Μετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης «H Πόρνη από πάνω» που γοητεύει το κοινό δώδεκα συνεχόμενα χρόνια , ο συγγραφέας των μεγάλων επιτυχιών Αντώνης Τσιπιανίτης Αθερινός («Η Πόρνη από πάνω», «Απολυμένη», «Συγχαρητήρια, Προσλαμβάνεσθε!», «Όταν πεθάνω θάψτε με στο Facebook») επιστρέφει στα αθηναϊκά θεατρικά δρώμενα με την «Καθαρίστρια», μια ιστορία για τα μεγάλα ναι και όχι της ζωής. Ο θεατρικός του φακός εστιάζει και πάλι σε μια γυναίκα, αυτή τη φορά την Πελαγία, καθαρίστρια από κούνια, που θεωρεί τον εαυτό της χαμένο από κούνια. Είναι όμως στ’ αλήθεια έτσι;
Ο πάντοτε ανατρεπτικός λόγος του Αντώνη Τσιπιανίτη Αθερινού συμπληρώνεται από μια ανατρεπτική επιλογή για τον ρόλο της Πελαγίας. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Αλέξανδρος Λιακόπουλος, τοποθετεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο έναν άντρα, τον εκρηκτικό Αντώνη Παπαηλία (ΛΟΛΑ), σε μια κόντρα ερμηνεία.
«Καθαρίστρια»: Λίγα λόγια για το έργο
H Πελαγία είναι μια γυναίκα που πάντοτε πίστευε πως ανήκει στα ΟΧΙ, σε εκείνες δηλαδή που η ζωή, από τη γέννηση τους, τις έχει κατατάξει στις “χαμένες” περιπτώσεις. Εργάζεται ως καθαρίστρια σε μεγάλες επιχειρήσεις, ερωτεύεται το αφεντικό της που δεν της δίνει παρά ελάχιστη σημασία, πιάνει φιλίες με όμορφες και καλοντυμένες γυναίκες που θεωρεί πως ανήκουν στα ΝΑΙ. Εκείνες δηλαδή που η ζωή τους προσφέρει απλόχερα όλες τις ευκολίες. Συνομιλεί μαζί τους και ονειρεύεται να γίνει σαν κι αυτές.
Μαζί με την μοναδική παιδική της φίλη, παίρνουν δάνειο, ψωνίζουν στα ακριβότερα μαγαζιά της Αθήνας και μπαίνουν στο πλοίο για τη Μύκονο. Μόνο και μόνο για να διαπιστώσει πως «η Μύκονος είναι ένα λούνα παρκ για μεγάλους». Στον αγώνα της να ζήσει τα μεγάλα ΝΑΙ κάνει λάθη, άλλοτε αστεία, άλλοτε συγκινητικά. Αλλά ποτέ δε χάνει τον εαυτό της. Μέχρι που αντιλαμβάνεται πως ο μόνος τρόπος να της πει ΝΑΙ η ζωή, είναι να το πει εκείνη πρώτα στον εαυτό της. Χιουμοριστικές ατάκες μπλέκονται με βαθιά φιλοσοφημένες σκέψεις, σε έναν μονόλογο για τον αγώνα μιας γυναίκας να αποκτήσει όσα της αρνήθηκε η ζωή.
Μέσα από την ιδιαίτερη ερμηνεία του Αντώνη Παπαηλία, το έργο γίνεται ακόμα πιο διαχρονικό, αποκτά νέα υπόσταση, για μας δείξει τελικά ότι το δικαίωμα στη χαρά της ζωής δεν έχει φύλο και τα όνειρα είναι μπροστά στα μάτια μας και μπορούμε όλοι να τα κυνηγήσουμε…
Η Πελαγία (Αντώνης Παπαηλίας), καθαρίστρια από τα γεννοφάσκια της, συνηθισμένη η ζωή να της κλείνει τις πόρτες, και να της λέει ΟΧΙ, βρίσκεται αντιμέτωπη με το μεγάλο ΝΑΙ. Αλλά είναι έτοιμη να το δεχτεί;
Μπροστά σε αυτό το δίλημμα πηγαινοέρχεται μέσα στο σαλόνι του σπιτιού της, με την άλλοτε φινετσάτη, τώρα φθαρμένη πολυθρόνα, και εξομολογείται την μέχρι τώρα ζωή της. Σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα, γοητευτικοί άνδρες και καλοντυμένες γυναίκες, έρωτες που έμειναν στη μέση, η μάνα που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή… Γιατί Πελαγία ίσον σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα. Γιατί Πελαγία ίσον ΟΧΙ με κεφαλαία γράμματα.
Και ξαφνικά η τύχη της χαμογελά. Θα πάρει άραγε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει μια για πάντα την ζωή της;
