Το μιούζικαλ To Λευκό Τριαντάφυλλο, των Αντώνη Χανιώτη και Λάμπρου Κομζιά ανεβαίνει από 13 Οκτωβρίου στο Θέατρο Χώρος.
Για το έργοΤο έργο εμπνέεται από τις Ρουσάλκι*, ένα θρύλο για τη σλαβική μυθολογία και μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης για πολλούς σπουδαίους δημιουργούς όπως ο Πούσκιν, ο Λέρμοντοφ, ο Ντραγκομίσκι, ο Ντβόρζακ και δεκάδες άλλοι. Αναφέρεται στις ψυχές πρόωρα χαμένων γυναικών που επιστρέφουν στον τόπο που πέθαναν για να εκδικηθούν αυτούς που τις αδίκησαν.
Το «Λευκό Τριαντάφυλλο» είναι ένας ύμνος αγάπης αφιερωμένος σ’ αυτές τις αδικημένες περιπλανώμενες ψυχές. Στον πυρήνα του έργου δεν τοποθετείται ένας προδομένος έρωτας, όπως γίνεται στο διάσημο μπαλέτο «Ζιζέλ» αλλά ο τραγικός θάνατος πολλών μικρών παιδιών που δολοφονήθηκαν μυστηριωδώς στο παρελθόν από τις ίδιες τις μητέρες τους. Οι ψυχές τους επιστρέφουν μετά από χρόνια στη λίμνη που δολοφονήθηκαν για να εκδικηθούν ολόκληρη την τοπική κοινωνία για την αδιαφορία που έδειξε, και συνεχίζει να δείχνει, απέναντι στο προσωπικό τους δράμα.
Η πλοκή του έργου ενώ στην αρχή διατηρεί μια σταθερή, συγκινητική πορεία, συναφή με τον μύθο των Ρουσάλκι, στη συνέχεια αποκτά έντονα δραματικό χαρακτήρα και αναπτύσσεται προς πολλές και απρόσμενες κατευθύνσεις.
Η Ίρμα, μια νέα κοπέλα από το Κίεβο, πηγαίνει να περάσει στο χωριό τις καλοκαιρινές διακοπές της μαζί με τη Ραΐσα, την αγαπημένη της ξαδέρφη. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα σκοτεινό μυστικό και μια αλήθεια που θα συνταράξουν συθέμελα όλη της την ύπαρξη…
Τα ερωτήματα που θέτει το «Λευκό Τριαντάφυλλο» είναι πολλά και διαχρονικά. Προσεγγίζει με απέραντο σεβασμό την ουσία της ανθρώπινης ψυχής ως αιώνιο μέγεθος και ισορροπεί με λυρισμό στα όρια του κτιστού με τον άκτιστο κόσμο, χωρίς όμως να χάνει ούτε στιγμή την επαφή του με τη γήινη πραγματικότητα.
Το έργο – που γράφτηκε το 2020 – αν και διαδραματίζεται στην Ουκρανία του 19 ου αιώνα, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένα έργο, με φιλοσοφικές αναζητήσεις και έντονες κοινωνικές προεκτάσεις που φτάνουν μέχρι το σήμερα…
