Dance MyS+eries / Season 2: Η Ελευσίνα γίνεται το φόντο μιας περιπατητικής site specific παράστασης χορού

Η 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης παρουσιάζει, στο πλαίσιο της δράσης Μυστήριο 59 U(R)TOPIAS Ακαδημία Χορογραφίας, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Πατρίσιας Απέργη και της ομάδας σύγχρονου χορού Αερίτες, την περιπατητική site specific παράσταση «Dance MyS+eries / Season 2». Στις 29 και 30 Ιουνίου και 1 και 2 Ιουλίου, έξι νέοι χορογράφοι ολοκληρώνουν τη διετή καλλιτεχνική τους έρευνα στην Ελευσίνα και μοιράζονται τα έργα τους σε διαφορετικά σημεία της πόλης, ανοίγοντας την επικοινωνία με τον δημόσιο χώρο.

Κι ενώ τον πρώτο χρόνο οι έξι νέοι χορογράφοι, Χριστιάνα Κοσιάρη, Γιώργος Παπαδόπουλος, Ελιάν Ρουμιέ, Εμμανουέλα Σακελλάρη, Κατερίνα Φώτη, Διαμάντω Χατζηζαχαρία που συμμετείχαν στην Ακαδημία Χορογραφίας, παρουσίασαν τα Dance MyS+eries / Season 1 με τη μορφή open sharing στο X-Bowling Art Center, που φιλοξένησε την Ακαδημία, στη δεύτερη σεζόν, με οδηγούς τη Δήμητρα Μητροπούλου, την Caterina Politi και τον Ηλία Χατζηγεωργίου, παρουσιάζουν τα 15λεπτης διάρκειας έργα τους στον δημόσιο χώρο, συνομιλώντας με την ιστορία της πόλης, τους ανθρώπους, τα κτήρια και τις γειτονιές της. Αναλυτικές πληροφορίες για τα έργα – επεισόδια εδώ.

Bouboulines | Χριστιάνα Κόσιαρη | credit Stephie Grape

Το διετές καλλιτεχνικό έργο Μυστηριο 59 Ακαδημία Χορογραφίας U(R)TOPIAS της 2023 Ελευσίς, φιλοξένησε από το 2021 καλλιτεχνικά νέους επαγγελματίες χορογράφους που ενδιαφέρονταν να καλλιεργήσουν τις ικανότητές τους στον τομέα της σύνθεσης και της χορογραφίας. Κάθε νέος χορογράφος κλήθηκε να κατασκευάσει την προσωπική του ουτοπία, τον δικό του μη-τόπο και να τον παρουσιάσει ως έργο χορού. Στόχος του προγράμματος ήταν η ανάδειξη εμβληματικών τοποθεσιών της Ελευσίνας μέσα από τα site-specific έργα των χορογράφων, δημιουργώντας έναν νέο χάρτη της πόλης της Ελευσίνας. Μέσα από τη συμμετοχή τους στην Ακαδημία, οι καλλιτέχνες ανέπτυξαν τις συνθετικές τους δεξιότητες και διαμόρφωσαν τις δικές τους δημιουργικές προσεγγίσεις, υπό την καθοδήγηση διακεκριμένων δημιουργών και επαγγελματιών από τον χώρο των τεχνών, ιστορικούς και θεωρητικούς της τέχνης, καθώς και παραγωγούς.

Στη φετινή τους εκδοχή, τα Dance MyS+eries / Season 2 ανοίγουν τον διάλογο με τους νέους χορογράφους και χαρτογραφούν μια νέα διαδρομή στην Ελευσίνα. Χωρίζονται σε διαφορετικά επεισόδια, με καθένα από αυτά να συνθέτει το έργο κάθε χορογράφου. Καθε τίτλος και ένας διαφορετικός σταθμός. Και κάθε σταθμός φωτίζει μια κρυφή πτυχή της πόλης, προσκαλώντας το κοινό σε ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο της Ελευσίνας.

