Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος βρήκε πολλούς από εμάς στο χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων στον Χελμό για το πρώτο “Helmos Mountain Festival”, ένα μουσικό φεστιβάλ που συνδυάζεται με κάμπινγκ και πολλές άλλες μοναδικές δραστηριότητες.
Η απήχηση που είχε από την πρώτη κιόλας χρονιά ήταν συγκλονιστική. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πέσεις πάνω σε γνωστούς από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Φυσικά σε αυτό συνέβαλε το δυνατό line-up, συγκεντρώνοντας όλους τους μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες της έντεχνης και rap σκηνής.
Δυστυχώς, χάσαμε την πρώτη ημέρα της Παρασκευής 2 Ιουνίου, στην οποία έπαιξαν ο Novel 729, o Παύλος Παυλίδης & Hotel Alaska και ο Γιάννης Αγγελάκας & 100ºC. Ωστόσο, είμαστε εδώ για να σας μεταφέρουμε τον παλμό των υπόλοιπων τριών ημερών του φεστιβάλ και μια εικόνα για όλα όσα προσέφερε. Ειδικά εάν είστε…ορεινοί τύποι, το νέο αυτό φεστιβάλ πρέπει σίγουρα να μπει στο πρόγραμμά σας για το επόμενο καλοκαίρι…
Για εμάς που θέλαμε να ζήσουμε το βουνό στο έπακρο, υπήρχε και η δυνατότητα του camping… Κρυώσαμε; Ε λίγο, ναι. Μα εμάς δεν μας ένοιαζε… Μετά από κάθε συναυλία, η εμπειρία να γυρνάς στη σκηνή και να κοιμάσαι κάτω από τα αστέρια ήταν μοναδική. Επίσης μοναδικό ήταν το πρωινό ξύπνημα, με τη θέα του βουνού να είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις… Δεν πάει να είχαμε κοιμηθεί πέντε ώρες, να είχαμε πιει λίγο παραπάνω το προηγούμενο βράδυ, ο ορεινός αέρας ήταν η θεραπεία για το κάθε τι που υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσε προϊόν γκρίνιας.
Οφείλουμε να πούμε κάπου εδώ πως ο χώρος του camping ήταν πολύ καλά διαμορφωμένος από την παραγωγή του φεστιβάλ, η οποία μάς έδωσε σαφείς οδηγίες σχετικά σε ποιες συγκεκριμένες περιοχές του βουνού μπορούμε να κατασκηνώσουμε με ασφάλεια και μάς παρείχε, επίσης, τις απαραίτητες υποδομές υγιεινής.
Διαμονή και βόλτες στα κοντινά χωριάΑν είστε από αυτούς που δεν μπορούν να κοιμούνται σε σκηνή, που χρειάζονται το προσωπικό τους μπάνιο, την άνεσή τους ή κι αν απλώς δεν βόλεψε φέτος να κατασκηνώσετε, δεν σημαίνει αυτόματα πώς δεν μπορείτε να επισκεφτείτε το φεστιβάλ για να παρακολουθήσετε τις συναυλίες. Αντιθέτως, το κάμπινγκ είναι προαιρετικό και είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Άλλωστε, οι συνθήκες -τουλάχιστον για φέτος- ήταν κάπως δύσκολες λόγω κρύου και υγρασίας για τους κατασκηνωτές.
Οι επιλογές για διαμονή είναι αρκετές καθώς υπάρχουν πολλά όμορφα και μεγάλα χωριά κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο. Αρχικά, τα ίδια τα Καλάβρυτα, αρκετά γνωστός προορισμός και με πολλές επιλογές για διαμονή, βρίσκονται μόλις μισή ώρα μακριά. Έπειτα υπάρχει και η Κλειτορία, ένα ακόμη γραφικό χωριό στην ίδια απόσταση, το οποίο και επισκεφτήκαμε. Πέρα από τις επιλογές σε διαμονή, έχει πολύ ωραίες παραδοσιακές ταβέρνες και καφετέριες για να ζήσετε όλη την εμπειρία του…χωριού.
