Τα 54 κλείνει σήμερα ο Wes Anderson και εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην του ευχηθούμε «χρόνια πολλά» με τον δικό μας τρόπο, ταξιδεύοντας στον πολύχρωμο, συμμετρικό κόσμο των ταινιών του.
Ο αγαπημένος σκηνοθέτης -που του ταιριάζει όσο τίποτα να έχει γενέθλια πρωτομαγιά, καθώς, μέσα από τις ταινίες του φέρνει την άνοιξη- έχει αφήσει το στίγμα του στην ιστορία του σινεμά, με το ιδιαίτερο στιλ του και την πανέμορφα χιουμοριστική προσέγγιση των ιστοριών που επιλέγει να μάς διηγηθεί.
Πριν, όμως, πάμε στις ταινίες…Τον τελευταίο καιρό η αισθητική του Anderson έχει κατακλείσει και τα social media, με όλο και περισσότερα βιντεάκια να ανεβαίνουν υπό τους ήχους του soundtrack της ταινίας του The French Dispatch.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τιρκουάζ ουρανοί, έντονα κίτρινα, απαλά ροζ, απόλυτη συμμετρία συνοδεύουν τις διακοπές των χρηστών, τους απογευματινούς τους περιπάτους, τις εκδρομές τους στην εξοχή, τον πρωινό τους καφέ και ό,τι άλλο τους ταιριάξει στην αισθητική του Αμερικανού σκηνοθέτη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αυτή είναι και μία όμορφη πλευρά των social media, όπου -κατά το αντίστροφο του γνωστού ρητού- η ζωή προσπαθεί να αντιγράψει την τέχνη, προσκαλώντας μας για λίγο να ζήσουμε μέσα σε μία ταινία.
Και πάμε στις ταινίες…Για όσους δεν έχετε έρθει ακόμα σε επαφή με το έργο του Wes Anderson (και κατά τη γνώμη μου μην το καθυστερήσετε άλλο) θα πρέπει να γνωρίζετε πώς δεν μιλάμε για έναν απλό σκηνοθέτη, αλλά για έναν auteur, έναν σκηνοθέτη-δημιουργό που κάθε δουλειά του έχει μία πολύ συγκεκριμένη χαρακτηριστική πινελιά, που έχει διαμορφώσει ένα δικό του στιλ και κάθε του ταινία αποτελεί ένα προσωπικό έργο τέχνης.
Οι ιστορίες που επιλέγει να μας πει αντιμετωπίζοντας πάντα με κάποια μικρή -κωμική- απόσταση ως προς τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις στις οποίες μπλέκονται, με σχεδόν πάντα «παρόν» το σχόλιο της κάμερας μέσα από την ίδια την παρουσία της. Ταυτόχρονα, η ιδιαίτερη αισθητική των χρωμάτων και των κάδρων προσδίδει μία ρομαντική ματιά και αφαιρεί κάτι από τον ρεαλισμό των προσώπων και των γεγονότων.
Η όλη προσέγγιση μάς θυμίζει όνειρο. Είμαστε κάπου, που ταυτόχρονα δεν είμαστε, κάπου που μάς θυμίζει την πραγματικότητα, αλλά, ταυτόχρονα, έχει βασικές διαφορές από αυτήν και κάπου που ό,τι και να συμβεί μας αγγίζει με έναν πιο απαλό, “αποστασιοποιημένο” τρόπο. Έτσι, ο Wes Anderson έχει εξελιχθεί σε έναν από τους νεότερους auteurs της σύγχρονης κινηματογραφικής πραγματικότητας.
Έχοντας αυτά στο μυαλό μας όλα αυτά, πάμε να δούμε -με σειρά από τη λιγότερο στην περισσότερο αγαπημένη μας- όλες τις ταινίες του Wes Anderson που μπορείτε να βρείτε στο Disney+.
