Γιατί ταυτίστηκα -ως γυναίκα και επαγγελματίας- με τις ρυτίδες της Ιζαμπέλα Ροσελίνι

«Ευχαριστώ που με αφήσατε με τις ρυτίδες μου» ήταν το μήνυμα της διάσημης ηθοποιού και μοντέλου στο cover story της ιταλικής Vogue όπου φωτογραφήθηκε από τον Μαλαισιανό φωτογράφο Zhong Lin και συνομίλησε με τον Gianluca Farinelli, πρόεδρο του Ιδρύματος Κινηματογράφου της Ρώμη. «Θεωρώ πως, το να φαίνομαι νεότερη από την ηλικία μου, με μειώνει πολύ – είναι μία χαμένη μάχη, ούτως ή άλλως». Όπως μάλιστα λέει στη συνέντευξη, είναι περίεργη να δει τις αντιδράσεις των αναγνωστών σε αυτό το εγχείρημα.

Στα 71 της χρόνια, η Ροσελίνι φωτογραφίζεται για 38η φορά για τη Vogue. Θα έλεγε κανείς ότι αυτό τη βοηθά να νιώθει αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να ζητήσει να δημοσιευτούν οι φωτογραφίες της αρετουσάριστες. «Οι εικόνες της Ζονγκ Λι έχουν μία ποιητική διάσταση, λεπτή και κομψή. Αυτό ακριβώς ζητώ από τη μόδα και την ομορφιά. Θέλω καθοδήγηση για το πώς να είμαι κομψή και εκλεπτυσμένη. Θεωρώ πως, το να φαίνομαι νεότερη από την ηλικία μου, με μειώνει πολύ – είναι μία χαμένη μάχη, ούτως ή άλλως. Ζήτησα από τη Vogue Italia να μη ρετουσάρει τις φωτογραφίες και να με αφήσει με τις ρυτίδες μου. Η Φραντσέσκα Ραγκάτσι, που επιμελείται το περιοδικό, συμφώνησε: οι νέες γενιές ψάχνουν πιο μοντέρνους και πιο έξυπνους ορισμούς της ομορφιάς. Είμαι περίεργη να δω τις αντιδράσεις των αναγνωστών. Σε κάποιους θα αρέσει, σε άλλους όχι».

Προσωπικά, ανήκω σε αυτούς που όχι μόνο τους αρέσει, αλλά που μου προσφέρει μια αίσθηση αισιοδοξίας για το πώς αντιμετωπίζουμε, εμείς πρώτες, οι γυναίκες τον εαυτό μας και το πέρασμα του χρόνου. Αλλά και τι σημαίνει όλο αυτό για το πώς βλέπουμε εμείς και οι άλλοι τον εαυτό μας μέσα στον επαγγελματικό στίβο.

Μέσα σε μία δυτική κοινωνία που γερνάει, όπου στις ΗΠΑ σε λιγότερο από 15 χρόνια, οι άνθρωποι άνω των 65 θα περνούν κατά πολύ τους 18άρηδες για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, εμείς εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες μετά τα πενήντα, μετά τα εξήντα, σαν παροπλισμένες. Εξακολουθούμε να νιώθουμε καλύτερα όταν μας λένε ότι φαινόμαστε μικρότερες από την ηλικία μας, γιατί αυτό το σχόλιο/κομπλιμέντο το έχουμε κατακτήσει με κόπο, χρόνο και χρήμα.

Και είναι ένα τόσο ευχάριστο ξάφνιασμα όταν διαπιστώνουμε, με iconic models σαν την Ιζαμπέλα Ροσελίνι, ότι μας «επιτρέπεται» να μεγαλώνουμε με χάρη, να μεγαλώνουμε με υγεία, να νιώθουμε καλά με τις ρυτίδες, με τη χαλάρωση, με το γήρας του σώματος.

Μην με παρεξηγήσεις, δεν έχω τίποτε κατά των θεραπειών προσώπου, του botox, του υαλουρονικού και οποιουδήποτε μέσου επιλέγει κανείς για να βλέπει στον καθρέφτη την εικόνα που επιθυμεί. Αυτό όμως που θέλω για μένα -και για τις συνομήλικες φίλες μου και για τις κόρες μας ενδεχομένως μετά από λίγες δεκαετίες- είναι να νιώθω ότι είναι οκ να επιτρέπω στο χρόνο να αφήνει τα ίχνη του επάνω μου. Να το πω κι αλλιώς, δεν δέχομαι να φοβάμαι ότι οι σακούλες κάτω από τα μάτια και η χαλάρωση στα μάγουλα μπορεί να μου στερήσουν μια επαγγελματική ευκαιρία γιατί θα φαίνομαι «μεγάλη».

Φωτογραφία από το λογαριασμό Instagram της ηθοποιού

Στα 71 της η Ιζαμπέλα Ροσελίνι ποζάρει χωρίς κόμπλεξ και χωρίς ρετούς στη Vogue. Η ηλικία της δεν την εμποδίζει να συνεχίσει μία αξιοζήλευτη καριέρα. Κι εγώ στα πενήντα-μόλις μου, νιώθω ότι μπορώ να κάνω καινούργια ξεκινήματα, να «εξαργυρώνω» την επαγγελματική μου (πολύτιμη) εμπειρία, να ονειρεύομαι και να σχεδιάζω. Κι έτσι, μέσω Λαμίας γιατί στην Ελλάδα ζούμε, φτάνω να ταυτιστώ μέσα μου με τη Ροσελίνι, να νιώσω ότι αυτό το εξώφυλλο είναι ένα high five για όλες εμάς τις επαγγελματίες που μεγαλώνουμε και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με αγάπη, με αφοσίωση, με δυναμισμό!

Κι όπως σοφά αναφέρει η Στέλλα Ράπτη, Executive & Leadership Coach, η οποία έχει μια τεράστια εμπειρία στο χώρο των media, «η συμφιλίωση με την ηλικία και τη γήρανση μπορεί να είναι μια χρυσή ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη και σοφία. Η φροντίδα της υγείας μας, ο διαλογισμός, η γυμναστική, η σωστή διατροφή, οι ουσιαστικές φιλίες, η δια βίου μάθηση, οι αγαπημένες μας ασχολίες είναι δραστηριότητες που μας κρατούν σε επαφή με τη ζωή, με το σώμα και το πνεύμα μας. Αποδέχομαι τον εαυτό μου. Αγκαλιάζω τον εαυτό μου. Αγαπώ τον εαυτό μου. Η απόλαυση της ζωής είναι η μεγαλύτερη απόδειξη αυτοφροντίδας».

Chapeau στην Ιζαμπέλα Ροσελίνι και σε όλες εμάς που μεγαλώνουμε με πάθος, με αστείρευτη δημιουργικότητα και όρεξη για τη ζωή.

Υ.Γ. Τα λόγια της Στέλλας Ράπτη τα «έκλεψα» από ένα άλλο άρθρο που ετοιμάζω και το οποίο έχει σχολιάσει. Ήταν όμως ταιριαστά που επέτρεψα στον εαυτό μου το copy paste! Μείνε συντονισμένη…