Polluted Don’t look | Γιώργος Παπαδόπουλος | credit Διαμάντω Χατζηζαχαρία

Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Επιμέλεια: Πατρίσια Απέργη
Βοηθός Καλλιτεχνικής Διευθύντριας – Stage Manager: Δήμητρα Μητροπούλου
Δραματουργική Επιμέλεια: Roberto Fratini Serafide
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βιντεοσκόπηση: Γρηγόρης Πανόπουλος
Σύμβουλος Έρευνας και Σύνδεσης με την πόλη: Αναστασία Τσοπελάκη
Εκτέλεση Παραγωγής: TooFarEast Productions
Διεύθυνση παραγωγής: Χρήστος Χριστόπουλος
Βοηθός παραγωγής: Κωνσταντίνα Δούκα – Γκόση
Ερμηνευτές – οδηγοί: Δήμητρα Μητροπούλου, Caterina Politi, Ηλίας Χατζηγεωργίου

Kitchen dance A house trance vocabulary | Κατερίνα Φώτη | credit Αναστασία Γιαννάκη

Με αφετηρία την αρχαία Ελευσίνια Πομπή, η καλλιτεχνική προσέγγιση του 25km εστιάζει στο βίωμα μιας -μεγάλης σε διάρκεια- περιπατητικής διαδρομής, έτσι ώστε να αντλήσει ερεθίσματα και να διερευνήσει τρόπους με τους οποίους το συλλογικό αυτό βίωμα μπορεί να μεταφραστεί σε κίνηση. Η προσμονή για την εκκίνηση, η εφήμερη επαφή με τη φύση, η ανάγκη εξαγνισμού ψυχής και σώματος και η παρατεταμένη άφιξη αντιπροσωπεύουν διαφορετικές πτυχές της κινητικής έρευνας και αποτελούν δομικό υλικό για τη σύνθεση μιας σύγχρονης συλλογικής τελετουργίας.  Το 25km αποτελείται από ένα καλλιτεχνικό ντοκιμαντέρ, έναν εικαστικό χάρτη και μία παράσταση χορού στην πόλη της Ελευσίνας. Το project στοχεύει στην πρόταση μίας νέας Πομπής, βασιζόμενη στην παλαιά και τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, σε συνδυασμό με την ανάγκη του ατόμου να (επί)ζήσει στο σήμερα.

Φτάσαμε. Και τώρα;

Σύλληψη | Χορογραφία: Ελιάν Ρουμιέ
Κινητική έρευνα: Ελιάν Ρουμιέ, Ζωή Ευσταθίου, Νάνσυ Νεραντζή, Μαρίνα Τσαπέκου
Ηχητικός σχεδιασμός: Μάνος Πατεράκης
Σκηνογραφία: Σταύρος Μπαλής
Κινηματογράφηση / Μοντάζ: Κωνσταντίνος Καλαβρέζος
Γραφιστικά: Γιάννης Σχοινάς
Ερμηνεία: Ζωή Ευσταθίου, Νάνσυ Νεραντζή, Μαρίνα Τσαπέκου

Το έργο αντλεί έμπνευση από τις έννοιες της μεταμόρφωσης, της μετάλλαξης, της επιβίωσης και εν τέλει της προσαρμογής σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Ερευνά το ερώτημα της κατοίκησης ενός τόπου που έχει αποκοπεί βίαια από την επαφή του με φύση. Παρουσιάζει ένα πλάσμα που έχει μολυνθεί από την αλόγιστη βιομηχανική ανάπτυξη και προσπαθεί να βρει τρόπους να αναπνεύσει σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Είναι ένα πλάσμα διαχρονικό που διατρέχει την ιστορία της Ελευσίνας από την αρχαιότητα μέχρι και το μέλλον της. Η μεταμόρφωση της πόλης -ο βωμός των  Ελευσινίων Μυστηρίων που δίνει τη θέση του στον βωμό των εργοστασίων- συμπυκνώνεται στη μεταμόρφωση ενός πλάσματος που έχει τις ρίζες του στο παρελθόν, έμαθε να επιβιώνει στο παρόν και κάνει προβολή της ύπαρξής του στο μέλλον. Η Ελευσίνα του μύθου και των εργοστασίων συνθέτουν μια ποιητική αφήγηση της πόλης και των πλασμάτων που την κατοικούν.

Σύλληψη | Χορογραφία | Ερμηνεία: Γιώργος Παπαδόπουλος
Ενδυματολογία | Μοντάζ: Ιωάννα Χρυσομάλλη
Video: Διαμάντω Χατζηζαχαρία

Dealing with fireworks | Εμμανουέλα Σακελλάρη | credit Φανή Μαρία Χατζή

Μέσα από τη βιομηχανική ιστορία των εργατών της Ελευσίνας και το περιβάλλον του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ, το έργο επιχειρεί να δημιουργήσει μία μεταφορά της καθημερινής ζωής που εμπνέεται από τη διαδικασία παραγωγής εκρηκτικών υλών και την επικινδυνότητα των συνθηκών εργασίας.