Σε αυτή την κωμική περιπέτεια -που αν είχε αποδοθεί από κάποιον άλλο σκηνοθέτη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως οικογενειακό δράμα- οι Francis, Peter και Jack, τρία αδέρφια, που έχουν πρόσφατα χάσει τον πατέρα τους και δεν διατηρούν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους, διασχίζουν την Ινδία σε μία προσπάθεια να δεθούν μεταξύ τους και να καλύψουν τα κενά στις σχέσεις τους. Μυστικά, έρωτες, πανέμορφα τοπία και μπλεξίματα ξετυλίγονται μπροστά μας σε αυτή την τρυφερά κωμική ταινία του Wes Anderson, ενώ στους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους βλέπουμε τρεις ηθοποιούς-μούσες του Anderson: τον Owen Wilson στον ρόλο του μεγαλύτερου και πιο πληθωρικού αδερφού που έχει κανονίσει και το εν λόγω ταξίδι, τον Adrien Brody στον ρόλο του, πιο εσωστρεφούς, μεσαίου αδερφού και αντίπαλης δύναμης του Wilson και τον Jason Schwartzman στον ρόλο μικρότερου και πιο ευαίσθητου από τους τρεις. Μία ευχάριστη ταινία, που δεν έχει, όμως, τη δυναμική των υπόλοιπων ταινιών του σκηνοθέτη.
Ακόμη ένα “δυνητικό οικογενειακό δράμα”, στο οποίο, με την πινελιά του Anderson, αποδίδουμε τον τίτλο της κωμωδίας, το The Royal Tenenbaums μας διηγείται την ιστορία των Tenenbaums. Ο Chas, η Margot και ο Richie, τα τρία παιδιά των Royal και Etheline Tenenbaum επιστρέφουν στο σπίτι της μητέρας τους -το πατρικό τους σπίτι- μετά από χρόνια που έχουν φύγει, ανοίγοντας τα φτερά τους και κάνοντας οικογένειες και καριέρες και, μάλιστα, τη στιγμή που η ίδια ήταν έτοιμη να προχωρήσει τη ζωή της, μετά το διαζύγιό της από τον Royal. Τότε είναι που ο Royal βρίσκει την ευκαιρία και επιστρέφει και εκείνος στο σπίτι, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία των παιδιών του προς το πρόσωπό του. Ξαφνικά όλα τα 5 μέλη της οικογένειας βρίσκονται σε μία συνθήκη που είχαν να αντιμετωπίσουν πολλά χρόνια. Εμείς μένουμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη της καθημερινότητάς τους και την τροπή που παίρνουν οι ζωές τους από αυτό το σημείο και μετά.
The Life Aquatic with Steve ZissouΆλλη μία “οικογενειακή” ιστορία του αγαπημένου σκηνοθέτη και ακόμα μία φορά που μιλάμε για μία προβληματική σχέση πατέρα και γιου. Στο Life Aquatic παρακολουθούμε την “επανασύνδεση” του διάσημου ωκεανογράφου Steve Zissou με τον -πιθανώς- γιο του, Ned Plimpton. Φυσικά, επειδή μιλάμε για ταινία του Wes Anderson, η συγκεκριμένη επανασύνδεση γίνεται κατά το ταξίδι του πρώτου με σκοπό να πάρει εκδίκηση από τον καρχαρία που σκότωσε τον επί χρόνια συνεργάτη του. Μία θαλάσσια περιπέτεια που έχει “λίγο απ’ όλα”: δράση, περιπέτεια, ρομάντζο, πειρατές, υποβρύχια και -ναι, αυτή τη φορά θα το πούμε- λίγο δράμα. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Steve Zissou βλέπουμε τον Bill Murray -κλασσικό “αγαπημένο” του Anderson- ενώ στον ρόλο του γιου απολαμβάνουμε τον -επίσης αγαπημένο του σκηνοθέτη- Owen Wilson. Στο cast παρακολουθούμε ακόμα, μεταξύ άλλων, την Anjelica Huston στον ρόλο της Eleanor Zissou, την Cate Blanchett, τον Willem Dafoe και τον Jeff Goldblum.
