Η «Έρημη Χώρα» δεν είναι απλά μια νέα μίνι σειρά – Είδαμε το 1ο επεισόδιο της πρώτης παραγωγής του Ertflix

Την Τρίτη 28 Νοεμβρίου βρεθήκαμε στον Κινηματογράφο Δαναό για την πρεμιέρα της πρώτης παραγωγής του Ertflix -της online δωρεάν πλατφόρμας της ΕΡΤ. Πρόκειται για την μίνι σειρά “Έρημη Χώρα” σε σενάριο-σκηνοθεσία του Γιώργου Γκικαπέππα, συνολικά οκτώ επεισοδίων. Παρακολουθήσαμε το πρώτο καθηλωτικό επεισόδιο, παρέα με τους ηθοποιούς και τους συντελεστές και σας μεταφέρουμε εδώ τις εντυπώσεις μας.

Τα πρώτα τέσσερα επεισόδια θα βρίσκονται στο Ertflix από την 1η Δεκεμβρίου και τα υπόλοιπα τέσσερα από τις 15 Δεκεμβρίου. Η σειρά είναι προσβάσιμη σε όλους με ακουστική περιγραφή εικόνας για άτομα με οπτική αναπηρία και δυνατότητα εμφάνισης υποτίτλων για κωφούς και βαρήκοους.

Η 11χρονη Εύα (Άννα Μαρία Μαρινάκη) πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που προξενεί άγχος με την ομιλία και ζει με τους γονείς της. Δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον παππού της, Λουκά (Γιώργος Κέντρος) -ο οποίος ζει μοναχικά στο σπίτι του και απεχθάνεται τις πολλές συναναστροφές- καθώς δεν ενέκρινε ποτέ την γυναίκα του γιου του και μητέρα της Εύας, εξαιτίας της καταγωγής της -τη Ρουμανία. Όταν και οι δύο γονείς της θα πεθάνουν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο παππούς της είναι ο μοναδικός Έλληνας συγγενής που μπορεί να αναλάβει την κηδεμονία της. Αλλά εκείνος δεν είναι ούτε πρόθυμος, ούτε κατάλληλος για μια τέτοια ευθύνη…

Την υπόθεση της Εύας αναλαμβάνει η κοινωνική λειτουργός Μαρίνα (Δανάη Σκιάδη), της οποίας η προσωπική ζωή είναι υπό διάλυση, και ο εισαγγελέας ανηλίκων Μάνος (Γιώργος Καραμίχος), ο οποίος δυσκολεύεται να αποκτήσει παιδί με τη γυναίκα του, Χριστίνα (Αλεξάνδρα Αϊδίνη). Η Μαρίνα θα βάλει σκοπό να βοηθήσει την Εύα και θα προσπαθήσει να μεταπείσει τον στριφνό Λουκά φέρνοντάς τους αντιμέτωπους ο ένας με τον άλλον…

Με μια δυναμική αρχή, το πρώτο επεισόδιο επιτυγχάνει να μας “συστήσει” τους ήρωες και τις ταραχώδεις ζωές τους. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι δεν τους συνδέει όλους εξ αρχής -ειδικά τον Λουκά με τον γιο του- αλλά ξεδιπλώνει σταδιακά τις μεταξύ τους σχέσεις. Μάλιστα, πρέπει να φτάσουμε στο τέλος του επεισοδίου για να γίνει αυτό το γεγονός που θα κινήσει όλη την ιστορία, αφήνοντάς μας να θέλουμε να δούμε αμέσως το επόμενο.

Οι ερμηνείες είναι σίγουρα από τα δυνατά χαρτιά της σειράς! Η Δανάη Σκιάδη ως Μαρίνα μάς μεταδίδει με απλότητα τις ψυχολογικές διακυμάνσεις που περνάει ο χαρακτήρας της ήδη από το πρώτο επεισόδιο. Ο Γιώργος Κέντρος ως Λουκάς μπορεί να παίξει μόνο με το βλέμμα. Χωρίς να πει ή να κάνει πολλά, καταφέρνει να σκιαγραφήσει έναν χαρακτήρα που με την πρώτη ματιά είναι τρομακτικός και μισάνθρωπος αλλά δίνει ανεπαίσθητα στον θεατή την ευκαιρία να κρατά μια ελπίδα για το “σπάσιμο” ενός σκληρού ανθρώπου.

Ηθοποιοί και συντελεστές της σειράς “Έρημη Χώρα”. Πηγή: ΕΡΤ

Ο ηθοποιός Γιώργος Κέντρος, μεταξύ άλλων, μάς μίλησε και για την έκπληξή του που έκαναν πρόβες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, πράγμα πολύ θετικό. Φυσικά, σε καθημερινές σειρές είναι πρακτικά αδύνατον να γίνονται πρόβες. Όμως, σε μια μίνι σειρά με προκαθορισμένο αριθμό επεισοδίων και έναν συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο κύκλο του κάθε ήρωα, είναι πιο εφικτό να γίνει η κατάλληλη προετοιμασία που θα βοηθήσει τον ηθοποιό.

Σύμφωνα με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη της σειράς, Γιώργο Γκικαπέππα, “Οι μίνι σειρές είναι το επικρατέστερο φορμά σε όλες τις πλατφόρμες γιατί έχεις ένα έργο το οποίο δεν διαλύεται. Είναι σαν να γράφεις ένα έργο και να το παρουσιάζεις σε κεφάλαια. Ή μια extended ταινία μεγάλου μήκους σε κάποια επεισόδια. Οι σεναριογράφοι έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν την ιδέα και την ιστορία σε ένα storytelling που δεν ‘απλώνει'”.

Γιώργος Κέντρος & Γιώργος Γκικαπέππας. Πηγή: ΕΡΤ

Ο όρος “κινηματογραφική δουλειά” ειπώθηκε από πολλούς συναδέλφους και, ομολογουμένως, δεν είναι διόλου μια λάθος ή υπερβολική εκτίμηση. Σίγουρα οι μίνι σειρές κουβαλούν κάτι πιο κινηματογραφικό, με την έννοια ότι έχουν συγκεκριμένο αριθμό επεισοδίων που ενδεχομένως να δίνει μια άνεση στην προετοιμασία εξασφαλίζοντας ένα υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η εκάστοτε ματιά τελικά καθορίζει το αν πέτυχε ή όχι.

Η ματιά του σκηνοθέτη, Γιώργου Γκικαπέππα, και του διευθυντή φωτογραφίας, Βασίλη Μουρίκη, συνέβαλε σε ένα κινηματογραφικού επιπέδου αποτέλεσμα με πολύ ωραίους φωτισμούς, ενδιαφέροντα πλάνα και μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που συχνά λείπει ή ξεχνιέται κάπου στην πορεία στις ελληνικές σειρές. Εδώ, μοιάζει να είναι κύριο μέλημα…