Η Tina Turner ήταν απλά η καλύτερη…

“You’re simply the best” τραγουδάμε όλοι μας από χτες το βράδυ, από τη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου της θρυλικής βασίλισσας του ροκ εν ρολ, Tina Turner. Και όπως και να το δεις, η Tina Turner ήταν όντως “η καλύτερη”.

Ενδεικτική είναι η δήλωση, με την οποία οι εκπρόσωποί της ανακοίνωσαν τον θάνατό της, λέγοντας ότι “ο κόσμος έχασε έναν θρύλο της μουσικής, αλλά και ένα πρότυπο ζωής”. Και πράγματι, αυτό ήταν η Tina Turner – της οποίας η “κινηματογραφική” ζωή είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με την Angela Bassett να την υποδύεται στο “What’s Love Got to Do With It” (1993), στη σκηνή του West End με ένα μιούζικαλ που ανεβαίνει με τεράστια επιτυχία τα τελευταία πέντε χρόνια και πιο πρόσφατα με το ντοκιμαντέρ του HBO “ΤΙΝΑ” (2021) – που είχαμε δει στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Σε όλες τις παραπάνω μεταφορές, η ζωή της αναπόφευκτα παρουσιάζεται σαν τραγωδία – τουλάχιστον τα πρώτα 40 χρόνια της ζωής της – η ίδια όμως έβλεπε τη ζωή σαν γιορτή. “

Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή μου ήταν σκληρή, αλλά εγώ νομίζω ότι ήταν ένα πανέμορφο ταξίδι. Όσο μεγαλώνεις, τόσο συνειδητοποιείς ότι δεν έχει σημασία τι συνέβη, αλλά πώς το διαχειρίστηκες” είχε πει.

Και ο τρόπος που η Tina διαχειρίστηκε την κακοποίηση, τη βία, την αποτυχία, τις κάθε είδους διακρίσεις (ήταν μία μαύρη γυναίκα στα 40 της όταν επιχείρησε το come back της εξάλλου) μόνο σεβασμό και δέος μπορεί να προκαλέσει.

Γεννημένη ως Anna Mae Bullock (Tina την “βάφτισε” ο κάποτε σύζυγός της Ike Turner εμπνευσμένος από το κόμικ “Sheena, η βασίλισσα της ζούγκλας”) στον αμερικανικό Νότο και συγκεκριμένα στο Τενεσί, μία εποχή που τα δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ ήταν ακόμα μακρινό όνειρο, θυμόταν τον εαυτό της να μαζεύει βαμβάκι σε βαμβακοφυτείες από μικρή ηλικία. Όταν ήταν 11 ετών, η μητέρα της τους εγκατέλειψε για να ξεφύγει από τον κακοποιητικό πατέρα της Floyd Bullock. Στην αυτοβιογραφία της πολλά χρόνια αργότερα, η Turner θα μιλούσε ακόμη με πόνο για την οικογένειά της “που ποτέ δεν την αγάπησε”.

Σε ηλικία μόλις 17 ετών, γνώρισε τον Ike Turner, τραγουδιστή του συγκροτήματος “Kings of Rythm”, ήδη γνωστό όνομα στα clubs του Σεντ Λουις. Στην αρχή την αγνόησε – εξάλλου δεν συνήθιζε να τραγουδά με γυναίκες – λίγο καιρό αργότερα όμως, ανέβηκε στη σκηνή, πήρε το μικρόφωνο και άρχισε να τραγουδά του “You Know I Love You” του BB King. Τον είχε πείσει. Η χρονιά ήταν 1957 και ήταν μόλις 18 χρονών. Πέντε χρόνια αργότερα θα παντρεύονταν και θα γινόταν και επίσημα η Tina Turner. Από τότε, ο Ike θα γινόταν όλο και πιο κακοποιητικός.

Η σωματική κακοποίηση συνεχίστηκε μέχρι και το 1976 , όταν μετά από έναν καβγά στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, που σύντομα έγινε βίαιος, αποφάσισε να τον εγκαταλείψει. Περίμενε να κοιμηθεί και με μόλις 36 cents και μία κάρτα, κρύφτηκε σε ένα ξενοδοχείο στην άλλη άκρη του δρόμου. Στις 27 Ιουλίου κατέθεσε αίτηση διαζυγίου – και από τον πρώην σύζυγό της δεν ζήτησε τίποτα, ούτε χρήματα από τα δικαιώματα των τραγουδιών που δικαιωματικά της ανήκαν, ούτε κομμάτι από την περιουσία του. Ήθελε μόνο το όνομά της, να είναι η Tina Turner, χωρίς να την δένει τίποτα μαζί του.

Για πολλά χρόνια έπαιζε σε κλαμπ, μικρές αίθουσες, ακόμα και φαστφουντάδικα για να ζήσει τον εαυτό της και τα τέσσερα παιδιά τους – δύο από τα οποία ήταν του Ike Turner από προηγούμενη σχέση. Έψαχνε δισκογραφική εταιρεία, αλλά “κανείς δεν ακουμπούσε την Tina Turner” όπως έλεγε στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της.

