Οι παραστάσεις που προλαβαίνετε να δείτε πριν ‘κατέβουν’

Ήταν μια καλή χειμερινή σεζόν για το ελληνικό θέατρο. Μόνο ένα μέρος των παραγωγών που ανέβηκαν ολοκληρώνουν τον κύκλο τους πριν το Πάσχα – ενώ πολλές από αυτές που ‘τερματίζουν’ μέχρι την Κυριακή των Βαΐων ή τη Μεγάλη Τρίτη – έχουν προοπτική να συνεχίσουν τον επόμενο χειμώνα. Πολλές δε, συνεχίζουν μέχρι το τέλος Απριλίου και τις αρχές Μαϊου (αλλά γι’ αυτές θα επανέλθουμε με νέο οδηγό). Για την ώρα, επιλέγουμε 30 παραστάσεις μέχρι το επίσημο photo finish της θεατρικής περιόδου, οι 12 από αυτές ως short list προτεραιότητας.

@Αναστασία Γιαννάκη

‘O,τι χρειαζόταν ο νέος πολιτιστικός βιομηχανικός πυρήνας του ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό για να ‘ακουστεί’ περισσότερο, το βρήκε στη νέα σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη. Βασισμένη στον πολυδιαβασμένο, τα τελευταία χρόνια, Έντουαρντ Λουί, η παράσταση αφηγείται τη σχέση ενός φτωχού και αμόρφωτου εργάτη με τον ομοφυλόφιλο γιο του στην επαρχία της Γαλλίας, αναδεικνύοντας συνάμα τις κοινωνικές και πολιτικές της διαστάσεις. Το ατομικό γίνεται συλλογικό, μια αξία που υπερτονίζεται από το ‘μοίρασμα’ των ρόλων και τις γεμάτες ζωτικότητα, συγκίνηση και ευαισθησία ερμηνείες των Ντένη Μακρή και Γιώργου Κισσανδράκη.
Τελευταία παράσταση 2 Απριλίου

@Μαρίζα Καψαμπέλη.

Δεν έχασε τo σφρίγος της παρότι έμεινε «στον πάγο» για δυο χρόνια – καθώς υπήρξε παράσταση – παιδί της πανδημίας. Όμως, η δραματουργική σύνθεση μερικών εμβληματικών ποιημάτων χάρη στην διασκευή του Στρατή Πασχάλη και την γενναία πρωτοβουλία του Δημήτρη Τάρλοου να φτιάξει μια αφήγηση βασισμένη πάνω τους, γεννάει μια από τις ωραιότερες παραστάσεις της φετινής σεζόν και του ρεπερτορίου του «Πορεία», συνολικά. Ο ποιητικός λόγος που υμνεί τον έρωτα (με αφορμή τη συλλογή της «Οκτάνας» του Ανδρέα Εμπειρίκου), η μουσική της Λήδας Μανιατάκου και ο διονυσιακός ‘χορός’ των επτά νέων ηθοποιών – Μάϊρας Γραβάνη, Αδελαϊδας Κατσίδε, Βίκυς Κατσίκα, Αυγουστίνου Κούμουλου, Διονύση Πιφέα, Αρετής Τίλη και Ορέστη Χαλκιά (μαζί με τον εμπειρότερο Θανάση Δόβρη) είναι ένα εξαιρετικό δείγμα σκηνικής ευφορίας και έμπνευσης.
Τελευταία παράσταση 4 Απριλίου

@Γιοχάνα Βέμπερ.

Ως φόρος τιμής σ’ εκείνες που λείπουν, στα θύματα των γυναικοκτονιών έρχεται η νέα σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου. Οι δύο σπουδαίες ηθοποιοί Αγλαΐα Παππά και Σοφία Χιλλ εμφανίζονται στη σκηνή ως πλάσματα του Κάτω Κόσμου, ως ιέρειες του Άδη μα κυρίως ως εκείνες που είπαν «όχι». Ψελλίζοντας σπαράγματα λόγου και τραγουδιών, σωματοποιώντας και αποτυπώνοντας τον τρόμο του θύματος, επιδίδονται σε ένα μνημόσυνο υψηλής αφαίρεσης και εικαστικότητας που συγκινεί και διεγείρει έως τις κατώτατες στιβάδες το συναίσθημα· συχνά χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Ελίνα Γιουνανλή

Αναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη θεατρική μεταφορά ενός επικού μυθιστορήματος – αυτή τη φορά το μυθιστόρημα του Άλφρεντ Ντέμπλιν, ο Στάθης Λιβαθινός παραδίδει μια άρτια παράσταση συνόλου. Παρά τις αδυναμίες του και την δεδομένη δυσκολία της σκηνής του Θεάτρου Κυκλάδων, η παράσταση αναβλύζει από υψηλή θεατρικότητα, ταχύ αφηγηματικό ρυθμό, αισθητική βερολινέζικου καμπαρέ, ωραία μουσική και φυσικά χαίρει καλών ερμηνειών.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Πάτροκλος Σκαφίδας, Ελπίδα Μουμουλίδου

