Flux Gourmet
Το «Flux gourmet» του Πίτερ Στρίκλαντ με τους Μάκη Παπαδημητρίου και Αριάν Λαμπέντ μεταξύ των πρωταγωνιστών του διεθνούς καστ είναι μια πειραγμένη ματιά πάνω στα όρια και τα χαρακτηριστικά της μοντέρνας τέχνης.
Μια ηχητική κολεκτίβα που δεν μπορεί να διαλέξει όνομα, στεγάζεται σε ένα ινστιτούτο αφιερωμένο στις μαγειρικές και διατροφικές επιδόσεις. Τα μέλη της παγιδεύονται στις εσωτερικές τους μάχες εξουσίας και σε καλλιτεχνικές βεντέτες, μόνο που η δυσλειτουργική δυναμική τους επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο όταν πρέπει να συναναστραφούν με την επικεφαλής του ινστιτούτου. Ενώ οι διάφοροι ανταγωνισμοί ξεδιπλώνονται, ένας άλλος ένοικος αντιμετωπίζει γαστρεντερικές διαταραχές, και σε μια προσπάθεια να δώσει αυθεντικότητα στην τέχνη της, η αρχηγός της κολεκτίβας του ζητά να χρησιμοποιήσει την κατάστασή του ως μέρος της παράστασης.
Σχετικά με την ταινία
Η πέμπτη ταινία του Πίτερ Στρίκλαντ διαδραματίζεται σε έναν χώρο φιλοξενίας για καλλιτέχνες, με υπεύθυνο έναν πρωτοκλασάτο ωραιολάτρη, ο οποίος έχει καλέσει για έναν μήνα μια γαστρονομική κολεκτίβα για την παρουσίαση της πρακτικής «ηχητικού κέιτερινγκ».
Τη δημοσιογραφική κάλυψη της δημιουργικής τους διεργασίας έχει αναλάβει ένας Έλληνας συγγραφέας, ο οποίος αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα δυσπεψίας, ενώ ο κυνικός γιατρός του ινστιτούτου τον συμβουλεύει να «αφήσει το φαγητό να δράσει ως φάρμακο».
Καθώς οι στομαχικές του διαταραχές τον φέρνουν αντιμέτωπο με την κατάσταση δυσφορίας στην οποία βρίσκεται, η κολεκτίβα χάνει το μομέντουμ της, ως αποτέλεσμα μιας εσωτερικής διαμάχης αλλά και κάποιων εξωτερικών επιθέσεων από μια ομάδα σαρδόνιων, απορριφθέντων υποψηφίων.
Η σκοτεινή κωμωδία του Στρίκλαντ επανασυνδέει την εικόνα με τις οργανικές διαδικασίες που η τέχνη συχνά καταδικάζει ως αισχρές και ανεπίτρεπτες. Στόχος της δεν είναι να μας προκαλέσει, αλλά να μας υπενθυμίσει πως η σφαίρα της φαντασίας και το ανθρώπινο σώμα είναι στην ουσία αδιαχώριστα τινά.
