Οι δικοί μου
Η One from the Heart παρουσιάζει τη νέα ταινία του Ροσντί Ζεμ (Roschdy Zem) Οι Δικοί Μου (Les Miens – Our Ties).
Η One from the Heart παρουσιάζει τη νέα ταινία του Ροσντί Ζεμ (Roschdy Zem) Οι Δικοί Μου (Les Miens – Our Ties).
Η γαλλική παραγωγή έκανε πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας. Έχει προβληθεί ανάμεσα σε άλλα στο Φεστιβάλ Τρόμσο στη Νορβηγία, στα Φεστιβάλ του Καΐρου και του Τετουάν όπου ήταν η ταινία λήξης καθώς και στα γαλλικά Φεστιβάλ Cinemed στο Μονπελιέ και στο Φεστιβάλ Arras.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Σαμί Μπουαζιλά (Βραβείο Σεζάρ για την ταινία Ένας Γιος), ο Ροσντί Ζεμ (Τα Παιδιά των Άλλων), η επίσης σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Μαϊουέν (Ζαν Ντι Μπαρί) μαζί με την οποία ο Ροσντί Ζεμ έχει γράψει και το σενάριο, ο σκηνοθέτης Ρασίντ Μπουσαρέμπ (υποψήφιος για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών και βραβευμένος με Σεζάρ Σεναρίου για την ταινία Πολεμιστές σε Ξένο Μέτωπο) και η Μεριέμ Σερμπά.
Στην Ελλάδα η ταινία προβλήθηκε στο 23ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Η ταινία θα βγει στους κινηματογράφους στις 3 Αυγούστου.
Πρόκειται για την έκτη ταινία του πολυπράγμονα Ροσντί Ζεμ ως σκηνοθέτη, διατηρώντας ταυτόχρονα μια σπουδαία πορεία και ως ηθοποιός, έχοντας ήδη κερδίσει Σεζάρ Ερμηνείας (Η Συγχώρεση του Αρνό Ντεπλεσάν) και Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών (Πολεμιστές σε Ξένο Μέτωπο του Ρασίντ Μπουσαρέμπ).
Ο Μουσά, τρυφερός, αλτρουιστής και πάντα παρών για την οικογένεια του βλέπει το γάμο του να βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης. Ένα ατύχημα και ένα χτύπημα στο κεφάλι θα τον «απελευθερώσει» από κάθε σύμβαση επιτρέποντάς του να εκφράσει τα πραγματικά συναισθήματά του χωρίς να σκέφτεται πριν μιλήσει, φέρνοντάς τα πάνω-κάτω στις οικογενειακές του σχέσεις, εκτός από αυτή με τον αδερφό του Ριάντ.
Ο Ροσντί Ζεμ, στην πιο ανάλαφρη στιγμή της φιλμογραφίας του, ξετυλίγει τον περίπλοκο ιστό των σχέσεων μιας οικογένειας που θα μπορούσε να ήταν και η δική μας, μιας μικροκοινωνίας όπου συναντιούνται και «συγκρούονται» διαφορετικές γενιές, πρώην εραστές, αλλά και το παλιό με το σύγχρονο, δημιουργώντας έναν συγκινητικό όσο και αστείο ύμνο σε όλα αυτά που μας ενώνουν και μας χωρίζουν με τους «δικούς» μας.