Έχει πολλάκις αποδείξει πως αγαπάει τις νέες δραματουργίες και δεν διστάζει να αναλάβει τα ρίσκα που κουβαλούν. Αυτή τη φορά βέβαια, ο Θωμάς Μοσχόπουλος χρειάστηκε να εκπαιδεύσει – τρόπον τινά – το θεατρικό κοινό στο φάσμα μιας ανοίκειας δραματουργικής κατηγορίας που σχετίζεται με το role playing (εξαιρετικά δημοφιλών στον Κυβερνοχώρο). Το έργο του ‘Αλιστερ ΜακΝτάουελ μας συστήνεται μέσα από μια ευρηματική, αγωνιώδη, μοντέρνα σκηνοθεσία πάνω στην πραγματική ζωή και την υπόδυση της. Συνεκτικός επταμελής θίασος – απ’ όπου θα ξεχωρίσουμε τον Φώτη Στρατηγό, το Σίμο Κακάλα, την ‘Αννα Μάσχα (πλέον έχει αντικατασταθεί από την Αναστασία Στυλιανίδη) και τον Γιώργο Παπαπαύλου.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Μαρίζα Καψαμπέλη.

To πιο γνωστό έργο της ιψενικής δραματουργίας σε μια εύρωστη εκσυχρονισμένη ανάγνωση από τον Δημήτρη Τάρλοου. O καπιταλισμός και η βιτρίνα της ευτυχίας έχει εισβάλλει στη σχέση της Νόρα και του Τόρβαλτ που ζουν την επίφαση ενός επιτυχημένου γάμου, μέχρι τη στιγμή που το «φαίνεσθαι» καταρρέει και το «είναι» απουσιάζει. Υψηλού αισθητικού επιπέδου παράσταση (με τα σκηνικά της Θάλειας Μέλισσα) με ‘πειραγμένη’ μουσική (από την Κρυσταλία Θεοδώρου) και μια διανομή αξιώσεων: Λένα Παπαληγούρα, Γιώργος Χριστοδούλου, Βίκυ Κατσίκα, Θανάσης Δόβρης, Κώστας Βασαρδάνης.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Κική Παπαδοπούλου

Θα μπορούσε να είναι ένα έργο στην άκρη της ανθρώπινης ιστορίας αλλά ο Ουαλός Έντ Τόμας το τοποθετεί συμβολικά στην άκρη ενός βουνού της ιδιαίτερης πατρίδας του. Εκεί, ένα ζευγάρι επιζησάντων από μια απροσδιόριστη πολεμική σύρραξη – που έχει ωστόσο υποστεί την βαριά απώλεια του μοναχογιού τους – υπερασπίζεται ό,τι του έχει απομείνει: Τόπο, μνήμη, γλώσσα· μαρτυρίες μιας παλιάς ευτυχίας που έχει εξαφανιστεί κάτω από τη σκόνη του θανάτου. Μια μετα-αποκαλυπτική μυθοπλασία που ξεφλουδίζεται αργά μέχρι τον σπαρακτικό πυρήνα της και, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Ιώς Βουλγαράκη, αποσπά σημαντικές ερμηνείες από τους Δέσποινα Κούρτη, Αργύρη Ξάφη, Ιωσήφ Ιωσηφίδη και Δημήτρη Γεωργιάδη.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Γιάννης Μαργετουσάκης

Η επάνοδος της Ελένης Ράντου τόσο στη σκηνή όσο και στη συγγραφή γίνεται πανηγυρικά με μια αυτοβιογραφική, από καρδιάς, κατάθεση για βιώματα που την ωρίμασαν, την ενηλικίωσαν και την συγκρότησαν ως άνθρωπο και καλλιτέχνιδα. Φέρει μεγάλη αλήθεια ο λόγος της (ενίοτε γίνεται ποιητικός αλλά όχι μελό) και μεγάλη ευαισθησία ο τρόπος που έχει αποδοθεί από την καλοδομημένη σκηνοθεσία του Ανέστη Αζά. Ο, επί της ουσίας, μονόλογος της διανθίζεται από τη μουσική παρουσία των String Demons.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Ελίνα Γιουνανλή