Μία μαύρη γυναίκα, που προσέγγιζε τα 45 χρόνια ηλικίας, λοιπόν, όχι μόνο ήθελε να επιστρέψει στη μουσική βιομηχανία, αλλά να καθιερωθεί στο rock n roll, όταν οι περισσότεροι την γνώριζαν με έναν soul, R&B ήχο. Παράλληλα, όσο κι αν προσπαθούσε να φωνάξει ότι ήταν πολλά περισσότερα από “τραγουδίστρια του Ike”, τα ΜΜΕ της εποχής δεν την άφηναν ούτε στιγμή να ξεχάσει τα εφιαλτικά χρόνια που πέρασε μαζί του.

Κάπως έτσι, αποφάσισε το 1981 να σπάσει τη σιωπή της για την βία που υπέστη στα χέρια του κάποτε συζύγου της σε μία συνέντευξη με το περιοδικό People, που άφησε εποχή και έδωσε δύναμη σε χιλιάδες κακοποιημένες γυναίκες, αλλά κια στην ίδια την Tina Turner. Τότε ήταν που αποφάσισε ότι θα “γεννηθεί” ξανά. Τότε ξεκινούσε και πάλι η ζωή της.

“Κάποιες φορές πρέπει να αφήσεις τα πάντα πίσω σου. Αν δεν είσαι ευτυχισμένη με κάτι, ξεφορτώσου του. Γιατί θα δεις, ότι όταν είσαι ελεύθερη, βγαίνει έξω ο αληθινός σου εαυτός” έλεγε.

Το 1984 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της “Private Dancer”, με το οποίο επέστρεψε και επίσημα στη μουσική βιομηχανία. Το άλμπουμ πούλησε πάνω από 5 εκατομμύρια αντίγραφα και έδωσε το έναυσμα για μία καριέρα που την καθιέρωσε ως παγκόσμιο φαινόμενο.

Ακολούθησαν άπειρες επιτυχίες, τραγούδια τα οποία τραγουδάμε ακόμα μέχρι και σήμερα – στη δική μου playlist παίζουν ασταμάτητα τα  “Whole Lotta Love”, “Let’s Stay Together”, What’s Love Got to Do With It”, “I Don’t Wanna Fight”, “We Don’t Need Another Hero”, “Proud Mary”, “River Deep Mountain High”, “The Best”. Όπως έλεγε και η ίδια το 2008, “η μουσική μου δεν ακούγεται ποτέ παλιά. Κρατιέται δυνατή. Όπως εγώ”.

Ακολούθησε μια καριέρα που κράτησε άλλα 25 περίπου χρόνια – μέχρι το 2009 που αποσύρθηκε για να ζήσει μια ήρεμη ζωή με τον σύζυγό της στη Ζυρίχη. Όλα αυτά τα χρόνια έκανε παγκόσμιες περιοδείες που έσπαγαν ρεκόρ (είχε έρθει και στην Αθήνα το 1990 στο κατάμεστο γήπεδο της ΑΕΚ) με μία συναυλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο να σπάει ρεκόρ Γκίνες για το μεγαλύτερο κοινό (180 χιλιάδες) σόλο καλλιτέχνη. Είχε κερδίσει δώδεκα βραβεία Grammy – μάλιστα ηταν η μόνη καλλιτέχνις που ήταν συνεχόμενα υποψήφια στις κατηγορίες της rock, pop και R&B- ενώ είχε μπει δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame, μία με τον Ike και μία μόνη της.

“Η κληρονομιά μου είναι ότι έμεινα στην σωστή κατεύθυνση. Από την αρχή μέχρι το τέλος πίστευα σε κάτι μέσα μου” είχε πει.

Η Tina Turner ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι δεν πρέπει ποτέ να το βάζεις κάτω, ότι πρέπει να πιστεύεις στη δύναμη σου ακόμα κι όταν μοιάζεις τρελή που επιμένεις, ακόμα κι αν ο κόσμος δεν μοιάζει έτοιμος να σε ακούσει. Στα 40 της και ενώ πολλοί πίστευαν (και ακόμα πιστεύουν δηλαδή) ότι η ζωή μιας γυναίκας τελειώνει όταν κάνει παιδιά ή όταν “μεγαλώσει”, η Tina Turner βρήκε ξανά τον εαυτό της, έγινε η γυναίκα που είχε ονειρευτεί ότι θα ήταν και σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο καθιερώθηκε ως η “βασίλισσα του ροκ εν ρολ”, βάζοντας τα γυαλιά σε μερικούς από τους μεγαλύτερους rock stars της εποχής – οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν παραδεχτεί πόσο τους επηρέασε.

Όπως λέει και το διάσημο τραγούδι της, η Tina Turner ήταν “απλά η καλύτερη”. Και δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.