Οι Χαΐνηδες συναντούν τους Social Waste για ένα live – πανηγύρι στην Τεχνόπολη

“Το τοπικό είναι παγκόσμιο, το συλλογικό η μόνη αντεξουσία“. Συναυλία, πανηγύρι, καλλιτεχνική σύμπραξη, πολιτική θέση. Δύο κοινότητες, δύο κολεκτίβες, δύο ιστορικές συλλογικότητες. Τα αρχηγικά σχήματα είναι εξουσιαστικές αναπαραστάσεις. Οι Χαΐνηδες και οι Social Waste λειτουργώντας αμεσοδημοκρατικά, δημιουργούν σύγχρονο τραγούδι και όχι στείρες απομιμήσεις (ή “μοντέρνες” επανεκτελέσεις) κόντρα στον συγκινησιακό εκβιασμό και τη συνθηματολογία των καιρών.

Ρυθμοί, ηχοχρώματα, όργανα της Μεσογείου, των Βαλκανίων και όχι μόνο, συμπλέκονται και στροβιλίζονται σ’ ένα μυσταγωγικό εκστατικό δρώμενο, 17 Ιουνίου στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.

Η μουσική ομάδα Χαΐνηδες αποτελεί ένα ανοιχτό σύνολο, που ανακαλύπτει μουσικούς δρόμους από την Κρήτη ως τη Μικρασία και από την Ανατολή πάλι πίσω στα Βαλκάνια. Ακολουθώντας μουσικά μονοπάτια, οι Χαΐνηδες τολμούν και δημιουργούν νέες μουσικές και λόγους που παρουσιάζουν μεστά τον πληθωρικό πόθο της ζωής, την αίσθηση του ωραίου ή του χαμένου. Ο έρωτας και ο θάνατος, οι υπέρτατες δυνάμεις, αποτυπώνονται σε μέτρο και ορίζουν «…όλα όσα είδες και έχεις ποθήσει και όσα ποτέ δε δεις».Στο πρώτο άκουσμα, ο λόγος γίνεται εικόνα και επιβάλλεται επαναστατικά σε «θεατές» τεχνοκράτες. Τα τραγούδια των Χαΐνηδων αναβλύζουν τόλμη, είναι θαρραλέα, σε μία εποχή που η αλήθεια είναι στο περιθώριο. Μέσα στους στίχους ο ακροατής θα βρει την αλήθεια του και ίσως αυτή η αλήθεια να δίνει διάρκεια στο συγκρότημα, που συμπληρώνει 33 χρόνια παρουσίας.

Η Δισκογραφία τους: Χαΐνηδες (1991), Κόσμος Κι Όνειρο Είναι Ένα (1993), Με Κόντρα Τον Καιρό (1994), Το Μεγάλο Ταξίδι (1997), Ο Ξιπόλητος Πρίγκηπας (2000), Ο Γητευτής Και Το Δρακοδόντι (2005), Ο Καραγκιόζης Στη Γιουροβίζιον (2007), Η Κάθοδος Των Σαλτιμπάγκων (2008), Αγροκτηνοτροφικά & Μητροπολιτικά ‎(2011), Πέρα Από Τα Σύνορα (2014), Βάρδα Φουρνέλο ‎(2021)

Οι Social Waste δημιουργήθηκαν το 1999 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Δεκαεφτάχρονοι τότε, μαθητές ακόμα, τράβηξαν αμέσως την προσοχή των Active Member, οι οποίοι τους πρότειναν να συνεργαστούν στα πλαίσια της ομάδας παραγωγής τους. Έτσι με την ομάδα της Freestyle Productions εμφανίστηκαν ζωντανά σε πολλές μουσικές σκηνές της Ελλάδας μέχρι το 2006 όπου και αποφάσισαν να κάνουν μια παύση ώστε να ψάξουν μέσα τους, να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να ακονίσουν τις αιχμές τους. Έτσι το 2013 εμφανίζονται ξανά με την προσθήκη 2 νέων μελών, του Χρήστου (μέλος κι αυτός της παρέας της freestyle production) και του Γιώργη Νίκα (Αντίποινα) οι οποίοι εμφυσήσανε νέα πνοή στη μπάντα. Σήμερα, κοντά στα σαράντα, συνεχίζουν να κάνουν αυτό που έμαθαν μικροί, προσπαθώντας όπως λένε να το πάνε «λίγο πιο πέρα» από ‘κει που το παρέλαβαν, πριν το παραδώσουν και οι ίδιοι στην επόμενη γενιά. Οργώνοντας την Ελλάδα και παίζοντας σε πολλές μουσικές σκηνές, συναυλιακούς χώρους, φεστιβάλ και στηρίζοντας πάντα αυτοοργανωμένους πολιτικούς χώρους και κινήματα κατάφεραν να κερδίζουν έδαφος και να χτίσουν το κοινό τους χωρίς την βοήθεια εταιρειών management, με μόνο τους όπλο τις μελωδίες και τους στίχους τους.

Η καινοτομία της μπάντας είναι ότι εισήγαγαν παραδοσιακά ελληνικά αλλά και όργανα του ευρύτερου μεσογειακού πολιτισμού χωρίς να αναπαράγουν «μουσειακά» παραδοσιακά μοτίβα, αλλά να συνθέτουν δικές τους μελωδίες και ρυθμούς συνδυάζοντάς τους με τον ξεχωριστό κοινωνικοπολιτικό στίχο και το δυναμισμό του χιπ-χοπ. Ρίμες-μαχαίρι και δυναμική σκηνική παρουσία, υπό τους ήχους λαούτου, γκάιντας, αρχαίας λύρας, μπαγλαμά και άλλων οργάνων της Μεσογείου, ενώ στα deck ο dj σκρατσάρει ακατάπαυστα. Οι στίχοι τους βρίθουν από αναφορές στους ποιητές και τους λογοτέχνες του κόσμου, καθώς και στην κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, τη Μεσόγειο και τον κόσμο ολόκληρο. Στα τραγούδια των Social Waste o Μανόλης Αναγνωστάκης συνυπάρχει με τον Ζαν Κλοντ Ιζό, και ο Χρόνης Μίσσιος με τον Subcomandante Marcos των Ζαπατίστας σε ένα εκρηκτικό μείγμα. Πλέον έχουν εμφανιστεί σε πάρα πολλές μουσικές σκηνές, φεστιβάλ, και αυτοοργανωμένους χώρους σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό (Γερμανία, Νορβηγία, Μεξικό). Επίσης έχουν έντονη ακτιβιστική δράση ενώ συχνά δίνουν ομιλίες σε αυτοοργανωμένους χώρους αλλά και πανεπιστήμια σχετικά με την κοινωνικοπολιτική διάσταση του χιπ χοπ.

Η Δισκογραφία τους: ήταν ταξίδι (ανεξάρτητη παραγωγή 2002), Στη γιορτή της ουτοπίας (ανεξάρτητη παραγωγή 2013), Με μια πειρατική γαλέρα (ανεξάρτητη παραγωγή 2015), Το χιπ χοπ της Μεσογείου (ανεξάρτητη παραγωγή 2017), Σύνορα (ανεξάρτητη παραγωγή 2020)