Χωρίς να διακρίνεται ως μια σκηνική πρόταση, η σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια στο κλασικό έργο του Χιου Λέοναρντ υπηρετεί τον πυρηνικό στόχο του έργου: Να αφηγηθεί μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία για την γονεϊκή αγάπη, να εξυψώσει την έννοια της καλοσύνης και να ανακαλύψει την ουσία της ευτυχίας στα απλά πράγματα. Φυσικά, άσσος στο μανίκι της παράστασης είναι ο Da, ο καλόκαρδος πατέρας του Γρηγόρη Βαλτινού που ισορροπεί με τέχνη ανάμεσα στην ελαφράδα και στη συγκίνηση όσο και οι δύο ηθοποιοί που υποδύονται το γιο του σε διαφορετικές ηλικίες: Ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Στρατής Χατζησταματίου.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Ελίνα Γιουνανλή

Στηριγμένος σε μια καλογραμμένη, φρέσκια και καίρια δραματουργία δια χειρός του Βρετανού ‘προβοκάτορα’ Μαρκ Ρέιβενχιλ, ο Γιώργος Σκεύας υπογράφει μια ‘κλασικής’ αισθητικής παράσταση με σύγχρονο αίτημα. Μπορεί να μην μπαίνει στον πειρασμό των σκηνοθετικών ρίσκων πάντως επιλέγει την, σε βάθος, ανάγνωση του κειμένου και δουλεύει εντατικά με τις ερμηνείες της πρωταγωνιστικής ομάδας: Ειδικά ο Δημήτρης Καταλειφός και η Αλεξία Καλτσίκη νοηματοδοτούν το αιχμηρό έργο – λίβελο στη βία της πατριαρχίας και του νεοφιλελευθερισμού.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Ελευθερία Νικολαϊδου

Το έργο του Αλμπέρ Καμύ, μια τραγωδία πάνω στην ερμηνεία του χρόνου και της ανεκπλήρωτης επιθυμίας, στα όρια της παραβολής, εμπνέει ένα βραδυφλεγές ανέβασμα από τον Γιάννη Χουβαρδά. Ιδωμένη μέσα από το διεσταλμένο φακό ενός εφιάλτη, η παράσταση κατακτά το ενδιαφέρον παρακολούθησης χάρη στην μυστηριακή, υπνωτιστική ατμόσφαιρα αλλά και στο ρεσιτάλ ερμηνείας της Πηνελόπης Τσιλίκα. Στα προσόντα της προσμετράται και, η, αλά Ντέιβιντ Λιντς, μουσική επένδυση από τον Μπλέιντ Ρέινινγκερ που αποδίδουν performative χαρακτήρα σε αρκετές από τις σκηνές του ανεβάσματος.
Τελευταία παράσταση 9 Απριλίου

@Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Το αυτοβιογραφικό βιβλίο ντοκουμέντο του Χρόνη Μίσσιου ευτυχεί στα χέρια της σκηνοθέτριας Σοφίας Καραγιάννη. Η εμφυλιακή και μετεμφυλιακή βία που στοίχειωσε τη χώρα για τουλάχιστον 20 χρόνια, γίνεται θεατρικό υλικό μέσα από μια λιτή όσο και εμπνευσμένη παράσταση. Στις βασικές της αξίες η σωματική δράση και έντονος ερμηνευτικός παλμός από τους Ιωσήφ Ιωσηφίδη, Κωνσταντίνο Πασσά, Δημήτρη Μαμιό, Γιάννη Μάνθο.
Τελευταία παράσταση 11 Απριλίου

• «Ανθρώπινη φωνή» στο Μικρό Χορν. H Λουκία Μιχαλοπούλου ασκεί τις ερμηνευτικές της δυνατότητες στον μονόλογο – κατάδυση στον θάνατο του Ζαν Κοκτώ. Έως 4 Απριλίου
• «Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού» στο Θέατρο Γκλόρια. Super hit για δεύτερη χρονιά, ο ‘πειραγμένος’ Ντάριο Φο δια χειρός Γιάννη Κακλέα με έναν πληθωρικό Πάνου Βλάχο στο ρόλο του «τρελού». Έως 9 Απριλίου
• «Ψηλά από τη γέφυρα» στο Θέατρο Βεάκη Το κλασικό έργο του Άρθουρ Μίλερ κάτω από την λιτή και ουσιαστική ματιά του Γιώργου Νανούρη με τον Πυγμαλίων Δαδακαρίδη στον εμβληματικό ρόλο του Έντι Καρμπόνε. Έως 9 Απριλίου