Με αμάξι ή χωρίς: Πώς φτάνει κανείς στα 1.700 μέτρα;Για ένα φεστιβάλ που για πρώτη φορά ανοίγει τις πόρτες του, ήταν ομολογουμένως πολύ οργανωμένο. Εάν έρχεστε με αυτοκίνητο, έχει πάρκινγκ πάνω ακριβώς στο χιονοδρομικό κέντρο ενώ εάν είστε χωρίς μεταφορικό μέσο, υπήρχαν δωρεάν λεωφορεία ανά μισή ώρα από τα Καλάβρυτα για να σας ανεβάζουν στο χιονοδρομικό κέντρο. Ένα ακόμη θετικό είναι πως υπήρχαν συνεχώς άνθρωποι υπεύθυνοι για το πάρκινγκ και για την ομαλή διέλευση, ενώ βρισκόταν παρούσα και η τροχαία.
Ωστόσο, εάν αποφασίσετε να ανεβείτε με το αυτοκίνητό σας κάπως πιο αργά -από τις 7 το απόγευμα και μετά, δεδομένου ότι το πρώτο όνομα βγαίνει στις 8- παρατηρήσαμε πως δύσκολα θα καταφέρετε να φτάσετε πράγματι έως το πάρκινγκ του χιονοδρομικού. Αφού γεμίσει, τα αμάξια αρχίζουν να παρκάρουν δεξιά κι αριστερά του δρόμου μέχρι κάποιο σημείο. Όσοι δεν έφτασαν έως εκεί, αναγκάστηκαν να παρκάρουν σε μια διασταύρωση 6-7 χιλιόμετρα μακριά από το χιονοδρομικό κέντρο και να επιβιβαστούν σε λεωφορεία του φεστιβάλ για να φτάσουν στον πολυπόθητο προορισμό. Το καλό είναι πως τα λεωφορεία έρχονταν ανά 5 λεπτά για να συγκεντρώσουν όλους όσοι περίμεναν. Παρ’ όλα αυτά, τα παράπονα δεν ήταν τόσα πολλά, καθώς σε γενικές γραμμές όπως είπαμε υπήρχε οργάνωση. Του χρόνου μπορεί να έχουν αλλάξει ορισμένα πράγματα καθώς σίγουρα και οι ίδιοι οι άνθρωποι της παραγωγής θα κάνουν τον απολογισμό τους.
Δραστηριότητες & δράσεις για μία πολύπλευρη εμπειρία στο βουνόΤο Helmos Mountain Festival ήταν ένα φεστιβάλ με τα όλα του, καθώς εκτός από τα μουσικά δρώμενα, μαά προσέφερε τη δυνατότητα συμμετοχής σε πλήθος υπαίθριων δραστηριοτήτων και παράλληλων δράσεων. Στη βάση του έχει μία πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία που περιέχει μέσα της αρχές όπως την ‘Ψυχαγωγία και Άθληση’, την ‘Εκπαίδευση και Κατάρτιση’, την ‘Βιωσιμότητα και Οικολογία’ και τέλος, την ‘Ενίσχυση της τοπικής κοινότητας’.
Από τη θεωρία, πάμε στην πράξη…Ενδεικτικά να αναφέρουμε ορισμένες από τις δράσεις και τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα στο βουνό αυτό το τριήμερο: από οργανωμένες πεζοπορίες έως και τοξοβολία, ιππασία και yoga, από βιωματικά εργαστήρια έως και περιβαλλοντικές δράσεις, από προβολή ντοκιμαντέρ έως και stand up comedy ακόμα και από ομιλία από τον Εισβολέα- είπαμε αυτό το τριήμερο τα είχε όλα!
