Ο Περικλής Μουστάκης και η Ιωάννα Παππά πρωταγωνιστούν στο αριστούργημα του Γάλλου συγγραφέα με τέσσερις αξιόλογους ηθοποιούς να ολοκληρώνουν τον θίασο: τον Αλέξανδρο Κωχ, τη Λίλη Τσεσματζόγλου, τον Κωνσταντίνο Σειραδάκη, και την Καλλιόπη Παναγιωτίδου.
Ένα ασφυκτικό δράμα το οποίο πραγματεύεται τα όρια των σχέσεων μέσα σε μια οικογένεια, που θα δοκιμαστούν και θα επαναπροσδιοριστούν όταν ο πατέρας θα νοσήσει από Αλτσχάιμερ.
Ο Αντρέ, ο πατέρας, είναι σχεδόν ογδόντα χρονών, πάσχει από άνοια και αρνείται να δεχτεί τις νοσοκόμες που προσλαμβάνει η κόρη του για να τον φροντίζουν. Καθώς προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τη νέα κατάσταση, αρχίζει να αμφισβητεί τους αγαπημένους του, την πραγματικότητα γύρω του, ακόμα και το ίδιο το μυαλό του. Η κόρη του από την άλλη μεριά προσπαθεί να βρει τις δικές της ισορροπίες στη ζωή της, προσπαθώντας παράλληλα να ανταποκριθεί στο καθήκον της να φροντίσει τον ηλικιωμένο της πατέρα.
Η μεταβαλλόμενη πραγματικότητα στο σπίτι, θα ειδωθεί από τη δική του οπτική γωνία, οδηγώντας τον θεατή σε μια διττή εμπειρία, αφενός εκείνη του θολωμένου μυαλού του πατέρα που συνεχώς ταλαντεύεται μεταξύ συναίσθησης της πραγματικότητας και παραισθητικών εντυπώσεων για αυτήν, και αφετέρου εκείνη της αντικειμενικής πραγματικότητας με τα κωμικοτραγικές στιγμές που συνεπάγονται.
Πρόκειται για ένα έργο που ενώ πραγματεύεται με τρυφερότητα -και ενίοτε με χιούμορ- δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις, οδηγεί τον θεατή σε έναν θεμελιώδη υπαρξιακό προβληματισμό τόσο για τη ζωή μας και τη ζωή των συνανθρώπων μας, όσο και για τις ανθρώπινες σχέσεις μας.
Ο Φλοριάν Ζελέρ έγραψε το έργο το 2012, το οποίο απέσπασε βραβεία και διθυραμβικές κριτικές σε Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες όπως εν γένει όπου και αν ανέβηκε.
Ο Πατέρας μεταφέρθηκε με τρόπο υποδειγματικό και στη μεγάλη οθόνη το 2020, σε σενάριο και σκηνοθεσία του ίδιου του Ζελέρ, με πρωταγωνιστή τον Άντονυ Χόπκινς, που απέσπασε Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του, ενώ η ίδια η ταινία είχε έξι υποψηφιότητες.