Η έννοια του κινδύνου και του επείγοντος διατρέχει το έργο και η δυναμική των σχέσεων των ατόμων επηρεάζεται συνεχώς από μία ενδεχόμενη απειλή, μέχρι να καταφέρουν να υπερνικήσουν τους φόβους τους. Η δύναμη της φιλίας, το τραγικό της ζωής, η σημασία της ελπίδας και η παραδοξότητα ζωής – θανάτου δημιουργούν τους άξονες του έργου.

Σε έναν κόσμο που ζει μέσα στις εκρήξεις, οι άνθρωποί του καταφέρνουν να επιβιώσουν, να δημιουργήσουν τον δικό τους πυρήνα και να αντιμετωπίσουν το αναπάντεχο. Μέσα από ένα περιβάλλον που περιέχει το φόβο, την ελπίδα, την ειρωνεία και τα κωμικοτραγικά στοιχεία της ζωής, δημιουργείται ένα σύμπαν που τροφοδοτείται μέσα από τις εκρήξεις και βρίσκει τρόπο να υπάρξει.

Το θάρρος απέναντι στον φόβο. Η μετατροπή του φόβου σε δύναμη ή και νίκη.

Σύλληψη | Χορογραφία: Εμμανουέλα Σακελλάρη
Πρωτότυπη Μουσική | Video: Αλέξης Φάλαντας
Φωτογραφίες: Φανή Μαρία Χατζή
Ερμηνεία: Αντωνία Εξερτζή, Θεοδώρα Εξερτζή

Η Καίτη είναι μια γυναίκα που ζει σχεδόν αποκλειστικά στην κουζίνα της. Εκεί, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της περνούν μπροστά από τα μάτια της με τρόπο συνειρμικό και μετατρέπονται σε μια οικουμενική και συλλογική γυναικεία αφήγηση.

Ερευνώντας τη διάσταση του ελεύθερου χρόνου και την υπόστασή του μέσα σε ένα ασφυκτικό καθημερινό περιβάλλον προσδιοριζόμενο αποκλειστικά από το περιορισμό της εργασίας, η χορογράφος ήρθε σε επαφή με γυναίκες από τους πολιτιστικούς συλλόγους της Ελευσίνας, όλες εργαζόμενες, σύζυγοι και μάνες. Οι μαρτυρίες και οι αφηγήσεις τους την οδήγησαν στον πυρηνικό και οικουμενικό τόπο, στον οποίο ο ελεύθερος χρόνος και η δουλειά συνυπάρχουν σε λεπτή ισορροπία: την κουζίνα.

Η κουζίνα, παρότι ταυτισμένη απόλυτα με την οικιακή εργασία, αποτελεί παράλληλα έναν τόπο γυναικείας εξομολόγησης μακριά από την κοινωνική κριτική. Αποτελεί δηλαδή φυλακή ατελείωτων χειρωνακτικών εργασιών -συχνά επιπρόσθετο καθήκον της ήδη εργαζόμενης γυναίκας-  και  οικογενειακή εστία και την ίδια στιγμή μετατρέπεται σε λατρευτικό χώρο, σε τόπο συνάντησης και τόπο γιορτής και σε τόπο στον οποίο μια γυναίκα μπορεί να κάνει απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής και να στήσει μια μικρή προσωπική επανάσταση.

Σύλληψη | Χορογραφία | Ερμηνεία: Κατερίνα Φώτη
Πρωτότυπη Μουσική: Jan Van Angelopoulos
Σκηνογραφία: Τζίνα Ηλιοπούλου
Ενδυματολογία: Λίνα Σταυροπούλου
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Trailer: Τάσος Γκολέτσος
Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη

Dunk | Διαμάντω Χατζηζαχαριά | credit Διαμάντω Χατζηζαχαριά

Το έργο Bouboulines  είναι εμπνευσμένο από τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις εργατριών στα εργοστάσια της Ελευσίνας. Οι εργάτριες, την εποχή που ήταν στην ακμή της η βιομηχανία, συχνά αποκαλούνταν Μπουμπουλίνες.

