Βασίλη Καραμητσάνη, πώς μπορεί να εφαρμοστεί το “success story” του Animasyros στην Αθήνα;

Στην τελική ευθεία για το Animasyros και τις Δημοτικές εκλογές, ο Βασιλης Καραμητσάνης μιλά με πάθος για τις δύο προκλήσεις που καλείται ν’ αντιμετωπίσει ταυτόχρονα. Κατά έναν περίεργο τρόπο δείχνει εξαιρετικά γειωμένος και… πολύ cool. Ίσως γιατί στη μέχρι τώρα πορεία του έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει να οραματίζεται και κυρίως να υλοποιεί τα projects που αναλαμβάνει.

Το βιογραφικό του είναι εξαιρετικά πλούσιο: Με σπουδές νομικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, είναι μάχιμος δικηγόρος στην Αθήνα για περισσότερες από δύο δεκαετίες ενώ στο ίδιο διάστημα δραστηριοποιείται εξίσου ενεργά στον χώρο των οπτικοακουστικών μέσων και κυρίως του animation: Εκτός από το Animasyros που φέτος συμπληρώνει 16 χρόνια, υπήρξε πρόεδρος της ΑΣΙΦΑ ΕΛΛΑΣ – Ελληνικής Ένωσης Κινουμένων Σχεδίων ενώ από το 2022 είναι πρόεδρος του Παγκόσμιου Κέντρου Κινηματογράφου για Παιδιά & Νέους (CIFEJ). Το 2018 αναγορεύθηκε Ιππότης του Τάγματος των Γραμμάτων των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ την περίοδο 2018 – 2019 υπηρέτησε στη θέση του Προέδρου Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο Βασίλης Καραμηστάνης στην παρουσίαση του φετινού προγράμματος του Animasyros

«Το 2008 ξεκινήσαμε με την Μαρία Ανεστοπούλου το Animasyros, με στόχο να κάνουμε ένα μπουτίκ φεστιβάλ για το animation εκτός Αθηνών. Επιλέξαμε τη Σύρο ανάμεσα σε άλλες πόλεις της χώρας, γιατί εκεί βρήκαμε γόνιμο έδαφος συνεργασίας και υποστήριξη από την τότε δημοτική αρχή. Ήταν η περίοδος της κρίσης και γενικά οι συνθήκες πολύ δύσκολες. Γι’ αυτό και δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα εξελιχθεί στο μεγαλύτερο φεστιβάλ για το animation στη Μεσόγειο και ένα από τα σημαντικότερα στο χώρο σε παγκόσμιο επίπεδο».

«Θα έλεγα ότι η επιτυχία του βασίζεται σ’ ένα σύνολο πολλών θετικών πρακτικών. Μια από αυτές είναι η συστηματική προσπάθεια εξέλιξης, με μικρά λελογισμένα βήματα. Στη Σύρο τα ζήσαμε όλα: οικονομική κρίση, capital controls, ελάχιστα μπάτζετ, αποκλεισμούς λόγω κακοκαιρίας. Όλες αυτές οι συνθήκες μάς απέδειξαν πόσο σωστή ήταν η κίνησή μας να εντάξουμε εξ αρχής και την τοπική κοινωνία στο φεστιβάλ. Ξεκινήσαμε με στόχο να μην κάνουμε ένα «φορετό, καρποσταλικό» φεστιβάλ κάποιων Αθηναίων που πήγαν στο νησί. Προσπαθήσαμε να ενωθούμε στην πράξη, να «ζυμωθούμε» με τους Συριανούς. Γι’ αυτό και συμμετέχουμε στην κοινωνική ζωή του νησιού όλο το χρόνο με εργαστήρια για παιδιά, ηλικιωμένους, προγράμματα για ΑΜΕΑ. Αυτή η σταδιακή, συνεπής και οργανωμένη κλιμάκωση ενεργειών, μάς επέτρεψε να κάνουμε το φεστιβάλ ακόμα και το 2018, όταν λόγω του μεσογειακού κυκλώνα “Ζορμπά”, κανείς επισκέπτης από την Ελλάδα ή το εξωτερικό δεν κατάφερε να έρθει στη Σύρο. Το φεστιβάλ όμως έγινε κανονικά και όλες οι αίθουσες ήταν γεμάτες από το τοπικό κοινό».

Για την Αθήνα πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση μιας Μητροπολιτικής διοίκησης, όπως εφαρμόζεται σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες του εξωτερικού.

