Η παράσταση-αφιέρωμα στην 26χρονη καλλιτεχνική διαδρομή της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ επιστρέφει για 2η σεζόν.
Μετά από μία επιτυχημένη σειρά παραστάσεων, το μιούζικαλ τσέπης «Λαχτάρα για κεράσια», με τις ερμηνείες του Λεωνίδα Καλφαγιάννη και της Έλενας Μεγγρέλη, σε σκηνοθεσία Ευθύμη Χρήστου, συνεχίζεται για 2η χρονιά στο Θεατρικό Βαγόνι της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ (κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00) από τις 23 Οκτωβρίου 2023.
Το 1997, το πρωτότυπο μιούζικαλ τσέπης «Λαχτάρα για κεράσια» της διάσημης Πολωνής ποιήτριας και συγγραφέως Αγκνιέσκα Οσιέτσκα συστήθηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό στο πλαίσιο της σύγχρονης πολωνικής δραματουργίας, σε σκηνοθεσία του διάσημου Πολωνού ηθοποιού Ντανιέλ Ολμπρύχσκι, με ερμηνευτές την Τατιάνα Λύγαρη και τον Ανδρέα Νάτσιο. Η μνημειώδης αυτή παράσταση υπήρξε η αφορμή για να εμπνευστεί η Τατιάνα Λύγαρη και να δημιουργήσει την Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ και να θέσει τις βάσεις για τη μετέπειτα πολιτιστική διαδρομή του μοναδικού σε ολόκληρο τον κόσμο πολιτιστικού πολυχώρου που λειτουργεί σε βαγόνια τρένου.
Αυτή τη φορά η σκυτάλη δόθηκε στον νέο αλλά έμπειρο σκηνοθέτη Ευθύμη Χρήστου με πρωταγωνιστές τους Λεωνίδα Καλφαγιάννη και Έλενα Μεγγρέλη και μουσικό επί σκηνής τη Βέρα Χατζηπαπά με στόχο να μεταφέρουν τα ανθρωποκεντρικά μηνύματα του έργου στους σημερινούς θεατές.
Το έργο διαδραματίζεται στις δεκαετίες ‘60 και ‘70 μέσα στο κάδρο της τότε Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας. Ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται τυχαία στην αποβάθρα ενός σιδηροδρομικού σταθμού και επιβιβάζονται στο τρένο, στο ίδιο βαγόνι. Αυτός κι εκείνη. Δύο εντελώς άγνωστοι. Ή μήπως όχι; Αναγκασμένοι να ταξιδέψουν μαζί, αποκαλύπτουν και μοιράζονται το παρελθόν τους, υποδύονται ρόλους τρίτων προσώπων που συνάντησαν στη ζωή τους. Το έργο κάνει μια βαθιά τομή όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ ζευγαριών αλλά και στο χάσμα δύο αντικρουόμενων «κόσμων». Αυτός είναι ένας ήρωας της καθημερινότητας που «οικοδομεί τον σοσιαλισμό». Εκείνη θέλει να αγοράσει «ένα…ροζ καπέλο». Και οι δύο επιδίδονται σε μια οδυνηρή αλλά και χιουμοριστική διαμάχη με τρυφερότητα και ευαισθησία συνθέτοντας πρόζα, στίχους και ζωντανή μουσική μέσα από την πρωτότυπη μουσικοθεατρική φόρμα ενός μιούζικαλ για δύο.
«Μέσα σε ένα τοπίο αποξένωσης, βίας, εύκολων διαδικτυακών γνωριμιών και φόβου για συναισθηματική σύνδεση, ο σύγχρονος άνθρωπος, αποφεύγει διαπροσωπικές σχέσεις που απαιτούν χρόνο, προσπάθεια και φροντίδα. Η «ποίηση» και το πάθος για κάθε τι ρομαντικό και βαθιά συναισθηματικό μοιάζει να απομακρύνεται ανησυχητικά από τις προσλαμβάνουσες του. Το έργο «Λαχτάρα για κεράσια», επανέρχεται επίκαιρο όσο ποτέ για να υπενθυμίσει την αρχετυπική ανάγκη του ανθρώπου για επανεκκίνηση του συναισθηματικού του κόσμου και ουσιαστική ανθρώπινη επαφή. «Λαχτάρα για κεράσια» σημαίνει επιθυμία για την άνοιξη, για κάθε τι που γεννιέται καινούργιο, φρέσκο. Σημαίνει όμως και επιστροφή στη ρίζα απ’ όπου γεννιούνται τα πρώτα αισθήματα, επιστροφή στην αγνότητα, την καθαρότητα και τη δύναμη του «νέου». Ο κύκλος της ζωής έχει μια νομοτελειακή φθορά κι η ανθρώπινη φύση λαχταρά να αντισταθεί σε αυτή την πορεία. Ο αγώνας είναι άνισος αλλά εν κατακλείδι σημασία έχει ο αγώνας». – Τατιάνα Λύγαρη