Μάρλον Μπράντο: Η ταραχώδης ζωή ενός αντισυμβατικού και σπουδαίου σταρ

Η καριέρα στο Χόλιγουντ ξεκίνησε το 1950 με την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν «Το κορμί μου σου ανήκει» και την επόμενη χρονιά με την κινηματογραφική μεταφορά του «Λεωφορείον ο Πόθος», με την οποία προτάθηκε για το πρώτο του Όσκαρ, όμως ήταν ο μόνος ηθοποιός του καστ που δεν κέρδισε βραβείο ερμηνείας εκείνη τη χρονιά!

Αργότερα, πρωταγωνίστησε ως αγρότης στο «Βίβα Ζαπάτα» και ως Ιούλιος Καίσαρας στην ομώνυμη ταινία, ώσπου έλαβε το πρώτο του βραβείο Όσκαρ το 1954 για τον ρόλο του Τέρρυ Μαλλόυ στο «Λιμάνι της αγωνίας», ερμηνεία που θεωρούσε ως την καλύτερη της καριέρας του. Έγινε ο απόλυτος κινηματογραφικός γόης, ενώ «εισέβαλε» στα δωμάτια των νεαρών κοριτσιών ως sex symbol της εποχής, όταν έπαιξε τον κεντρικό ρόλο στη ταινία «Ο Ατίθασος», όπου οδηγεί τη θρυλική μοτοσικλέτα Triumph Boneville, φορώντας ένα δερμάτινο μπουφάν.

Μετά από μια σειρά αποτυχημένων ταινιών που απλά είχαν ως σκοπό την αύξηση του χρηματικού του κασέ, ο Μπράντο συμμετείχε την δεκαετία του ’70, σε δυο ταινίες αριστουργήματα της 7ης τέχνης, τον «Νονό» και το εμβληματικό πολεμικό θρίλερ «Αποκάλυψη Τώρα», του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Αν και οι ρόλοι δεν ήταν μεγάλοι σε διάρκεια και διάλογο, αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι στην ουσία των ταινιών.

Για τον «Νονό» κέρδισε το δεύτερο βραβείο Όσκαρ της καριέρας του, όμως δεν παρευρέθηκε στην απονομή, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Ινδιάνων από το Χόλιγουντ. Μάλιστα, έστειλε μια ιθαγενή της φυλής των Απάτσι για να αρνηθεί εκ μέρους του το βραβείο.

Δεν σταμάτησε όμως να προκαλεί, αφού οι αυτοκαταστροφικές του τάσεις που προκάλεσε η παχυσαρκία και το αλκοόλ, έκαναν δύσκολες τις συνεργασίες του με τους σκηνοθέτες και τους συνεργάτες του στο σετ. Για παράδειγμα, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, όπου ο Κόπολα του διάβαζε τις ατάκες από το ακουστικό στο «Αποκάλυψη Τώρα», καθώς δεν ήταν σε θέση να τις απομνημονεύσει. Επίσης, ο ρόλος τον ήθελε γεροδεμένο και αθλητικό, όμως με το βάρος του να υπερβαίνει τα 150 κιλά, ο Κόπολα αποφάσισε να τραβάει κοντινά και σκοτεινά πλάνα στο πρόσωπό του, ώστε να μη φαίνεται το σώμα του.

Την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε ο «Νονός», ο Μπράντο πρωταγωνίστησε στο «Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι», του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, μια ταινία που προκάλεσε αντιδράσεις για μια σκηνή βιασμού. Σύμφωνα με την συμπρωταγωνίστρια του Μαρία Σνάιντερ, ο Μπράντο είχε συμφωνήσει κρυφά με τον σκηνοθέτη για την επίμαχη σκηνή, κάτι που έφερε σε πολύ δύσκολη θέση την ηθοποιό και την έκανε να κλάψει πραγματικά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όπως φαίνεται και στην τελική σκηνή που περιέχει η ταινία.

Ο μύθος του Μπράντο άρχισε ήδη να καταρρέει, με τον ίδιο να συμμετέχει σε ταινίες μόνο για τις χρηματικές απολαβές. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που είχε σπάσει το όριο του ενός εκατομμυρίου δολαρίου για ταινία και έβγαλε μάλιστα, 37 εκατομμύρια δολάρια για μία 3λεπτη εμφάνιση στην ταινία «Σούπερμαν» το 1978. Άλλωστε, δεν του άρεσε ποτέ ιδιαίτερα η ταμπέλα του «σταρ» ή του «ωραίου».

Στην επιβάρυνση της υγείας του συνέβαλλε ένα τρομερό έγκλημα που συγκλόνισε την ψυχολογία του για πάντα. Ο πρωτότοκος γιος του Κρίστιαν καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα ετών για την δολοφονία του εραστή της εγκύου ετεροθαλούς αδερφής του Τσεγιέν, το 1990, ενώ η δεύτερη αυτοκτόνησε πέντε χρόνια μετά, σε ηλικία μόλις 25 ετών.

Το ησυχαστήριο του ηθοποιού ήταν το νησί Tetiaroa στην Αϊτή της Καραϊβικής, που αγόρασε το 1967, όταν το ερωτεύθηκε κατά τη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας «Η Ανταρσία του Μπάουντι», όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τη τρίτη γυναίκα του και μητέρα της Τσεγιέν.

Φορτωμένος με υπέρογκα χρέη και υπέρβαρος, έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη και καρκίνο του ήπατος, με αποτέλεσμα να αφήσει την τελευταία του πνοή, την 1η Ιουλίου του 2004 στο Ιατρικό κέντρο Ρόναλντ Ρήγκαν του UCLA, στην ηλικία των 80 ετών.

Στο ντοκιμαντέρ «Listen to me Marlon» που κυκλοφόρησε το 2015, καταγράφεται η ζωή και καριέρα του ηθοποιού, κατά τη διάρκεια έως και το τέλος της πολυτάραχης ζωής του. Μια ζωή που θα ζήλευαν πολλοί γιατί φαινόταν πως είχε τα πάντα, όμως η αλήθεια κρύβει ένα σωρό από μυστικά, που φαίνεται πως τον βασάνιζαν σαν δαίμονες σε όλη του τη πορεία προς την δόξα και την επιτυχία. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί το τεράστιο ταλέντο του Μάρλον Μπράντο, που επιβιώνει ακόμη μέσα από αριστουργήματα του σινεμά και μνημονεύουν πολλοί επίδοξοι νέοι ηθοποιοί.