Μεγαλύτερο από κάθε άλλη χρονιά, με περισσότερες από 270 ταινίες από 53 διαφορετικές χώρες, το φετινό Animasyros έχει την αρχαία Ελλάδα στο επίκεντρο. Σε σχέση με το πρόγραμμα ο Βασίλης Καραμητσάνης αναφέρει: «Η κύρια θεματική της φετινής διοργάνωσης έχει τίτλο Anima Ancients και διατρέχει όλους τους πυλώνες του Φεστιβάλ, τόσο τα εργαστήρια και τις ομιλίες όσο και τις προβολές. Στο πλαίσιο αυτό θα δούμε ταινίες που υπογράφουν δημιουργοί απ’ όλο τον κόσμο που ασχολούνται με την αρχαιοελληνική θεματολογία. Μέσα από αυτό το αφιέρωμα θέλουμε να ανακαλύψουμε την αρχαιότητα με μια ευρύτερη οπτική, προσεγγίζοντας την όχι μόνο σαν μια ιστορική περίοδο αλλά ως ένα πολιτιστικό φαινόμενο».

«Φέτος, επιλέξαμε να συστήσουμε στο ελληνικό κοινό ταινίες και δημιουργούς από την Ιβηρική χερσόνησο αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής, αναγνωρίζοντας τη σημαντική άνθηση του animation σε αυτές τις περιοχές».

Από πιο δυναμικά στοιχεία του Animasyros, η «Αγορά», χρόνο με το χρόνο εξελίσσεται, φέρνοντας στη Σύρο καταξιωμένους επαγγελματίες από όλο τον κόσμο, δημιουργώντας γόνιμο έδαφος για διεθνείς συνεργασίες, αλλά και σημαντική ώθηση για την εξωστρέφεια του ελληνικού animation: «Για πρώτη φορά, στο πνεύμα των κορυφαίων φεστιβάλ κινηματογράφου, εισάγουμε μια εντελώς νέα προσέγγιση: το “speed dating.” Στο πλαίσιο αυτό, επιλέγουμε 15 νέους δημιουργούς από την Ελλάδα και τους προσκαλούμε να συναντήσουν για 15 λεπτά κάθε έναν από διεθνούς φήμης παραγωγούς και καλλιτέχνες από το εξωτερικό. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, οι νέοι δημιουργοί έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν τις δικές τους ιδέες, να μοιραστούν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες και να εξετάσουν τις πιθανότητες για συνεργασία και επαγγελματική ανάπτυξη σε διεθνές επίπεδο».

Την περσινή έναρξη του Animasyros έκανε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελαρροπούλου. Στη φωτό ο Βασίλης Καραμητσάνης μαζί με την Μαρία Ανεστοπούλου, Διευθύντρια του Φεστιβάλ

Τα τελευταία χρόνια διακρίνουμε μια τάση «εξάπλωσης» του Animasyros και σε άλλες ελληνικές πόλεις μέσα από συνέργειες με άλλους φορείς: «Έχουμε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους πολιτιστικούς θεσμούς της χώρας. Προσωπικά πιστεύω ότι η ένωση δυνάμεων, σε οποιαδήποτε κλίμακα, είναι η μόνη οδός για να πετύχουμε κάτι. Αυτή την εμπειρία του Animasyros θα επιδιώξω να μεταφέρω, εάν μου δοθεί η ευκαιρία, και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας».

Έχοντας υπηρετήσει τον χώρο του πολιτισμού από διάφορες θέσεις γνωρίζω καλά τα αδιέξοδα και τις κακοτοπιές του ελληνικού δημοσίου, αλλά ξέρω να εντοπίζω και τα ξέφωτα. Η επιτυχημένη πρακτική του Animasyros, κυρίως σε ό,τι αφορά την άμεση σύνδεση του πολιτισμού με τον τουρισμό, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στη μεγαλύτερη κλίμακα του Δήμου Αθηναίων.

