Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ: Ο αριστοκράτης των παρισινών καμπαρέ

O Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Γαλλίας και ένας από τους πρωτοπόρους της αφίσας. Στην σύντομη διάρκεια της ζωής του δημιούργησε 737 πίνακες, 275 με νερομπογιά, 366 αφίσες και 5.084 σχέδια.

Γεννήθηκε το 1864 στο Αλμπί της Γαλλίας. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, μεγάλου κύρους. Το γεγονός όμως της συγγένειας των γονιών του – πρώτα ξαδέρφια που παντρεύτηκαν για να διατηρηθεί η περιουσία στην οικογένεια – οδήγησε σε μια γενετική ανωμαλία. Στην ηλικία των 12 κι αργότερα των 14 υπέστη ρήξη στα πόδια του με αποτέλεσμα να σταματήσουν να μεγαλώνουν φυσιολογικά. Το πάνω μέρος του σώματός του αναπτύχθηκε κανονικά και τελικά έφτασε στο ύψος του 1,5 μέτρου.

Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ

Βέβαια, για την εποχή μια τέτοια διαφορά στην εμφάνιση τον οδηγούσε στο περιθώριο και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Έτσι, ο ίδιος κατέφυγε στην ζωγραφική αναπτύσσοντας ταλέντα σε πολλά είδη και με έντονη την ανάγκη για πειραματισμό – ασχολήθηκε με πολλές τεχνικές, από τη λιθογραφία μέχρι και την ιαπωνική τέχνη.

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην Μονμάρτη, ενώ επισκεπτόταν συχνά το διάσημο καμπαρέ Μουλέν Ρουζ. Αντιμετώπισε χρόνιο πρόβλημα αλκοολισμού και σε συνδυασμό με τη σύφιλη από την οποία και έπασχε, έφυγε σύντομα από τη ζωή, μόλις στα 37 του χρόνια, μια ημέρα σαν σήμερα το 1901.

Κατατάσσεται στον μετά-ιμπρεσιονισμό έχοντας επηρεαστεί έντονα από τον Εντουάρ Μανέ, τον Έντγκαρ Ντεγκάς και τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Οι δάσκαλοί του ήταν δύο σπουδαίοι ζωγράφοι της εποχής της πιο παραδοσιακής τεχνοτροπίας, ο Λεόν Μπονάτ και ο Φέρναντ Κορμόν.

Αργότερα, ο Λωτρέκ αποφάσισε να ασχοληθεί και με την ιαπωνική τέχνη Ukiyo-e, η τεχνική της οποίας περιελάμβανε ξύλινα καλούπια για την αποτύπωση των εικόνων- έναν τρόπο άμεσα συνδεδεμένο με την τύπωση βιβλίων την ίδια εποχή στην Ασία.

Η αφίσα, φυσικά, αποτελεί μεγάλο μέρος του καλλιτεχνικού έργου του Λωτρέκ. Η διαμονή του στην Μονμάρτη και η ζωή στο περιθώριο λόγω του γενετικού του προβλήματος, τον οδήγησαν στο Μουλέν Ρουζ. Δεν ήταν ένας απλός θαμώνας βέβαια, καθώς σχεδίαζε ο ίδιος τις αφίσες για τις παραστάσεις. Οι περιθωριοποιημένοι καλλιτέχνες όπως μέλη τσίρκου, χορευτές σε καμπαρέ και σεξεργάτριες αγκάλιασαν τον μοναχικό ζωγράφο και του έδωσαν μια θέση στον κόσμο τους. Ως σιωπηλός παρατηρητής, συμπεριέλαβε σε πολλούς πίνακες του -πέρα από τις αφίσες- τους ανθρώπους του περιθωρίου.

La Troupe de Mlle Eglantine

Με την εμπλοκή του στην έντονη νυχτερινή ζωή της πόλης που άνθιζε εκείνη την εποχή κι έχει μείνει γνωστή ως Μπελ Επόκ, θεωρείται ως ο επίσημος εικονογράφος της νυχτερινής ζωής μέσα από τα καμπαρέ του Παρισιού. Η σύνδεσή του με την αφίσα έδωσε μια άλλη πνοή στη μέχρι τότε χρήση της. Έβαλε τους καλλιτέχνες στο επίκεντρο της προσοχής στις αφίσες για το Μουλέν Ρουζ, κάτι που φυσικά δεν γινόταν έως τότε.

At the Moulin Rouge

Divan Japonais

At the Moulin Roug, The Dance

Moulin Rouge: La Goulue

In Bed, The Kiss

In Bed

The Laundress

Au Salon de la rue des Moulins