Ακούω πολλά χρόνια hip-hop – σχεδόν 15ετία – και ακόμα δεν σταματά να με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι ρίμες και τα beats που είχα μάθει να αγαπώ μία εποχή που το είδος δεν ήταν τόσο ευρέως “αποδεκτό”, πλέον φιλοξενούνται σε χώρους και πλαίσια, στα οποία δεν είχα φανταστεί ότι θα χωρούσαν.
Δεν περίμενα ποτέ λοιπόν ότι θα άκουγα τους αγαπημένους μου rappers να χώνουν ρίμες, λίγα μόλις μέτρα από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Ούτε ότι θα πήγαινα σε ένα hip-hop live με τη… μαμά μου (που ήρθε για να ακούσει Ταφ Λάθος παρεμπιπτόντως). Γενικά, η πρώτη – αφιερωμένη στο hip hop – ημέρα του In Orbit, του φεστιβάλ indie μουσικής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ήταν για εμένα γεμάτη εκπλήξεις.
Η πρώτη έκπληξη ήρθε με το που ανέβηκε στη σκηνή του Θόλου η Danaya. Αν και είναι από τα πιο φρέσκα ονόματα του fem rap και το πρώτο EP της “Phase2Face” είχε φιγουράρει σε 2-3 λίστες με τα best of του ελληνικού hip hop εκείνης της χρονιάς, ομολογώ ότι είχα ακούσει μόνο το “Επιλεκτική Μνήμη” από τα κομμάτια της. Μεγάλο λάθος και αυτό αποδείχθηκε εμφατικά το βράδυ της Παρασκευής. Μας παρέσυρε όλους με τις ρίμες και την σκηνική παρουσία της – και ήταν σίγουρα το ιδανικό ζέσταμα για μια πολύ πολύ hot βραδιά. Είναι strong girl, δεν πάει για λίγα, αλλά για τα πολλά και νομίζω ότι από τη σύντομη αλλά εκρηκτική εμφάνιση της κέρδισε σίγουρα πολλούς fans – μαζί τους κι εμένα.
Σειρά είχε ένας καλλιτέχνης που είχα μεγάλη περιέργεια να δω live – και δεν με απογοήτευσε καθόλου. Ο Δημοσθένης Kallay aka Complex Shadow, ιδρυτικό μέλος των ATH Kids, μουσικός και φωτογράφος μεταξύ άλλων, είναι από τα πιο δημιουργικά και τολμηρά μυαλά της σκηνής – αρκεί να τον ακολουθήσεις στα social και θα καταλάβεις αμέσως γιατί. Είχα ακούσει τα καλύτερα για αυτόν, τα οποία τώρα μπορώ να επιβεβαιώσω. Πρωτοποριακός ήχος από έναν τολμηρό καλλιτέχνη που όχι απλά δεν φοβάται να πειραματίζεται, αλλά το επιδιώκει και τα καταφέρνει – αν κρίνω δηλαδή από το πόσο βαϊμπαρε το κοινό με κάθε track. Μεγάλο bonus η ηλεκτρική κιθάρα επί σκηνής, που έδωσε ένα επιπλέον edge στην εμφάνιση.
Η μεγαλύτερη έκπληξη – ή μάλλον αποκάλυψη – της βραδιάς ήταν για εμένα η Vikkie, μία από τις πιο δυνατές εκπροσώπους του γυναικείου rap στη χώρα μας. Με αγγλικό στίχο (και καταπληκτική προφορά), 90s-00s αισθητική, cool vibes, φοβερό flow, η Vikkie κατέκτησε στο 100% τη σκηνή – και το κοινό. Αξίζει να ακούσεις το Ballin, το Migraine, το Fever Dream – από τις πιο υψηλού επιπέδου δουλειές της σκηνής.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να δώσω και ένα μεγάλο respect στους διοργανωτές που έδωσαν χώρο στο fem rap, με δύο από τα τέσσερα acts του line up να είναι γυναίκες. Όσο και να αγαπώ το hip hop, πολλές φορές έχει υπάρξει αποκαρδιωτική η καχυποψία με την οποία το ελληνικό fanbase αντιμετωπίζει τις γυναίκες που τολμούν να μπουν στον χώρο – κάτι που χθες δεν ένιωσα καθόλου, ωστόσο. Ταλέντα όπως η Vikkie και η Danaya κλείνουν σίγουρα τα στόματα των κολλημένων “gatekeepers του ελληνικού hip hop” και ελπίζω να κάνουν την αρχή για να γίνει λιγότερο ανδροκατούμενη η σκηνή.