“Ψηλά από τη γέφυρα” @Ελίνα Γιουνανλή

• «Οι δούλες» στο Θέατρο Αποθήκη. Το πιο πολυπαιγμένο έργο του Ζαν Ζενέ σε μια λιτή και διεισδυτική ανάγνωση από τον Γιώργο Σκεύα. Με τις Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Αμαλία Καβάλη. Έως 9 Απριλίου
• «Ο μισάνθρωπος» στο Εμπορικόν. Έτος Μολιέρου και ο Γιάννης Κακλέας καταπιάνεται με νεωτεριστική διάθεση με την υπαρξιακή τραγωδία του Γάλλου συγγραφέα. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στον επώνυμο ρόλο. Έως 9 Απριλίου
• «Eλευθερία στη Βρέμη» στο Θέατρο Τέχνης. O “προφητικός” λόγος του Ράινερ Φασμπίντερ για το πατριαρχικό σύστημα σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη με την Μαρία Κεχαγιόγλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Έως 9 Απριλίου
• «Το τραγούδι της Φλέρυς» στο θέατρο Σταθμός. Στιγμές του βίου και του έργου της Φλέρυς Νταντωνάκη σε ένα νέο κείμενο από τον Δημήτρη Οικονόμου με την ματιά του Μάνου Καρατζογιάννη. Έως 9 Απριλίου

“Το τραγούδι της Φλέρυς” @Ελίνα Γιουνανλή

• «Επικίνδυνες σχέσεις» στο Vault. Απανωτές παρατάσεις για την προσέγγιση της Βίκυς Βολιώτη στο διάσημο μυθιστόρημα του Λακλώ με τον Δημήτρη Αλεξανδρή στο ρόλο του σατανικού Βαλμόν. Έως 9 Απριλίου
• «Χάπι» στο θέατρο Σταθμός, Το τελευταίο έργο του πολυβραβευμένου ΄Εντα Γουόλς διατρέχει το ευαίσθητο θέμα της ψυχικής υγείας. Δια χειρός Μάνου Καρατζογιάννη. Έως 9 Απριλίου
• «Πεταλούδες στο στομάχι» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος σε δραματουργία της Έρις Κύργια σχολιάζει με σταθερά του εργαλεία την ποπ διάθεση και την έντονη σωματικότητα τον τρόπο που ο έρωτας αποτυπώνεται στις γενιές της τεχνολογικής επανάστασης. Έως 9 Απριλίου
• «Αίας» στο θέατρο Αλκυονίς. Ο Μιχάλης Σαράντης σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας συμπυκνώνει όλους τους ρόλους της σοφόκλειας τραγωδίας. Σκηνοθετεί ο Γιώργος Νανούρης. Έως 9 Απριλίου
• «42497» στο θέατρο ΄Ηβη. Το τελευταίο έργο του Γιώργου Καπουντζίδη ως μια ματιά στην ανθρώπινη δυστοπία. Έως 9 Απριλίου
• «Λευκές νύχτες» στο Μικρό Άνεσις. Μια λιτή και τρυφερή προσέγγιση στο έργο του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι που οφείλει πολλά στη χημεία των Κωνσταντίνου Ασπιώτη και Αλεξάνδρας Αϊδίνη. Έως 9 Απριλίου
• «Η βελανιδιά» στο Bios Main. Το διάσημο έργο του Τιμ Κράουτς σε νέα ευρηματική προσέγγιση από τον Ανδρέα Ανδρέου με τελευταίους προσκεκλημένους τους Έλλη Τρίγγου και Γιώργο Πυρπασόπουλο. Έως 11 Απριλίου

“Η βελανιδιά” @Ελίνα Γιουνανλή

• «Κωλόκαιρος» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Το τελευταίο έργο του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου που παρέδωσε στον Γιώργο Παλούμπη πάνω στα κοινωνικά αντανακλαστικά για την διαφορετικότητα σαρώνει από την πρώτη μέρα παρουσίασης του. Με επικεφαλής θιάσου τον εκρηκτικό Στάθη Σταμουλακάτο. Έως 11 Απριλίου
• Photograph 51 στο Θέατρο Τέχνης. Το βραβευμένο έργο της Αννα Ζίνγκλερ πορτρέτο της κορυφαίας επιστήμονα Ροζαλίντ Φράνκλιν που σκόνταψε στην ανδροκρατούμενη κοινωνία. Η Λένα Δροσάκη στο ρόλο της Φράνκλιν. Έως 11 Απριλίου
• «Αυτές που δεν προλάβατε» στο ΠΛΥΦΑ. Νεόκοπο μανιφέστο της Δανάης Λιοδάκη κατά της πατριαρχίας και της έμφυλης βίας που, παρά την ελλειμματική δραματουργία, σφύζει από νεανική δροσιά. Έως 11 Απριλίου
• «Μπιλ και Λου» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Καυστικό σχόλιο για την κοινωνική απομόνωση στην εποχή της αμείλικτης τεχνολογίας ευρηματικά δοσμένο από τον Δημήτρη Μπογδάνο – Αγειοπετρίτη. Έως 11 Απριλίου