Spave: Ένας νέος ράπερ που δημιουργεί με τη ψυχή του
Ο ράπερ που δημιουργεί για την ψυχή του. Ατόφιο ταλέντο που σίγουρα δεν το προσπερνάς. Ακούστε τον!
Τα λόγια στον τοίχο δεν είναι γραμμένα με σπρέι, αλλά με χτυπήματα πάνω σε μαύρα πλήκτρα. Εδώ, το μαύρο δεν είναι χάος και αιώνια αποσύνθεση. Στην περίπτωσή του συγκεκριμένου ράπερ αυτό το χρώμα είναι η εικόνα του άφθαρτου. Αυτός ο καλλιτέχνης «φτύνει» τις ρίμες και τα γράμματα σπάει, κομμάτια τα κάνει και όσοι ξέρουν αρκεί ένα φθ για να σε συνεπάρει. Δεν χρειάζεται να φτιάξει δίσκο, LP, άλμπουμ, να δώσει συναυλίες, να κάνει live και να πληρώσει διαφημιστικές καμπάνιες. Όχι! Το κοινό της χιπ-χοπ κοινότητας τον ξέρει, τον στηρίζει και καταλαβαίνει τι μπορεί να κάνει. Στην περίπτωση του αρκεί ένα επιχείρημα, μία στιγμή, για να καταλάβεις την αξία του: α καπέλα. Ναι, η φάση που ο ερμηνευτής δεν χρειάζεται μουσικά όργανα και αρκούν το στόμα, η φωνή, η ψυχή… Το κοινό του συγκεκριμένου είδους ξέρει ότι εκεί -στη μοναξιά του μικροφώνου- γεννιούνται οι μεγάλοι ερμηνευτές, εκεί δοκιμάζεται ο MC και εκεί φτιάχνει τα τραύματά του. Ε, ο Spave δεν φοβήθηκε ποτέ αυτή τη διαδικασία. Εκεί «έραψε» το φθ στη φωνή του και έδειξε γιατί δεν φοβάται τη φθορά. Στην απόλυτη μοναξιά κράτησε τους φόβους του ζωντανούς και υποταγμένους. Γι’ αυτό και εμείς δεν θα πεθαίνουμε ποτέ. Σεβασμός για τον Spave, σεβασμός…
Ο Spave δεν έχει «κάψει» τη μεγάλη σκηνή. Ακόμη. Ο Spave δεν θέλει να κερδίζει κάθε battle που υπάρχει. Δεν το έχει ανάγκη. Ο Spave δεν θέλει τη λάμψη του ψεύτικου και τη μόδα που επιτάσσει παιχνίδι με καθετί επιφανειακό. Όταν τον ακούς να ραπάρει δεν υπάρχει «μπλινκ», «μπλινκ», αλλά μια ανάσα που σαρώνει τις αδύναμες ρίμες.
Το ύφος του δεν ακολουθεί το πομπώδες που η μίμηση δημιουργεί. Τον Spave τον χαρακτηρίζει ο τρόπος που ελέγχει και κινεί τη φωνή του. Ευπροσάρμοστη και όταν αναπτύσσει υψηλές ταχύτητες δεν μένει τίποτα όρθιο. Οι ήχοι μένουν λίγο περισσότερο στον χώρο και το μουσικό σχήμα ενώνεται τέλεια με το λεκτικό. Στα κομμάτια που έχει δώσει μέχρι στιγμής υπάρχει κάτι άγριο, κάτι που καταλαβαίνεις ότι βγαίνει μέσα από την ψυχή του. Λάθος. Κάτι που βγαίνει μέσα από τη φθορά της ψυχής του.
Διαβάστε περισσότερα στο Gazzetta.gr
