Οι Swans, το σημαντικότερο μουσικοθρησκευτικό σχήμα του 22ου αιώνα, έρχονται για δύο συναυλίες στην Ελλάδα, την Κυριακή 11 Ιουνίου στο θέατρο Βράχων στην Αθήνα και Τρίτη 13 Ιουνίου στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη.
Οι Swans είναι το δημιούργημα του M.Gira. Ο M.Gira δημιούργησε έναν μικρό θεό μέσα σε κραυγές βγαλμένο από υπαρξιακή αγωνία. Γεννημένο στη βρώμα, εξυψωμένο στο φως, πανίσχυρο και καταστροφικό, με βίαιη αγάπη, που φοβάται και πονάει και ο πόνος διαρκώς τον ωθεί στη ζωή, του δίνει σώμα και ψυχή, εικόνες και όργανα για να εκφραστεί. Και μεγάλωσε μαζί του τα τελευταία 40 χρόνια.
Αυτή η συγκλονιστική υπαρξιακή θεουργία είναι οι Swans, ένα απ’τα μεγαλύτερα δημιουργήματα στην ιστορία της σύγχρονης μουσικής και μία απ’τις συγκλονιστικότερες ζωντανές εμπειρίες που έρχεται να επιβεβαιώσει ο καθένας τους ζήσει επί σκηνής. Είτε με ενθουσιώδη κατάφαση, ή με έντονη άρνηση μην μπορώντας να διαχειριστεί την ένταση της εμπειρίας. Τα πολλά λόγια περιττεύουν, μιας και το μνημειώδες έργο τους μιλάει από μόνο του και στον καθένα με έναν πολύ διαφορετικό και προσωπικό τρόπο.
Μετά τον συγκλονιστικό 15ο δίσκο τους, το Leaving Meaning, που μεταξύ άλλων είχε συμμετοχές μουσικων όπως Ben Frost, Anna von Hausswolff, Larry Mullins, Yoyo Röhm, Baby Dee και πλήθος άλλων, οι Swans επανέρχονται στην Ελλάδα για 2 μεγάλες συναυλίες στο Θέατρο Βράχων και Μονή Λαζαριστών αντίστοιχα για να μας θυμίσουν (όχι ότι το ξεχάσαμε ποτέ) ότι είναι η μεγαλύτερη λάιβ μπάντα στον πλανήτη.
“Το 2009, όταν αποφάσισα να επανεκκινήσω τους Swans , δεν είχα ιδέα που θα οδηγήσει. Ήξερα ότι αν ακολουθούσα το δρόμο της επανάληψης του παρελθόντος είτε στο δημιουργικό ή στο εκτελεστικό επίπεδο, θα κατέληγε να είναι άκαρπο και γελοίο. Μετά από πολλή σκέψη στο πως θα κατέληγα σε μια περιπέτεια που θα οδηγούσε τη μουσική μας σε αχαρτογράφητα νερά, επέλεξα τους πέντε ανθρώπους που με αυτούς η συνεργασία μας θα οδηγούσε σε εκπλήξεις αλλά και αβεβαιότητα ενώ ταυτόχρονα θα ενσωμάτωνε την απαραίτητη δύναμη και αυτοπεποίθηση που χρειάζεται κανείς για να ακολουθήσει τον ποταμό της πρόθεσης που πηγάζει απ’την καρδιά του ήχου – οπουδήποτε τελικά θα μας οδηγούσε. Και αυτή η πρόθεση είναι η αγάπη.
Και τελικά αυτή η αγάπη μας οδήγησε μετά από τέσσερεις δίσκους στην καταληκτική ηχογράφηση αυτής της μορφής των Swans, το “The Glowing Man”, με τους τρεις να περιέχουν περισσότερη πολυπλοκότητα, απόχρωση και έκταση απ’όσα θα περίμενα ποτέ και με επίσης αρκετές live κυκλοφορίες, διάφορα προγράμματα χρηματοδότησης, αμέτρητες και φαινομενικά ατελείωτες περιοδείες και πρόβες και γενικά ένα εξοντωτικό μόρφωμα που μας έχει αφήσει εμβρόντητους αλλά και αναζωογονημένους και ενθουσιασμένους που το βλέπουμε να ολοκληρώνεται.
Και εδώ ευχαριστώ όλους τους αδερφούς μου και συνεργάτες μου για την αφιέρωσή τους στην όποια ουσιαστική αλήθεια βρίσκεται στην πηγή του ήχου. Δεν είμαι από επιλογή Θεϊστής, αλλά σε συγκεκριμένες στιγμές – ειδικά την ώρα της live εμπειρίας – ήταν προνόμιό μου μέσω της συλλογικότητάς μας να αντιληφθώ κάτι από το Απόλυτο μέσα στον ήχο και μια εμπειρία που έρχεται από μια δύναμη που είναι σίγουρα μεγαλύτερη από το άθροισμα όλων μας των δυνάμεων. Όταν μιλάω με μέλη του κοινού μετά το λάιβ ή σε μετέπειτα επικοινωνία, έχω και πάλι το προνόμιο ν’ανακαλύψω ότι και οι ίδιοι το αισθάνονται.
Όποια και να είναι αυτή η δύναμη που μας οδήγησε σ’αυτή την μεγάλη «εκδρομή», ήταν τουλάχιστον άξια λόγου για πολλούς από μας και είμαι πραγματικά ευγνώμων γι’αυτό που αποτέλεσε την πιο έντονα απαιτητική και πλήρη περίοδο της μουσικής μου ζωής. Προχωρώντας μπροστά, μετά την περιοδεία που σχετίζεται με το The Glowing Man, θα συνεχίσω να δημιουργώ μουσική με το όνομα των SWANS, με μια ανανεώσιμη σειρά συνεργατών. Αυτή τη στιγμή έχω μια ελάχιστη ιδέα για την μορφή που θα πάρει ο ήχος, κάτι που είναι πολύ καλό. Οι περιοδείες πάντως θα είναι σαφώς μικρότερες, γι’αυτό είμαι σίγουρος! Ο,τι και να φέρει το μέλλον, θα μου λείψει αφάνταστα αυτό το τόσο ιδιαίτερο μέρος ανθρώπινου και μουσικού δυναμικού που συγκροτείται από τους: Norman Westberg, Kristof Hahn, Phil Puleo, Christopher Pravdica, Thor Harris κι εμένα κάπου μπερδεμένο εκεί μέσα επίσης»
Μichael Gira