειρά δεν άργησε να ανανεωθεί μετά την τεράστια επιτυχία.