Και φεύγουμε από τον υποθαλάσσιο κόσμο του Steve Zissou και πάμε σε μία δυστοπική Ιαπωνία του -όχι και πολύ μακρινού- μέλλοντος. Σε αυτό το πλαίσιο, μία γρίπη που επηρεάζει τους σκύλους οδηγεί στο να μαζευτούν και να εκδιωχθούν όλοι οι σκύλοι στο νησί των σκουπιδιών, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του καθηγητή Watanabe, ο οποίος επιμένει πως βρίσκεται αρκετά κοντά στην εύρεση του φαρμάκου που θα γιατρέψει τη συγκεκριμένη αρρώστια. Εκεί είναι που ο Atari, ένα νεαρό αγόρι που -μέσα στην όλη κατάσταση- έχει αναγκαστεί να αποχωριστεί τον σκύλο του, ο οποίος έχει, επίσης, εκδιωχθεί στο νησί των σκουπιδιών, αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Η περιπέτεια ξεκινάει, μόλις ο Atari κλέψει ένα αεροπλάνο και ξεκινήσει ένα ταξίδι στο εν λόγω νησί, για να βρει τον πολυαγαπημένο του σκύλο-φύλακα.
The French DispatchΚαι πάμε στο The French Dispatch και στην πρώτη και μοναδική σπονδυλωτή ταινία της λίστας μας. Σπονδυλωτή ονομάζεται μία ταινία που αποτελείται από πολλές ξεχωριστές ιστορίες και για του λόγου το αληθές, το French Dispatch αποτελείται από 5 ξεχωριστές ιστορίες, καθεμία από τις οποίες είναι βγαλμένη και από ένα διαφορετικό άρθρο του περιοδικού “Γαλλική Αποστολή” (ή αγγλιστί The French Dispatch, εξού και ο τίτλος της ταινίας και το βασικό συνδετικό στοιχείο ανάμεσα στις ιστορίες μας). Μία ταινία-ωδή στη vintage δημοσιογραφία, σε μία δημοσιογραφία μίας άλλης εποχής, κάπως ξεχασμένης και κάπως ρομαντικοποιημένης. Πανέμορφα τοπία του γαλλικού νότου, καλοζυγισμένα κάδρα, μοναχικοί χαρακτήρες, αγαπημένοι ηθοποιοί -ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε τους Tilda Swinton, Frances McDormand, Timothee Chalamet και Benicio Del Toro– και όλα παντρεμένα κάτω από το μαγικό άγγιγμα του Wes Anderson, σε μία ανθολογία που δεν θέλουμε να χάσουμε.
The Grand Budapest HotelΚαι φτάσαμε, αισίως, στην πρώτη ταινία της λίστας μας. Ίσως λίγο basic και αρκετά αναμενόμενη επιλογή το The Grand Budapest Hotel να βρίσκεται στην πρώτη θέση των προτάσεών μας, αλλά αντικειμενικά, αυτή είναι η θέση που αξίζει στην εν λόγω ταινία. Μία εγκιβωτισμένη ιστορία, με πρωταγωνιστές τον γενικό μάνατζερ του ξενοδοχείου Grand Budapest και τον νεαρό “μαθητευόμενό” του, που πλαισιώνεται από την ευμετάβλητη κοινωνία της δεκαετίας του 1930, μίας δεκαετίας αλλαγών, αγωνίας και πολέμου, εξαιρετικοί ηθοποιοί -μεταξύ των οποίων οι Ralph Fiennes, F. Murray Abraham, Tony Revolori, Saoirse Ronan, Edward Norton και Jude Law– και η αισθητική του Wes Anderson στο απόγειό της, με το οπτικό χιούμορ, τις συμμετρίες, τα έντονα tilt up και tilt down να αφήνουν το δικό τους σχόλιο στην όλη ιστορία. Πραγματικά, και πέρα από κάθε αμφιβολία, το The Grand Budapest Hotel αποτελεί την επιτομή της αισθητικής και της φιλοσοφίας του Wes Anderson.