Τη βραδιά έκλεισε ο Ταφ Λάθος, από τους πρωτοπόρους rappers της γενιάς του – και ο άνθρωπος που έκανε τη μαμά μου να ακούσει hip hop! Εντάξει, στη μεγάλη του πλειονότητα το κοινό ήταν Gen Z και Millennials, αλλά πράγματι είδα κόσμο από όλες τις ηλικίες να απολαμβάνει τη φάση. Και για να είμαι ειλικρινής δεν μου έκανε καμία εντύπωση, γιατί η καλή, αυθεντική μουσική δεν έχει σύνορα. Ο Ταφ Λάθος έχει εδώ και χρόνια καταρρίψει αυτά τα “σύνορα” του hip hop, με συνεργασίες με τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Σταύρο Ξαρχάκο μεταξύ άλλων, έναν ήχο που θυμίζει old school χωρίς να είναι καθόλου “παλιός”, μία μελωδικότητα που δεν έχουμε συνηθίσει και στίχους – καταθέσεις ψυχής, που μιλούν για τον έρωτα, την ψυχική υγεία, τις σχέσεις, την κοινωνία γύρω μας.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που άκουγα live τον Ταφ Λάθος – τον είχα ακούσει την περίοδο της καραντίνας σε μία livestream συναυλία που είχε διοργανώσει το ΚΠΙΣΝ στο πλαίσιο της σειράς Music Escapades, με τη μπάντα του και χωρίς κοινό, σε μία σαφώς πολύ διαφορετική συνθήκη. Αυτή τη φορά, λοιπόν, τον άκουσα live και έμεινα εντυπωσιασμένη από τη σχέση του με το κοινό. Λίγο πριν το φινάλε, και ενώ ερμήνευε το “Έχω”, σήκωσε από το κοινό μία κοπέλα, της έδωσε το μικρόφωνο, τον χώρο και το “οκέι” να κάνει τη σκηνή δική της και να ερμηνεύσει το κομμάτι του, σε μία από τις πιο όμορφες στιγμές της βραδιάς.
Έχοντας ακούσει ήδη τις δύο γυναίκες rappers του line up, το να βλέπω μία ακόμη κοπέλα να ανεβαίνει στη σκηνή και να χώνει ρίμες – με το κοινό από κάτω να αποθεώνει – μου θύμισε γιατί αγαπώ το hip hop και τη μουσική εν γένει: γιατί ενώνει.
Αυτό το hip-hop και αυτά τα φεστιβάλ θέλουμε – χώρους έκφρασης που να μην αποκλείουν κανέναν. Και αυτό είδα την πρώτη ημέρα του In Orbit: Κοινό κάθε ηλικίας να ακούει hip hop, σε αγγλικό και ελληνικό στίχο, από άνδρες και γυναίκες καλλιτέχνες. Και όλα αυτά σε ένα φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο – πραγματικά ανοιχτό για όλους.
*Το φεστιβάλ θα διαρκέσει για δύο ακόμη ημέρες. Το Σάββατο 7 Οκτωβρίου το line-up κινείται σε ηλεκτρονικά μονοπάτια με τους Veslemes, Autow Nite Superstore, Kristof και Alex Dimou & Vili. Την Κυριακή 8 Οκτωβρίου αναλαμβάνουν οι κιθάρες με το εγχώριο rock να εκπροσωπείται από τους Deaf Radio, Lungs, AMKA και Amalia & the Architects.
Το Music Escapades: In Orbit v.4 πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).