The Witcher: 5 πράγματα που μάς απογοήτευσαν στην τελευταία σεζόν του Henry Cavill

Τά ‘μαθες Αρετούζα μου τα θλιβερά μαντάτα; Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας εναλλακτικός τίτλος για το συγκεκριμένο κείμενο. Πέρα από το λογοπαίγνιο, ήταν όντως θλιβερή η τρίτη σεζόν του Witcher. Από την δεύτερη κιόλας σεζόν, η επιτυχία της σειράς, βασισμένη στην ομώνυμη σειρά βιβλίων του Πολωνού συγγραφέα Andrzej Sapkowski, είχε αρχίσει να εξασθενεί, διχάζοντας έντονα το κοινό.

Η σειρά είχε τρομερές προοπτικές με το ήδη υπάρχον υλικό και τους κεντρικούς ηθοποιούς, που εν δυνάμει θα της επέτρεπαν να ανταγωνιστεί επάξια μέχρι και το Game of Thrones, όπως πολλοί επισήμαναν. Όμως, αντ’αυτού, προτίμησε να εστιάσει σε πολιτικές αντιπαραθέσεις, μεταξύ άλλων, και να απομακρυνθεί κατά πολύ απο τον αρχικό σκοπό και το «ζουμί» της υπόθεσης.

Παρά την επιτυχία και την παραμονή στο Top 10 των προγραμμάτων του Netflix, μεγάλο μέρος του κοινού θεωρεί την σειρά τελειωμένη υπόθεση. Μετά το επίσημο τέλος της τρίτης σεζόν της σειράς, το κοινό ξέσπασε σε θρήνους, παράπονα, εξοργισμένα διαδικτυακά μανιφέστα κατά του Netflix και αποχαιρετιστήρια ποστ, που δικαιώνουν τον Henry Cavill για την επιλογή του να αφήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο πίσω του.

Ο τρίτος κύκλος επικεντρώνεται στην Ciri (Freya Allan) και στο γεγονός ότι την κυνηγούν οι πάντες. Μονάρχες, τέρατα, μάγοι, όλη η Ήπειρος θέλει να την αιχμαλωτίσει λόγω των ιδιαίτερων δυνάμεών της. Ο Geralt είναι αποφασισμένος όμως να μην αφήσει κανέναν να την πλησιάσει. Στο πέρας του κύκλου βλέπουμε τον Geralt, την Yennefer (Anya Chalotra) και την Ciri, να γίνονται επιτέλους η οικογένεια που περιμέναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, να κρύβονται από μέρος σε μέρος, ενώ παράλληλα συνεχίζουν την εκπαίδευση της Ciri. Η συνθήκη αυτή, βέβαια, δεν κρατάει πολύ. Η πολιτική ουδετερότητα που διατηρεί από την αρχή της σειράς ο Geralt κλονίζεται. Αργά ή γρήγορα, ενόψει του σφοδρού πολέμου που έχει από καιρό ξεκινήσει, κόντρα στις απόψεις και τα πιστεύω του, πρέπει να πάρει μια απόφαση. Το φρούριο της Αρετούζα για άλλη μια φορά απειλείται, το βασίλειο της Redania αντιμετωπίζει ραγδαίες αλλαγές σε μια κρίσιμη εποχή και η Nilfgaard σε συμμαχία πια με την Francesca (Mecia Simson) και τα ξωτικά ετοιμάζεται για μια αιφνίδια άνοδο.

Όλα αυτά ωραία ακούγονται και όταν τα διαβάσαμε πρώτη φορά, στις περιγραφές που δημοσίευε το Netflix, περιμέναμε και την ανάλογη εκτέλεση. Παρόλα αυτά, οι ευχές δεν εκπληρώθηκαν και ό,τι εικόνα που είχαμε στο μυαλό μας αποκρυσταλλώθηκε. Συγκεντρώσαμε τα κυριότερα πράγματα που μας απογοήτευσαν και μάς προβλημάτισαν στον τρίτο κύκλο της σειράς και τα μοιραζόμαστε μαζί σας.

Όσοι δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με το franchise πριν την κυκλοφορία της σειράς, μπορεί να απολαύσουν και να θεωρήσουν τον Γητευτή μια πολύ καλή σειρά. Όσοι, όμως, ανήκουν είτε στην κοινότητα των φαν των βιβλίων, είτε σε εκείνη του διάσημου παιχνιδιού έχουν εντελώς διαφορετική άποψη. Οι συγγραφείς της σειράς, παρά τις κούφιες υποσχέσεις τους, ότι θα παραμείνουν πιστοί στο υλικό πηγής της ιστορίας του Sapkowski, απομακρύνθηκαν κατά πολύ σεναριακά από την πρωτότυπη ιστορία, γεγονός που εξόργισε και απογοήτευσε την πλειοψηφία του κοινού. Οι φαν είχαν απογοητευτεί, μάλιστα, ήδη από το κάστινγκ αρκετών ηθοποιών, οι οποίοι ουδεμία σχέση είχαν με την εικόνα τους στο βιντεοπαιχνίδι, αλλά και τις περιγραφές του βιβλίου (ναι Tris, εσένα και την Fringilla κοιτάμε). Άλλη μια περίπτωση, που μια πιστή διασκευή θυσιάστηκε στο βωμό του marketing και της πολιτικής ορθότητας.

