Wellness, o πολιτισμός του μέλλοντος

Όταν ξεκινούσαμε αυτή τη στήλη στο Monopoli συζητούσα με μία εξαιρετική συνάδελφο, την Άννα Μαρία Παπίρη, η οποία είναι Wellness Editor και Συγγραφέας, η οποία μου έδωσε μία τόσο ενδιαφέρουσα οπτική του όρου «wellness» που την παρακάλεσα να τη μοιραστεί με όλους μας. Το κείμενο που ακολουθεί είναι δικό της guest post στη στήλη The Art of Life και ελπίζω ότι θα το βρεις κι εσύ πολύ ενδιαφέρον.

Άννα Μαρία Παπίρη

Μπορεί σαν λέξη να μην είναι τόσο κατανοήσιμη, αλλά το Wellness ήταν τρόπος ζωής στους αρχαίους πολιτισμούς και ταξίδεψε μέσα στο χρόνο για να πάρει την μορφή και την έκταση που σήμερα πολλοί αναγνωρίζουν ως σύγχρονη προσέγγιση στην ευζωία.

Η πρώτη ιστορική και πολιτισμική διερεύνηση και σύνδεση του wellness υπολογίζεται ότι ξεκινάει με την Ayurveda (η επιστήμη της ζωής), το αρχαιότερο σύστημα παραδοσιακής Ιατρικής στην Ινδία, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά σαν ένα πλήρες σύστημα το οποίο επιδιώκει την αρμονία στο σώμα, το μυαλό και το πνεύμα. Στη συνέχεια η Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική είναι επηρεασμένη από τον ταοϊσμό και τον βουδισμό, στοχεύει μέσω της ολιστικής προσέγγισης στην επίτευξη της υγείας και της ευημερίες επιδιώκοντας την αρμονία στη ζωή του ανθρώπου. Ο  Βελονισμός, η βοτανοθεραπεία το tai chi σήμερα περιλαμβάνονται στη σύγχρονη προσέγγιση της ευεξίας. Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ιπποκράτης είναι ο πρώτος γιατρός ο οποίος υποστηρίζει την ανάγκη πρόληψης της ασθένειας και θεωρεί την ασθένεια ως προϊόν της διατροφής, του τρόπου ζωής και των περιβαλλοντικών παραγόντων.

Η ιστορία του κόσμου χαρακτηρίστηκε από πολλές ανατροπές αλλά μέσα σ’ αυτήν την πορεία η υγιεινή διατροφή, η άσκηση, η υδροθεραπεία, η αποτοξίνωση, το μασάζ, η ζωή στη φύση, διάφορες θεραπείες με βότανα, ήταν εκδηλώσεις που στήριξαν συστήματα όπως την Naturothathy, την Χειροπρακτική, την Ομοιοπαθητική αλλά και το ολιστικό σύστημα της ανθρωποσοφιστικής ιατρικής του Ρούντολντ Στάινερ στις αρχές του 20 αιώνα.

Διαβάστε επίσης: Η τέχνη της καλής διατροφής και πώς θα την εξασκήσουμε

Η σύγχρονη χρήση της λέξης “ευεξία” χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950 και εμφανίστηκε σε μια εργασία του παθολόγου Halbert L. Dunn (published1961). Παρόλο που η δουλειά του Dunn απέσπασε ελάχιστη προσοχή, στη δεκαετία του 1970, αγκάλιασε τις ιδέες του ένα άτυπο δίκτυο ανθρώπων στις Η.Π.Α., ανάμεσά τους οι Dr. John Travis, Don Ardell, Dr. Bill Hettler οι οποίοι θεωρήθηκαν οι «πατέρες του κινήματος ευεξίας». Δημιούργησαν τα δικά τους ολοκληρωμένα μοντέλα ευεξίας, ανέπτυξαν νέα εργαλεία αξιολόγησης της ευεξίας και μίλησαν ενεργά για την αυτήν έννοια. Οι Travis, η Ardell, η Hettler και οι συνεργάτες τους ήταν υπεύθυνοι για τη δημιουργία του πρώτου κέντρου ευεξίας στον κόσμο στο Λος Άντζελες, και υπεύθυνοι για την ίδρυση του Εθνικού Ινστιτούτου Ευεξίας και του Εθνικού Συνέδριου Ευεξίας στις Η.Π.Α.

Η σύγχρονη έννοια της ευεξίας διαδόθηκε στην Ευρώπη, λίγα χρόνια αργότερα όπου το 1990 ιδρύθηκε η Γερμανική Εταιρεία Ευεξίας (Deutscher Wellness Verband, DWV) και η Ευρωπαϊκή Ένωση Ευεξίας (Europäischen Wellness Union, EWU).

Διαβάστε επίσης: Ο ορισμός της ευεξίας και πώς θα την κατακτήσουμε

Σήμερα, ίσως πιο ώριμοι από ποτέ και με την επίδραση που είχε στη ζωή μας η πανδημία, αναφερόμαστε με περισσότερη άνεση στην Παγκόσμια Επανάσταση της ευεξίας, ξαναανακαλύπτουμε αρχές, σχέσεις αλλά και θεραπείες που είναι κρυμμένες στο DNA  μας. Τα μυστικά της ισορροπίας, της αρμονίας του συναισθηματικού μας κόσμου με το σώμα μας είναι στοιχεία που τέμνονται και επηρεάζονται από διαφορετικούς πολιτισμούς του κόσμου μας.

Το wellness έρχεται σήμερα σαν ένα ενωτικό κίνημα να στοιχειοθετήσει τις «νέες» κοινωνικοπολιτικές προτεραιότητες και εμπειρίες που θα διαμορφώσουν το σύγχρονο μοντέλο ζωής και θα ενδυναμώσει τον άνθρωπο. Είναι μια σύνθετη και πολυδιάστατη διαδικασία η οποία θα κτίσει και τον πολιτισμό του μέλλοντος μέσα από μια νέα έκφραση της οικονομικής δραστηριότητας η οποία θα χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα καινοτομίας και ανάπτυξης.