Heart Project: Το Performance Installation επιστρέφει στο Μπάγκειον

H Life after Death Theater Company έναν χρόνο μετά την ολοκλήρωση της έρευνας «Heart Project», επιστρέφει στο Μπάγκειον για να παρουσιάσει το παραστατικό του μέρος μέσα από ένα Performance Installation. Ένα πλέγμα τριών solo παραστατικών εμπειριών, όπως δημιουργήθηκε και διαμορφώθηκε από την οικογένεια της Life After Death και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2022,  κερδίζοντας τις εντυπώσεις του κοινού.

Για τρεις Κυριακές, 23/4, 30/4 και 7/5, από τις 15.00 έως τις 18.00, η Βίκυ Αδάμου, ο Χρήστος Καπενής και η Μελίσσα Κωτσάκη, ανοίγουν και πάλι τις πόρτες του Ξενοδοχείου Μπάγκειον για να συνυπάρξουν εκεί ταυτόχρονα, ανεξάρτητα αλλά και αλληλοσυμπληρωματικά. Οι τρεις καλλιτέχνες δημιουργούν και παρουσιάζουν μια ατομική περφόρμανς εμπνευσμένη από ένα παιχνίδι κρυμμένων λέξεων και δίνουν ένα τρίωρο Κυριακάτικο ραντεβού για να εξερευνήσουν τα σημεία συνάντησης και απόκλισης των ατομικών τους διεργασιών. Πρόκειται για μία ξεχωριστή εμπειρία για τον επισκέπτη, που θα μπορεί να περιηγηθεί ελεύθερα μέσα στον εμβληματικό χώρο του παλιού Ξενοδοχείου και να παρακαλουθήσει και τους 3 καλλιτέχνες για όσο χρόνο επιθυμεί, σε τρεις ζωντανές, πολυμεσικές, ατομικές performances σε επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Και οι τρεις performances δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του ερευνητικού «Ηeart project».

Το Heart Project – μια έρευνα σε μορφή καλλιτεχνικής σκυταλοδρομίας πάνω στη διπλή ιδιότητα του περφόρμερ/ δημιουργού με βασική ερευνήτρια την Βίκυ Αδάμου σε συνεργασία με την δραματολόγο Άννα Τσίχλη, ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2021. Τα  συμπεράσματα αυτής καθώς και την διαδικασία καταγραφής της μπορεί κανείς να βρει στο The Heart Project. Στη δημοσίευση συμπεριλαμβάνονται και οι συνεντεύξεις γνωστών καλλιτεχνών, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα μέσω συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων: Θανάσης Ζερίτης, Χρήστος Θάνος, Νίκος Καραθάνος, Χρύσα Καψούλη, Ηλίας Κουνέλας, Σοφία Μαραθάκη, Βίκυ Μαστρογιάννη, Βασίλης Νούλας, Γιάννης Σαρακατσάνης, Γεωργία Τσαγκαράκη, Αργυρώ Χιώτη.

Όταν βρίσκεσαι μπροστά στο κοινό είναι σαν να πεθαίνεις, όταν ερωτεύεσαι είναι σαν να πεθαίνεις, όταν χωρίζεις είναι σαν να πεθαίνεις, όταν σε απορρίπτουν είναι σαν να πεθαίνεις, όταν κοιμάσαι είναι σαν να πεθαίνεις, όταν γεννάς είναι σαν να πεθαίνεις. Ένας χρονολογικός πίνακας από δρόμους που δεν περπατήθηκαν, από μονοπάτια που έφτασαν σε αδιέξοδο, ενέδρες, προδοσίες, μικρούς θανάτους και μεγάλες απελευθερώσεις. Η δημιουργός/περφόρμερ παρουσιάζει μια αυτο-εθνογραφία, κάνοντας ορατό το φόβο της για την έκθεση, την αποτυχία, την φθορά, μέσα από μια αλληλουχία παύσεων, πτώσεων και ψεύτικων λυποθυμιών, όπως έκανε μικρή για να την προσέξουν.

Performance
Διάρκεια: 3 ώρες/επαναλαμβανόμενο μοτίβο

Μια performance για ένα σώμα που φοβάται να εμπλακεί με ένα άλλο σώμα για να μην το χάσει, για να μη βιώσει πένθος. Η performance μελετά τη διαδικασία-πορεία του δημιουργού που εργάζεται πάνω στην πραγμάτωση της ιδέας του και τους τρόπους που αυτή καταλήγει να παρουσιαστεί σε κοινό.

Ο θεατής έχει τη δυνατοτητα, αν το επιθυμεί, να παρακολουθεί επί δυόμιση ώρες τον περφόρμερ να εργάζεται και να προετοιμάζεται για την παρουσίαση της 30λεπτης performance F.O.G. Παρακολουθούμε όλη την πορεία του, τη διαμόρφωση του χώρου, των υλικών, και των εργαλείων.

Ένα άνοιγμα της καλλιτεχνικής διαδικασίας για τον δημιουργό/περφόρμερ που προσπαθεί να φτάσει στο φόβο της απώλειας. (Fear Of Grief, F.O.G.).

Κατασκευή Μάσκας: Κατερίνα Αναστασίου (Nerisisty)
Performance
Διάρκεια: 3 ώρες

Ένα Ηχητικό Έργο αφιερωμένο στην αιώνια παιδική μας ηλικία, στην μνήμη, στην λήθη, στις ρωγμές του χρόνου και στις πρώτες μας αξέχαστες θραύσεις. Μια ψηλάφηση δομικών και ψυχικών εννοιών και μια περιήγηση στην ενδιάμεση περιοχή ανάμεσα τους.

Διττές έννοιες. Τι το τόσο γοητευτικό υπάρχει σε αυτές; Υπάρχουν ρωγμές εσωτερικές; Τι κοινό μπορεί να έχουμε με το μπετόν και πόσο εφικτή είναι τελικά η ψυχική ανθεκτικότητα;

Μια ελεύθερη περιπλάνηση μέσα στον ιστορικό χώρο του μισογκρεμισμένου ξενοδοχείου Μπάγκειον ακούγοντας τις σκέψεις της δημιουργού πάνω σε όλα αυτά που συνθέτουν αυτό που λέμε αντοχή. Κάπου αλλού μέσα στο ίδιο ξενοδοχείο, σε κάποιο γκρεμισμένο δωμάτιο – μάλλον μονόκλινο – μια κοπέλα παίζει τέννις στον τοίχο. Μόνη.

Ηχητικό έργο και Performance
Διάρκεια: 38’