Τέσσερις γυναίκες άνω των 65 ετών συναντιούνται γύρω από ένα τραπέζι. Ένας τόπος συνάντησης που αντιπροσωπεύει πολλές στιγμές συνύπαρξης και μοιράσματος. Ένας χώρος εργασίας, συζητήσεων, τραγουδιού, γυναικείας ενδυνάμωσης, επανάστασης, γλεντιού. Οι μηχανικές εργοστασιακές κινήσεις δημιουργούν ένα νέο κινητικό λεξιλόγιο, όπου οι τέσσερις γυναίκες μετουσιώνουν τις κινήσεις αυτές σε ένα χορό γυναικών με γνώμονα τη φιλία, τη στοργή και την αγάπη. Οι ερμηνεύτριες δεν είναι επαγγελματίες χορεύτριες, είναι γυναίκες της διπλανής πόρτας, είναι η μητέρα μας, η θεία μας, η γιαγιά μας. Στα πρόσωπά τους καθρεφτίζονται όλες αυτές οι γυναίκες που έχουν μοχθήσει, που έχουν ενδυναμωθεί, που μπορεί να έχουν συνταξιοδοτηθεί αλλά ζουν κάθε στιγμή με την ψυχή παιδιού.

Είναι η ίδια η ζωή και σας καλούν να τραγουδήσετε και να χορέψετε μαζί τους.

Σύλληψη | Χορογραφία: Χριστιάνα Κοσιάρη
Πρωτότυπη Μουσική: Jan Van Angelopoulos
Σύμβουλος Ενδυματολόγος: Λίνα Σταυροπούλου
Φωτογραφίες: Stephie Grape
Αφίσα: Γιώργος Ζαρταλούδης
Κινηματογράφιση τρέιλερ: Xριστιάνα Κοσιάρη
Μοντάζ τρέιλερ: Σοφία Σφυρή
Ερμηνεία – Συνδημιουργία Υλικού: Αφροδίτη Καπάλα, Μαρία – Αγγέλα Κατσικαλή – Κοσιάρη, Μάτα Κουλουρίδη, Νίκη Φιλιάνου

Το Dunk πραγματεύεται την ιδέα της αλλαγής που συμβαίνει στο τοπίο και την κοινωνία μιας μικρής πόλης. Ερευνά το θέμα από την οπτική των νέων ανθρώπων (Gen Z) και συγκεκριμένα, πώς η προσπάθειά τους για προσωπική εξέλιξη επηρεάζει το περιβάλλον τους. Αντικατοπτρίζει μια ελπιδοφόρα προσπάθεια αλλαγής και αναδιαμόρφωσης μέσα από μια χαοτική αρμονία νέων και ακούραστων σωμάτων.

Το έργο αντλεί έμπνευση από τις μεταμορφώσεις της Ελευσίνας τα τελευταία 100 χρόνια. Ενώ το παρελθόν είναι ακόμα εμφανές στο τοπίο της πόλης, παραδομένο στη φθορά του χρόνου, οι νέοι επαναπροσδιορίζουν την ταυτότητά τους και ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους.

Το κινητικό υλικό εμπνέεται από τη ρουτίνα των νέων: από τις καθημερινές βόλτες και τα ομαδικά αθλήματα μέχρι τα πάρτυ της νυχτερινής ζωής, ενώ η επαναληπτικότητα γίνεται συμβολισμός της αδιάκοπης προσπάθειάς τους για προσωπική εξέλιξη. Οι ερμηνευτές καλούν το κοινό να συμμετάσχει στη χαοτική τους συνεύρεση, δημιουργώντας μια εφήμερη κοινότητα που θυμίζει πολύ αυτή της Ελευσίνας: επηρεάζεται από την αλληλεπίδραση των ανθρώπων της και βρίσκει την αλλαγή ευπρόσδεκτη.

Σύλληψη | Χορογραφία: Διαμάντω Χατζηζαχαρία
Μουσική: Αλέξανδρος Χριστοφίδης
Φωτογραφίες | Video: Διαμάντω Χατζηζαχαρία
Ερμηνεία: Ελευθερία Αγαπάκη, Σοφία Αναστασίου, Ιωάννα Καρατέγου, Μαριτίνα Κατσιμπράκη
Με τη γενναιόδωρη συμμετοχή νέων της Ελευσίνας από την ομάδα Cultterra