«Θεώρησα πολύ τιμητική την πρόταση του Κώστα Μπακογιάννη να συμμετάσχω σε έναν συνδυασμό που έχει συγκεντρώσει τόσους πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, καθένας από τους οποίους έχει σημαντική πορεία στην δημόσια ζωή. Αποδέχτηκα γιατί πιστεύω πως ως Δήμαρχος έχει κάνει βήματα στην σωστή κατεύθυνση, παρόλο που κάποια δεν έχουν επικοινωνηθεί όπως θα έπρεπε. Είναι ένας άνθρωπος της γενιάς μου, ικανός στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης, ανοιχτός στη διαφορετικότητα, με έμπρακτη κοινωνική ευαισθησία, ο οποίος έχει μια αμεσότητα και μια αδιαμεσολάβητη επικοινωνία με όλους, κάτι που δεν συναντάς εύκολα. Κυρίως όμως δέχτηκα γιατί συμφωνώ επί της αρχής στα περισσότερα ζητήματα στα οποία έχει τοποθετηθεί. Για παράδειγμα ότι πρέπει να δούμε πιο τεχνοκρατικά τον δημόσιο χώρο, ότι πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε την Αθήνα ως ένα πολυφυλετικό, πολυπολιτισμικό σύνολο και να εφαρμόζουμε στην πράξη πολιτικές και για ανθρώπους που δεν γεννήθηκαν έλληνες ή που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι ο πρώτος δήμαρχος που έκανε βασικές ενέργειες κοινωνικής συνοχής όπως για παράδειγμα οι ξενώνες για τους τοξικο-εξαρτημένους, τις κακοποιημένες γυναίκες, τους άστεγους κ.α.»  

«Ζω και εργάζομαι στο κέντρο της πόλης και ξέρω από πρώτο χέρι της δυσκολίες της. Ωστόσο πολλά από αυτά τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε δεν προέκυψαν στη διάρκεια μιας μόνο θητείας, ούτε όλα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Δήμου. Καθώς ποτέ δεν έχει εφαρμοστεί μια σοβαρή περιφερειακή πολιτικής αποκέντρωσης, η Αθήνα εδώ και δεκαετίες επιβαρύνεται διαρκώς με έναν πληθυσμό τον οποίο δεν έχει τις υποδομές για ν’ αντέξει. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση μιας Μητροπολιτικής διοίκησης όπως εφαρμόζεται σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες του εξωτερικού. Αν και θεωρώ ότι κάποια πράγματα δεν μπορούν ν’ αλλάξουν ριζικά στην Αθήνα, μπορούν να βελτιωθούν σε μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα η προσβασιμότητα και η βελτίωση των συνθηκών για τους πεζούς. Όσο και αν μας «ξεβολεύει» θα έπρεπε ν’ αποκλειστεί το αυτοκίνητο σε πολύ μεγάλη κλίμακα μέσα στο κέντρο και ταυτόχρονα να αποθαρρύνεται η καταπάτηση του δημοσίου χώρου με οποιονδήποτε τρόπο. Η πολιτική για το αστικό πράσινο, που κινείται σε καλό δρόμο με τα πάρκα τσέπης και άλλες ενέργειες ανάπλασης σε πολλές γειτονιές, να ενταθεί ακόμα περισσότερο. Ακόμα, ο εκσυγχρονισμός των «γερασμένων» αστικών υποδομών, που ήδη ξεκίνησε με τις αλλαγές στον δημόσιο φωτισμό, η δημιουργία πεζοδρομίων που δεν αντανακλούν τη ζέστη αλλά την απορροφούν, η αποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων. Επίσης και στον τομέα του πολιτισμού το έργο του Δήμου Αθηναίων είναι πολύ αξιόλογο και μπορεί να γίνει ακόμα πιο σπουδαίο».

“Αποδέχτηκα την πρόταση του Κώστα Μπακογιάννη γιατί συμφωνώ μαζί του σε θέματα αρχής. Ως Δημαρχος έχει κάνει σημαντικά βήματα στην σωστή κατεύθυνση, παρόλο που κάποια δεν έχουν επικοινωνηθεί όπως θα έπρεπε”.

«Έχοντας υπηρετήσει τον χώρο του πολιτισμού από διάφορες θέσεις γνωρίζω καλά τα αδιέξοδα και τις κακοτοπιές του ελληνικού δημοσίου, αλλά ξέρω να εντοπίζω και τα ξέφωτα. Η επιτυχημένη πρακτική του Animasyros, κυρίως σε ό,τι αφορά την άμεση σύνδεση του πολιτισμού με τον τουρισμό, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στη μεγαλύτερη κλίμακα του Δήμου Αθηναίων. Αν δούμε τη μεγάλη εικόνα θα διαπιστώσουμε ότι είναι η στιγμή που η Αθήνα, ως τουριστικό προϊόν, αναγνωρίζεται διεθνώς με θετικό πρόσημο και πρέπει να κάνει ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής».