ΠΕΜΠΤΗ
21
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Επιτέλους ήρθε η στιγμή να βγει στις αίθουσες η νέα ταινία του Martin Scorsese με τίτλο “Killers of the Flower Moon” – ίσως η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς. Από τις 19 Οκτωβρίου κυκλοφορεί στην Ελλάδα και από τις 20 Οκτωβρίου στις ΗΠΑ, ενώ έπειτα θα βρίσκεται στην πλατφόρμα της Apple TV+. Η πρεμιέρα έγινε στο Φεστιβάλ των Καννών κι έπειτα ακολούθησαν περιορισμένες προβολές σε ελάχιστα φεστιβάλ. Ένα από τα…τυχερά φεστιβάλ που κατάφεραν να την αποκτήσουν ήταν και οι Νύχτες Πρεμιέρας.
Το να εξασφαλίσω έγκαιρα το εισιτήριό μου σ’ ένα σίγουρο sold out, μου προσέφερε αυτό το ενθουσιώδες άγχος που καμιά φορά απολαμβάνω. Μικρό το κακό αν δεν κατάφερνα να κλείσω καθώς γνώριζα πως δεν θα αργήσει να βγει στις αίθουσες. Αλλά, κακά τα ψέματα, έχει μια γλύκα να βλέπεις μια πολυαναμενόμενη ταινία λίγο πιο νωρίς. Τον ρόλο του έπαιξε τόσο η σίγουρη γεμάτη αίθουσα που κάνει την εμπειρία πάντα άκρως ευχάριστη, όσο και το Ιντεάλ ως χώρος, το οποίο θέλω να τιμήσω όσες περισσότερες φορές μπορέσω πριν το οριστικό «αντίο»…
Την είδα, λοιπόν, και θα σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου και όσα πρέπει να ξέρετε πριν τρέξετε στα σινεμά. (Χωρίς spoiler, όπως πάντα!)
H πλοκή της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του David Grann, το οποίο αφηγείται τα αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στην Οκλαχόμα τη δεκαετία του 1920. Το Έθνος Osage, φυλή των ιθαγενών Αμερικανών, έγινε ξαφνικά πλούσιο καθώς ανακαλύφθηκαν πετρέλαια κάτω από τη γη τους. Οι λευκοί στοχεύοντας τις περιουσίες τους, τους παντρεύονταν και μετά τους σκότωναν για να τους κληρονομήσουν. Διαπράχθηκαν, έτσι, πολλοί φόνοι και το θέμα ερευνήθηκε από το FBI. Η ταινία επικεντρώνεται στον Ernest Burkhart ο οποίος παντρεύεται την Mollie, μέλος του Έθνους Osage, και καθώς ο θείος του, William King Hale, τον πιέζει, καταστρώνει μαζί του απάνθρωπα εγκλήματα.
Τον ρόλο του Ernest Burkhart αναλαμβάνει ο Leonardo DiCaprio και τον ρόλο του θείου William King Hale ο Robert De Niro. Παρόλο που και οι δύο έχουν παίξει κάποιες φορές μαζί και πολλές φορές έχουν συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Martin Scorsese, αυτή είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται και οι τρεις στην ίδια ταινία. Ο DiCaprio έχει σχολιάσει για το πώς έβλεπε τη συνεργασία του Scorsese με τον De Niro λέγοντας ότι “Οι δυο τους είναι τόσο φοβεροί μαζί. Ο τρόπος που επικοινωνούν, είναι σχεδόν μέσω της νοηματικής. Είναι μέσα από νεύματα και φράσεις ‘Ξέρω, ξέρω’. Δηλαδή είναι φανταστικό να το βλέπεις”. Fun fact: Ο DiCaprio επρόκειτο αρχικά να παίξει στην ταινία τον ρόλο του αστυνομικού του FBI αλλά έπεισε τον σεναριογράφο Eric Roth να αλλάξει το σενάριο και να του δοθεί ο ρόλος του Burkhart, αλλάζοντας ουσιαστικά κι όλο το είδος της ταινίας. Ο Scorsese έχει δηλώσει για την ταινία πως “Δεν είναι μια whodunit ταινία αλλά μια who-didn’t-do-it”– αναφερόμενος στις ταινίες μυστηρίου που ονομάζονται και “whodunit”, η πλοκή των οποίων περιστρέφεται γύρω από το να βρεθεί ο ένοχος ενός εγκλήματος.
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Mollie ενσαρκώνει η Lily Gladstone, η οποία έχει ρίζες ιθαγενών Αμερικανών και μεγάλωσε στο Έθνος Blackfeet. “Είναι μεγάλη ευθύνη και είναι τρομακτικό. Είναι δύσκολο να είσαι Ιθαγενής ηθοποιός και να έχεις τόσα πολλά που μπορείς να δώσεις σε μια οντισιόν. Ο Marty μου έδειξε τι είναι δυνατό να συμβεί” έχει δηλώσει η ίδια.
Ακόμη, τον ρόλο του αστυνομικού του FBI ενσαρκώνει ο Jesse Plemons, ενώ έναν μικρό ρόλο ενός δικηγόρου αναλαμβάνει ο Brendan Fraser.
“Killers of the Flower Moon” του Martin Scorsese
Μια ιστορία σαν κι αυτή που συνέβη μόλις έναν αιώνα πριν, θέλει σίγουρα μια ειδική μεταχείριση. Έχει μεταφερθεί και παλαιότερα στην μεγάλη οθόνη το 1926 με την ταινία “Tragedies of the Osage Hills” του James Young Deer και το 1959 με την ταινία “The FBI Story” του Mervyn LeRoy (που όμως δεν επικεντρωνόταν στις δολοφονίες του Έθνους Osage). Ως παλιότερες και λιγότερο γνωστές, ενδεχομένως αυτές οι ταινίες να μην έχουν καταφέρει να φτάσουν σε μεγάλη μερίδα του κοινού και να μεταφέρουν την ανείπωτη τραγωδία των Ιθαγενών. Ο Scorsese φυσικά μόλις διάβασε το βιβλίο του Grann, θέλησε να το μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη. Αλλά πώς το κάνεις σωστά;
Αρχικά προσέλαβαν ειδικούς συμβούλους που γνωρίζουν για το Έθνος Osage και γενικά για θέματα πολιτισμών. Έπειτα φρόντισαν να βρίσκονται όσο περισσότεροι Osage γινόταν μπροστά και πίσω από τις κάμερες! Ο Scorsese συνάντησε, μάλιστα, τον αρχηγό του Έθνους Osage, Geoffrey Standing Bear, για να συζητήσουν για την ταινία, ο οποίος έχει δηλώσει πως “Πάντοτε κάποιοι άλλοι έλεγαν την ιστορία μας αντί για εμάς τους Ιθαγενείς Αμερικάνους αλλά εμείς θέλαμε να πούμε την ιστορία μας”.
“Killers of the Flower Moon” του Martin Scorsese
“Όταν έχεις να κάνεις με Ιθαγενείς Αμερικάνους και αυτόχθονες, πρέπει να φροντίσεις πως όσα κάνουμε είναι τόσο αυθεντικά, τόσο ακριβή ή τουλάχιστον τόσο λογικά ακριβή σε σχέση με αυτό που θυμούνται, όσο το δυνατότερο και με σεβασμό” έχει πει ο Scorsese. Ακόμη, ξεκινώντας τα γυρίσματα είχε αναφέρει πως “Είμαστε ενθουσιασμένοι που επιτέλους ξεκινάμε τα γυρίσματα του ‘Killers of the Flower Moon‘ στην Οκλαχόμα. Το να μπορούμε να πούμε αυτή την ιστορία στον τόπο όπου συνέβησαν αυτά τα γεγονότα είναι απίστευτα σημαντικό και καίριας σημασίας για να μας επιτρέψει να αναπαραστήσουμε μια ακριβή απεικόνιση της χρονικής περιόδου και των ανθρώπων“.
Βασικό επίσης, στην ταινία οι χαρακτήρες μιλούν την γλώσσα των Osage, την οποία έπρεπε για τις ανάγκες του ρόλου να μάθουν να μιλούν άπταιστα, τόσο η Lily Gladstone, όσο ο Leonardo DiCaprio και ο Robert De Niro.
Διακόσια έξι λεπτά ή αλλιώς τρεις ώρες και είκοσι έξι λεπτά δεν ακούγονται πολύ ενθαρρυντικά σε πολλούς θεατές. Ωστόσο, θέλοντας να “βγάλω” γρήγορα αυτό το θέμα από τη μέση και να του αφαιρέσω την ταμπέλα του “εμποδίου”, πράγματι τόσο σε εμένα, όσο και σε όσους είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ μετέπειτα, με τους οποίους μοιράστηκα την αίθουσα, πρόβλημα δεν αντιμετωπίσαμε. Τα γεγονότα είναι τόσο καλά δεμένα, οι χαρακτήρες έχουν αυτήν την ενδιαφέρουσα χροιά που επιθυμείς να τους ανακαλύψεις εις βάθος και ο ρυθμός σταθερός και ασταθής παράλληλα που δεν σε “παροτρύνουν” να βαρεθείς. Έχει την ικανότητα να σε “βυθίσει” μέσα στον κόσμο της και να χάσεις την αίσθηση του πραγματικού χρόνου.
Προς το τέλος ένιωσα πως ξεκινάει μια δεύτερη ταινία. Αυτό δεν το υπογραμμίζω αρνητικά αλλά μάλλον ούτε και τόσο θετικά. Απέκτησε ένα επιπλέον ενδιαφέρον, σαν να εμφανίστηκε μια νέα “διάσταση” πλοκής. Για εμένα που δεν βαρέθηκα ούτε λεπτό, όλο αυτό μου κράτησε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον και έδωσε ένα ολοκληρωμένο τέλος στην ιστορία.
“Killers of the Flower Moon” του Martin Scorsese
Αξίζει να επισημάνω την εξαιρετική ερμηνεία της Lily Gladstone. Το βλέμμα της και η κινησιολογία της “μιλούσαν” από μόνα τους, έδιναν μια τεράστια βαρύτητα στην ερμηνεία της, η οποία δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Ο χαρακτήρας της περνάει από διάφορα στάδια με βασικό συναίσθημα τον πόνο, τον οποίο -σωματικό ή ψυχικό- μπορούσε να τον μεταδώσει με ανατριχιαστική ακρίβεια.
Η ιστορία που διαδραματίζεται στην ταινία και έχει προέλθει από αληθινά γεγονότα, βάζει στον πυρήνα της διαχρονικά ζητήματα διαφθοράς, υποκρισίας, ασυδοσίας και έλλειψης ή μη εμπιστοσύνης. Αλλά το βασικό που προσωπικά με άφησε “μουδιασμένη” ήταν η διαχείριση των σχέσεων των τριών πρωταγωνιστών, οι οποίες θρέφονται από αγάπη και εμπιστοσύνη μεν -από την πλευρά του ζευγαριού- και από υποταγή και χειραγώγηση δε -από την πλευρά ανιψιού και θείου. Και πως παρόλο που αυτά είναι καταστρεπτικά το ένα για το άλλο και οι σχέσεις ακροβατούν ανάμεσα στη διάλυση, δύσκολα τελικά αλληλοεξοντώνονται.