Στο πέρας της σειράς, δίνεται έμφαση σε δευτερεύοντα plot lines, σε δευτερεύοντες χαρακτήρες, δίνοντάς μας την εντύπωση πως συνεχώς όλα αυτά κάπου οδηγούν. Εν τέλει, όντως κάπου οδηγούν· σε αδιέξοδο. Οι δημιουργοί της σειράς ξεπερνούν κάθε ρεκόρ φλυαρίας και μας υποβάλλουν σε μια πέρα για πέρα βαρετή και χλιαρή εκδοχή των γεγονότων, αποφεύγοντας να εστιάσουν εκεί που πρέπει. Και κάπου μέσα στο χάος, ο Γκέραλτ καταλήγει να φεύγει εκτός της πεντάδας των κυριότερων χαρακτήρων του κύκλου. Καταντά χαρακτήρας δευτερεύουσας σημασίας στην ίδια του τη σειρά. Κι εγώ μετά από αυτό θα έφευγα…

Τελειώνοντας το πέμπτο επεισόδιο και ταυτόχρονα το volume 1 της σεζόν οφείλω να πω πως δεν είχα απελπιστεί τελείως. Κι αυτό γιατί, όπως ανέφερα και παραπάνω, ένιωθα ότι κάτι θα συνέβαινε. Σαν να μας προετοίμαζαν για κάτι, από επεισόδιο σε επεισόδιο, δινόταν η εντύπωση ότι κάτι υποβόσκει. Όταν δε ήρθε και το δεύτερο volume και ξεκινήσαμε με το 6ο επεισόδιο οι προσδοκίες απογειώθηκαν. Εντυπωσιακές μάχες, από αυτές που μάς είχε συνηθίσει ο Λευκός Λύκος, μερικά στοιχειώδη twist και έντονες σκηνές προμήνυαν ότι θα γίνει χαμός στα επόμενα δύο επεισόδια και θα δικαιωθούμε. Όμως, από ό,τι φάνηκε το 6ο επεισόδιο ήταν το μόνο καλό και λανθασμένα ελπιδοφόρο στοιχείο όλης της τρίτης σεζόν.

Έχοντας αναλώσει το προτελευταίο επεισόδιο, στην περιήγηση της Ciri σε μια απέραντη, loop έρημο, δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για το φινάλε. Εκτός από κάποιες ανεπαίσθητες αποκαλύψεις, ορισμένα στοιχεία που υπό άλλες συνθήκες θα μας έκαναν να αδημονούμε για την τέταρτη σεζόν, το υπόλοιπο επεισόδιο δεν θύμιζε σε τίποτα το ένδοξο φινάλε που όλοι περιμέναμε. Εκτός από το ότι ο Geralt βρίσκεται οριακά σε κωματώδη κατάσταση στο μισό επεισόδιο, η πλοκή προσπαθεί κάπως να μαζέψει τα σπασμένα και να αποτυπώσει τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στο βιβλίο Time of Contempt, όμως μάταια.

Μπορεί να είχαμε προετοιμαστεί για την επερχόμενη αποχώρηση, όμως μας παρηγορούσε το γεγονός 8 ακόμα επεισοδίων με τον ηθοποιό στον ρόλο του Geralt. Μεγάλη μερίδα των φαν εγκατέλειψαν την τρίτη σεζόν πριν καλά καλά κυκλοφορήσει λόγω αυτού. Κακά τα ψέματα, το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας της σειράς οφειλόταν στην επιλογή του Cavill ως Geralt of Rivia. Ένα κάστινγκ ίδιου βεληνεκούς με εκείνο του Hugh Jackman στον ρόλο του Wolverine και του Ryan Reinolds σε εκείνον του Deadpool. Φημολογείται οτι ο Βρετανός ηθοποιός, είχε έντονες διαφωνίες με τους δημιουργούς της σειράς, καθώς ως μεγάλος φαν των βιβλίων και κυρίως του παιχνιδιού, ήθελε η πλοκή της σειράς να ακολουθεί αυστηρά εκείνη του Sapkowski. Κάτι που προφανώς δεν τηρήθηκε, εξ’ ου και η αποχώρησή με την συνακόλουθη αντικατάστασή του από τον Liam Hemsworth.

Βλέποντας την έκβαση της σειράς, δεν μπορούμε παρά να αναρωτιόμαστε κατά πόσο οι παρασκηνιακές διαφωνίες μεταξύ των δημιουργών και του πρωταγωνιστή, επηρέασαν το σενάριο και αποτυπώθηκαν στην σειρά, καθιστώντας το «αντίο» στον Geralt του Henry Cavill παγερό και αδιάφορο και στερώντας από τους φαν το επικό τέλος εποχής που άξιζαν!