Εμμονή με το παρελθόν: Πόσο συχνά σκεφτόμαστε τα παλιά;
Είναι υγιής η διαρκής αναπαραγωγή παρελθοντικών καταστάσεων και ποιος είναι ο ρόλος της εμμονής;
Το μυαλό σου παίζει σε repeat κάποιο σκηνικό από το παρελθόν. Είτε το κοντινό, είτε το μακρινό. Μια κατάσταση που σου προκάλεσε έντονα συναισθήματα, ένας τσακωμός, το τι θα μπορούσες να είχες πει διαφορετικά για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, το πώς εκφράστηκε ο απέναντι σου, αλλά και χίλιες δυο σκέψεις για το τι θα μπορούσε να είχε πάει διαφορετικά, κατακλύζουν το μυαλό σου.
Όλοι έχουμε σκέψεις του παρελθόντος που αναλύουμε στο παρόν. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που αποτελούν «σταθμό στην προσωπική μας ιστορία» και μας προκαλούν την ανάγκη να ξανασκεφτούμε τα πράγματα ξανά και ξανά και να νιώσουμε δικαίωση ή πως έχουμε ξανά τον έλεγχο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται “rumination”. Δηλαδή «αναμάσηση» των παρελθοντικών σκέψεων (και έχει πολύ περισσότερο αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία μας, απ’ όσο περιμένουμε). «Νομίζουμε πως με το να αναλύουμε τις καταστάσεις και να αναπαραγάγουμε παρελθοντικά σκηνικά, κάτι θα αλλάξει ή πως θα βρούμε μια λύση/ ανακούφιση», δηλώνει χαρακτηριστικά η ψυχολόγος Smith σχετικά με το φαινόμενο.
Αυτή η διαδικασία όμως, συχνά μας οδηγεί σε συναισθήματα, άγχους και κατάθλιψης. «Το να αναθεωρούμε και να σκεφτόμαστε το τι ακριβώς συνέβη, είναι σημαντικό για να εξελιχθούμε και να διορθώσουμε όσα χρειάζεται στον εαυτό μας, αρκεί πρώτα να τα αναγνωρίσουμε», συνεχίζει η ειδικός. «Όμως πρέπει να προσέξουμε, πότε αυτές οι σκέψεις γίνονται τελικά εμμονικές και είμαστε παθιασμένοι με αυτές».
Διαβάστε περισσότερα στο jenny.gr.