Η ρίζα του κακού
Η περιζήτητη τον τελευταίο καιρό Λορ Καλαμί («Δύο εισιτήρια για τις Κυκλάδες») αποδεικνύει πως μπορεί να περνά με άνεση από το ένα κινηματογραφικό είδος στο άλλο.
Η σαραντάχρονη και με οικονομικές δυσκολίες Στεφάν αποφασίζει να ξαναβρεί τον πατέρα της ο οποίος την είχε εγκαταλείψει όταν ήταν παιδί. Όμως ο πάμπλουτος και βαριά άρρωστος Σερζ έχει τα δικά του προβλήματα να διαχειριστεί.
Ανάμεσα στο δράμα και το θρίλερ
Με αφήγηση που ρέει, καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες κι ένα κλίμα αμφισημίας που του επιτρέπει να μεταφέρεται με άνεση από το ψυχόδραμα στο θρίλερ μυστηρίου, ο ικανότατος Μαρνιέ («Το τελευταίο μάθημα») υπογράφει ένα ακόμη συνεπές και άρτιο κατασκεύασμα.
Η ατμοσφαιρική και πολυεπίπεδη «Ρίζα του κακού» που ήταν υποψήφια για το Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας κρατά για μεγάλο διάστημα κρυφά τα μεγάλα όπλα της κι ευτυχεί να έχει για πρωταγωνίστρια την τολμηρή Καλαμί που χτίζει με υπομονή και μεθοδικότητα έναν πραγματικά απαιτητικό χαρακτήρα.
Ατμόσφαιρα, ανατροπές, ψυχολογικές δοκιμασίες (η σχέση της Στεφάν με τα καχύποπτα μέλη της δεύτερης οικογένειας του πατέρα της θα περάσει από πολλές διαβαθμίσεις) αλλά και σκηνοθετικοί πειραματισμοί από πλευράς Μαρνιέ, κάνουν το φιλμ άξιο παρακολούθησης καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να το βαρεθείτε ούτε για μια στιγμή. Θα προτιμούσαμε πάντως το φινάλε να είναι λιγότερο τραβηγμένο.