Για εμάς το φεστιβάλ ξεκίνησε από το Σάββατο και δεν θα μπορούσε να μάς υποδεχτεί με καλύτερο line-up…Έχουμε και λέμε: Χατζηφραγκέτα, Εισβολέας και Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Το καλοκαίρι ξεκίνησε και επίσημα- κι ας είμαστε εμείς σε υψόμετρο 1.700 μέτρων!
Πρώτη στη σκηνή οι Χατζηφραγκέτα τραγουδώντας μας ‘άλλο ένα καλοκαιρινό κομμάτι’ και ταξιδεύοντας μας ‘στα όρη του Δαλάι Λάμα’. Όπως πάντα, κάζουαλ και φλου, μάς έκαναν να φωνάξουμε δυνατά και να τραγουδήσουμε για τη ‘Μαρία’. Με τους Χατζηφραγκέτα, χορέψαμε, γελάσαμε και σίγουρα ζεσταθήκαμε τόσο για να αντέξουμε τη βουνίσια θερμοκρασία, όσο και για τα επόμενα μουσικά acts.
Και μετά ήρθε και ο Εισβολέας… Ο,τι και να πούμε για αυτόν τον καλλιτέχνη είναι λίγο. Μάς είπε για το ‘Θέμα του’ και μετά μάς μίλησε για τα ‘Αμερικάνικα’. Όταν μπήκε δε η ‘Μπανιστηρτζού’ έκανε μία λαοθάλασσα να παραδεχτεί-τραγουδήσει πως πίνει ούζο και ρακί από το απόγευμα… Απίστευτη διάδραση με το κοινό, ακόμη και αυτοί οι λίγοι που δεν ήξεραν τα τραγούδια του, με τη βοήθεια του Εισβολέα τα έμαθαν και μάλιστα τα χόρεψαν.
Έτσι φτάσαμε στον Θανάση και…η συναυλία ξαφνικά απέκτησε κόκκινο χρώμα. Παρέα με τον Κωνσταντή Πιστιόλη και την Αλκυόνη, η συναυλιακή αυτή βραδιά απογειώθηκε. Όταν ακούστηκε η ‘Σιμούν’, η ‘Ανδρομέδα’, ο ‘Πεχλιβάνης’… ο Χελμός σείστηκε -χωρίς υπερβολή! Ένας καλλιτέχνης μοναδικός στο είδος του που καταφέρνει να μάς χαρίζει απίστευτες συναυλιακές εμπειρίες και να δίνει νόημα στα καλοκαίρια μας!
Ο καιρός της Κυριακής μάς φέρθηκε από νωρίς πολύ καλύτερα από την προηγούμενη ημέρα και περιμέναμε με ανυπομονησία τους καλλιτέχνες της βραδιάς. Η μέρα κύλησε ευχάριστα με μικρές βόλτες και εξερευνήσεις, με συζητήσεις με γνωστούς που δεν είχαμε ιδέα ότι βρίσκονταν εκεί και ακούγοντας τα sound check που διαρκώς μάς υπενθύμιζαν τι έπεται.
Κατά τις 8, έχοντας πια εφοδιαστεί με μπύρες και τις απαραίτητες στρώσεις -κοντομάνικο, λεπτό μακρυμάνικο και τζάκετ- κατευθυνθήκαμε προς τον συναυλιακό χώρο όσο ήταν ακόμη νωρίς και μπορούσαμε να χωθούμε μέσα στο πλήθος. Βρήκαμε ένα πολύ καλό σημείο, αρκετά μπροστά και κεντρικά και συμφιλιωθήκαμε με την ιδέα πως -με μικρές πάντα αποκλείσεις- θα μέναμε εκεί για το υπόλοιπο της βραδιάς -δηλαδή σχεδόν 6 ώρες!
