Παραβάσεις: Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» στο ΚΠΙΣΝ
Οι Παραβάσεις, η σειρά δραματοποιημένων αναλογίων του ΚΠΙΣΝ βγαίνουν για πρώτη φορά στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, με την κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας», σε σκηνοθεσία-διασκευή Έκτορα Λυγίζου.
Οι Παραβάσεις, η σειρά δραματοποιημένων αναλογίων του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), βγαίνουν για πρώτη φορά στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. Για πέντε παραστάσεις, στις 28, 29 και 30 Ιουνίου και στις 3 και 4 Ιουλίου στις 20.30, το πιο μαγικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας», παρουσιάζεται σε μια θεατρική ανάγνωση ειδικά διαμορφωμένη για τον Θόλο του ΚΠΙΣΝ.
Ο Έκτορας Λυγίζος, ολοκληρώνοντας τη φετινή, εξαιρετικά πετυχημένη σειρά θεατρικών αναλογίων του ΚΠΙΣΝ, που έφερε τον γενικό τίτλο «Αγάπης Αγώνες», σκηνοθετεί ένα ensemble νέων ηθοποιών που, με απλά θεατρικά μέσα, μας αφηγούνται τη σύνθετη ιστορία του πιο καλοκαιρινού θεατρικού ονείρου. Οι Παραβάσεις πραγματοποιούνται χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
«Ο έρωτας δε βλέπει με τα μάτια
μα με το νου, γι’ αυτό πάντα τυφλό
τον ζωγραφίζουν […]»
*Στην παράσταση στις 30/06, θα υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές.
Τη νύχτα του μεσοκαλόκαιρου, δύο νεαρά ζευγάρια και ένα μπουλούκι ερασιτέχνες ηθοποιοί καταφεύγουν σ’ ένα δάσος έξω απ’ την Αθήνα, όπου και πέφτουν θύματα δαιμόνιων –αλλά παιχνιδιάρικων– ξωτικών. Το άλλο πρωί, καμιά τους και κανείς δε θα γνωρίζει αν οι νυχτερινές τους περιπέτειες συνέβησαν στ’ αλήθεια ή ήταν μόνο όνειρο.
Η κορυφαία σαιξπηρική κωμωδία είναι ένα έργο μεγάλης ποιητικής πνοής που, ενώ δε χάνει στιγμή την ελαφρότητα και τον εορταστικό του τόνο, λειτουργεί παράλληλα ως μια πολυδιάστατη μελέτη του έρωτα, του ονείρου και της φαντασίωσης. Εξωφρενικές φαρσικές καταστάσεις, θέατρο μέσα στο θέατρο, τραγούδια, ξόρκια, παράφορες εξομολογήσεις, έριδες και λεκτικοί διαξιφισμοί εναλλάσσονται αριστοτεχνικά συνθέτοντας ένα ονειρικό σύμπαν, όπου η φυσική τάξη των πραγμάτων ανατρέπεται προς τέρψιν –εν τέλει– όλων.