5 επαναστατικά κομμάτια των Kraftwerk που άλλαξαν για πάντα την ηλεκτρονική μουσική

Η επίδραση των Kraftwerk στη σύγχρονη μουσική είναι τόσο μεγαλειώδης που σίγουρα θα έχεις ακούσει να τους αποκαλούν «Beatles της ηλεκτρονικής μουσικής» – μία αρκετά κλισέ και ίσως λίγο ανακριβής σύγκριση, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο αντίκτυπος των Γερμανών πρωτοπόρων υπήρξε πολύ πιο ευρύς, αλλά και πολύ πιο “δυνατός” στον χρόνο.

Μέσα σε δύο δεκαετίες, στη “χρυσή εποχή” τους, οι Kraftwerk ουσιαστικά επανεφηύραν το μέλλον της μουσικής, με την επίδρασή τους να είναι εμφανής σε ό,τι ακούμε σήμερα, από την “χορευτική” μουσική σε κάθε έκφανσή της – pop, electro, ακόμα και hip hop – μέχρι και στις πιο πειραματικές σκηνές.

Οι Kraftwerk έθεσαν τις βάσεις για την ηλεκτρονική μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα – και έχουμε ολόκληρη τη δισκογραφία τους να ευχαριστήσουμε για αυτό. Με αφορμή την πολυαναμενόμενη συναυλία τους στο Ηρώδειο την Κυριακή 16 Ιουλίου, εμείς θυμόμαστε πέντε (από τα πολλά) επαναστατικά κομμάτια τους.

Οι Kraftwerk είχαν ήδη τέσσερα χρόνια παρουσίας στη γερμανική σκηνή, όταν κυκλοφόρησαν το Autobahn – τον δίσκο που θα έκανε το όνομα τους γνωστό ακόμα και στις μακρινές ΗΠΑ. “Αυτό που κάναμε ήταν να δημιουργούμε ηχητικές εικόνες από πραγματικά περιβάλλοντα” είχε πει κάποτε ο Florian Schneider (που έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια) για την πρωτοπορία του Autobahn, του πρώτου electro pop δίσκου που γνώρισε αποθέωση από τους κριτικούς και έθεσε τις βάσεις για την άνθηση της ηλεκτρονικής μουσικής σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιδραστικότητας του δίσκου το ομότιτλο τραγούδι διάρκειας 22 λεπτών – που πράγματι σε ταξιδεύει στον γερμανικό αυτοκινητόδρομο – και σήμερα, 50 χρόνια αργότερα, ακούγεται ακόμα φρέσκο.

Μάλιστα, αυτό είναι το κομμάτι που έκανε τον David Bowie φανατικό θαυμαστή των Kraftwerk και άλλαξε για πάντα την πορεία του. Χάρη στο Autobahn, ο Bowie αποφάσισε να απομακρυνθεί από την αμερικάνικη R&B και να επικεντρωθεί στην Ευρώπη και την ηλεκτρονική μουσική. Τελικά, μετακόμισε στο Βερολίνο και τα υπόλοιπα είναι ιστορία: Εκεί έγραψε την πιο πρωτοποριακή μουσική της καριέρας του και συνεργάστηκε με τον Iggy Pop για το The Idiot και το Lust for Life.

Με το Autobahn, οι Kraftwerk δεν είχαν “ανακαλύψει” απλά ένα νέο είδος μουσικής. Ενσάρκωναν ένα ολόκληρο zeitgeist – και με την πέμπτη κυκλοφορία τους, Radioactivity, πήγαν την πρωτοπορία τους ένα βήμα παραπέρα. Αυτός ήταν ο πρώτος καθαρά ηλεκτρονικός δίσκος τους, στον οποίο μάλιστα πρόσθεσαν ένα ιδιαίτερο χορωδιακό εφέ στον ήχο τους, που έφερε μία νέα διάσταση στην ήδη επαναστατική ηλεκτρονική μουσική τους. Το highlight του δίσκου, το ομότιτλο κομμάτι, αποτέλεσε εμπορική αποτυχία σε όλα τα charts (εκτός του Βελγίου και της Γαλλίας). Σήμερα θεωρείται ένα από τα καλύτερα κομμάτια των Kraftwerk και πηγή έμπνευσης για τα περισσότερα synth-pop σχήματα.

Το Trans-Europe Express του 1977 ήταν χωρίς αμφιβολία το magnum opus τους (και για τους LA Times “το πιο σημαντικό pop album των τελευταίων 40 ετών”). Ένα ηχητικό ταξίδι που μας σύστησε σε άγνωστα μουσικά μονοπάτια, το ομότιτλο lead single θεωρείται μέχρι σήμερα το καλύτερο κομμάτι του συγκροτήματος και πρόδρομος του ευρωπαϊκού synth-pop. Έγινε το πρότυπο για αμέτρητους καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής και όχι μόνο, αφού το 1982 ο πρωτοπόρος του hip-hop Afrika Bambaataa χρησιμοποίησε το ρεφρέν για το δικό του, επίσης εμβληματικό Planet Rock.

Από μία λίστα με τα μεγαλύτερα αριστουργήματα των Kraftwerk δεν θα μπορούσε να λείπει το κομμάτι που έγινε η πρώτη τους αναπάντεχη παγκόσμια επιτυχία και απέδειξε την ικανότητά τους να δημιουργούν κομμάτια που μπορεί να είναι προσιτά σε ένα ευρύτερο κοινό, αλλά παραμένουν πρωτοποριακά.

Το Computer World ήταν ο δίσκος, με τον οποίον επέστρεψαν το 1981, μετά από ένα “διάλειμμα” που διήρκησε 3 χρόνια. Αυτό ήταν και το τέλος της “χρυσής εποχής” τους, αλλά και η δουλειά που τους καθιέρωσε μια για πάντα ως “νονούς της electro-pop”. Παράλληλα, όπως και στα περισσότερα κομμάτια τους, έτσι και στο ομότιτλο τραγούδι, απέδειξαν πόσο μπροστά από την εποχή τους ήταν, όταν μιλούσαν για την επικράτηση των υπολογιστών σε κάθε έκφανση της ζωής μας, την παρακολούθηση των δεδομένων μας, την αγάπη στην ψηφιακή εποχή. “Δεν είχαμε καν υπολογιστές τότε. Οπότε αυτό ήταν περισσότερο ένα άλμπουμ-όραμα” είχε πει κάποτε ο Ralf Hütter.