Ο Willem Dafoe ήθελε πολύ να βρίσκεται στην πρεμιέρα του «Poor Things» στη Βενετία

Ο Willem Dafoe, πρωταγωνιστής του βραβευμένου με Χρυσό Λέοντα «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου, είδε, φέτος, τέσσερις ταινίες του να κάνουν πρεμιέρα στα μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ του φθινοπώρου, της Βενετίας, του Telluride και του Τορόντο, ωστόσο, μόνο το «Gonzo Girl» έλαβε ενδιάμεση συμφωνία από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών (SAG-AFTRA) που του επιτρέπει να συμμετέχει στην προώθηση του. Ως εκ τούτου, λοιπόν, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο υπήρξε η μόνη διοργάνωση κατά τη διάρκεια της οποίας ο Αμερικανός ηθοποιός δήλωσε το παρών.

Ο Dafoe δήλωσε στο Vanity Fair ότι «ράγισε» η καρδιά του που δεν ήταν παρών στις πρεμιέρες όλων των ταινιών του, συμπεριλαμβανομένων των «Poor Things», «Pet Shop Days» και «Finally Dawn».

«Το να βρίσκομαι στη Βενετία με τρεις ταινίες και να μην μπορώ να πάω μου ράγισε την καρδιά», σχολίασε, «Αλλά μετά σκέφτηκα: “Είναι απλά επειδή θέλεις να περάσεις καλά;”. Μένεις στην Ιταλία, βλέπεις φίλους, ντύνεσαι καλά». 

Και συνέχισε: «Είναι σημαντικό να συμμετέχουν οι ηθοποιοί, ιδίως των ανεξάρτητων ταινιών – είναι σημαντικό. Γι’ αυτό ένιωσα τόσο ευγνώμων όταν έμαθα ότι πετύχαμε ενδιάμεση συμφωνία [για το «Gonzo Girl»]. Και ο λόγος βέβαια είναι ότι αν μια μικρή ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής μπορεί να το κάνει, γιατί να μην μπορεί ένα μεγάλο στούντιο; Όμως και πάλι αισθάνομαι άσχημα που δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στη Βενετία». 

Ο Dafoe αναφέρθηκε και στη συζήτηση σχετικά με την παρουσία των ηθοποιών σε φεστιβάλ εν μέσω της απεργίας της SAG, ακόμη και με ενδιάμεσες συμφωνίες.

«Νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε», δήλωσε. «Καταλαβαίνω τη στρατηγική, αλλά πιστεύω, επίσης, ότι μερικές φορές, ιδιαίτερα οι σκληροπυρηνικοί άνθρωποι της βιομηχανίας, δεν σκέφτονται αρκετά τον κόσμο, την παγκόσμια αγορά. Αν δεν συμμετέχουμε σε αυτά τα κινηματογραφικά φεστιβάλ, αν δεν συμμετέχουμε στην προώθηση ταινιών στο εξωτερικό, πριν το καταλάβετε, όλοι θα βλέπουμε γερμανικές ταινίες δράσης. Από τη στιγμή που είμαστε εδώ με τις ευλογίες της SAG, δεν ξέρω γιατί κάποιος να μην έρθει, αν είχε πετύχει μια ενδιάμεση συμφωνία. Ξέρω ότι πολλοί ηθοποιοί δεν το έκαναν. Υποθέτω ότι θα ένιωθαν πως δεν δείχνουν αλληλεγγύη, αλλά η SAG το εγκρίνει και αυτό είναι ενθαρρυντικό. Οπότε όχι, δεν ένιωσα παράξενα». 

Και κατέληξε: «Αισθάνομαι πιο παράξενα από ό,τι [όταν] δεν εργάζομαι, επειδή είχα κάποια πράγματα που ήθελα πολύ να κάνω και ποιος ξέρει αν θα γίνουν τελικά. Τότε κάθομαι και λέω στον εαυτό μου: “Μην είσαι εγωιστής. Μην σκέφτεσαι τον εαυτό σου, σκέψου το μέλλον”. Προφανώς υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να τα δουλέψουμε. Ποτέ δεν μίλησα για αυτό που κάνω ως μπίζνα, αλλά η μπίζνα γύρω από αυτό που κάνω έχει αλλάξει τόσο πολύ που πρέπει να δούμε ξανά κάποια πράγματα. Οι μεσάζοντες και τα κέρδη πολλαπλασιάζονται, οι μισθοί μειώνονται. Δεν το κάνω για τα χρήματα. Αλλά υπάρχει και ένα όριο».