Πρώτος στην σκηνή ανέβηκε ο Σπύρος Γραμμένος για να μας ζεστάνει και να μας ξεσηκώσει με τις επιτυχίες του, που μαρτυρούν το τόσο προσωπικό του στυλ. Κι ‘από παγκάκι σε παγκάκι’ δίχως να το καταλάβουμε φτάσαμε σχεδόν να κλαίμε με τα τραγούδια που έχει γράψει, ιδιαίτερα το τραγούδι ‘Λύκου κραυγή’ που ήταν για τον Ζακ με στίχους της μητέρας του! Από τις αγαπημένες στιγμές στην εμφάνισή του ήταν σίγουρα το ‘Ω Να Σου’ και η τρομπέτα που δεν ήταν τρομπέτα αφού την έκανε με το…στόμα ένα μέλος της μπάντας!
Και κάπως έτσι ο ήλιος έπεσε, γίναμε πιο πολλοί μπροστά από την σκηνή και ήρθε η ώρα να υποδεχτούμε τον Γιάννη Χαρούλη. Με το αξεπέραστο ύφος που τον χαρακτηρίζει, πίνοντας στην υγειά μας και πάντα χαμογελαστός και ευδιάθετος, τραγούδησε όλα όσα θέλαμε να ακούσουμε. Με ασταμάτητο χορό, πυρσούς να ανάβουν, «μπάνιο» με τσίπουρο και ούζα κι ανελέητο τραγούδι, ούτε καταλάβαμε πώς πέρασαν δύο ώρες και έφτασε η στιγμή να μάς αποχαιρετήσει. ‘Βασιλική’ και ‘Ερωτόκριτος’ στον επίλογο…
Στην αναμονή για τον Σωκράτη Μάλαμα, αρχίσαμε να ψάχνουμε το φεγγάρι, ένα ραντεβού μαζί του που είχε κι ο Χαρούλης όπως μάς πληροφόρησε νωρίτερα. Ήταν η πανσέληνος του Ιουνίου αλλά κρυβόταν πίσω από τα βουνά κι έκανε ώρα να φανεί. Αλλά μετά εμφανίστηκε ακριβώς δίπλα στην σκηνή. Περίπου τότε ανέβηκε και ο Μάλαμας με την μπάντα του. Έκανε ένα πολύ ολοκληρωμένο πρόγραμμα κι έδωσε χώρο στον γιο του, Πέτρο Μάλαμα να τραγουδήσει μερικά τραγούδια αλλά και στην Ιουλία Καραπατάκη να πει τα δικά της. Ίσως να θέλαμε λίγο παραπάνω…Σωκράτη σε αυτό το πρόγραμμα αλλά το κρύο δεν βοηθούσε την κατάσταση. Εμείς από την άλλη ήμασταν σε άλλο κλίμα…
Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να το γιορτάσουμε…Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στο τέλος του πρώτου Helmos Mountain Festival, το οποίο σηματοδοτήθηκε με το γλέντι που στήθηκε στην πλατεία των Καλαβρύτων– με είσοδο ελεύθερη. Το μεσημεριανό αυτό γλέντι έγινε με τη μουσική υπόκρουση των Γκιντίκι και της πολυαγαπημένης Ιουλίας Καραπατάκη, ενώ guest star-έκπληξη ήταν ο Εισβολέας . Μαζί, μάς χάρισαν απίστευτες στιγμές και εικόνες, καθώς όλη η πλατεία των Καλαβρύτων είχε γεμίσει από κόσμο που χόρευε και τραγουδούσε σε παραδοσιακούς ρυθμούς. Ο καλύτερος τρόπος να κλείσει ιδανικά το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος.
Ο απολογισμόςΟ δικός μας απολογισμός για τη νέα αυτή γνωριμία με το Helmos Mountain Festival έχει σίγουρα θετικό πρόσημο. Χορέψαμε, γελάσαμε, ζήσαμε τις πρώτες καλοκαιρινές συναυλιακές εμπειρίες και το πρώτο κάμπινγκ του καλοκαιριού. Το κλίμα ήταν παραπάνω από ευχάριστο καθώς γίναμε μια μεγάλη παρέα και διασκεδάσαμε μαζί με όλους αυτούς τους καλλιτέχνες που τόσο αγαπάμε. Αξίζει να πάμε και του χρόνου; Ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη!