Όταν ο Δημήτρης Μυστακίδης μάς «μέθυσε» με την κιθάρα του στο Κύτταρο

Το όνομα του Δημήτρη Μυστακίδη είναι μάλλον “ταυτισμένο” με τη λαϊκή κιθάρα – υπήρξε χρόνια στο πλάι του Νίκου Παπάζογλου ως η κιθάρα, αλλά και το λαούτο της Λοξής Φάλαγγας και στενός συνεργάτης του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Το πρωί καθηγητής πανεπιστημίου, το βράδυ μουσικός με απανωτές sold out εμφανίσεις.

Η αίσθηση που σου αφήνει η μουσική του Δημήτρη Μυστακίδη είναι κάθε φορά και πιο ιδιαίτερη. Ένα νοσταλγικό συνονθύλευμα ακουσμάτων: έντεχνα στοιχεία, πειραματισμοί με ραπ και νησιώτικα, αλλά και τα δικά του ρεμπέτικα, που δεν γίνεται να λείπουν από κανένα live του. Ένας ήχος που μας ταξιδεύει και την ίδια στιγμή αποπνέει κάτι τόσο φρέσκο και αλλιώτικο.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Αυτό ακριβώς νιώσαμε και το βράδυ της Παρασκευής στη μουσική σκηνή του Κυττάρου, όπου κατάμεστο απο ανθρώπους, πραγματικά όλων των ηλικιών, υποδέχθηκε τον Δημήτρη Μυστακίδη και την εκπληκτική του μπάντα για μια μοναδική – κι όπως αποδείχθηκε sold-out -συναυλία. Η αλήθεια είναι πως δεν είχε τύχη να βρεθώ σε κάποιο από τα live του έως τώρα, οπότε ήμουν έξτρα ενθουσιασμένη για αυτά που ακολούθησαν.

Ο Δημήτρης Μυστακίδης μας έκανε να αισθανθούμε μια μεγάλη παρέα από την πρώτη στιγμή που μας καλωσόρισε. Η κεφάτη ενέργεια του κοινού, “κλείδωσε” συνδυαστικά με την εκρηκτική παρουσία του Δημήτρη στην σκηνή (ο οποίος αμέσως μετά το Live μας ενημέρωσε μέσα από τον λογαριασμό του στο Facebook πως καταχάρηκε με αυτό που ζήσαμε) και το αποτέλεσμα ήταν μια αξέχαστη βραδία – ένα πλούσιο πάντρεμα ήχων και μελωδιών που λατρέψαμε.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Στη μουσική συντροφιά του, η απαστράπτουσα Έλενα Αβραμιώτη, η οποία μας μάγεψε με τον ήχο του βιολιού της και την καθηλωτική φωνή της, που υποστήριξε επάξια, τόσο τα συναισθηματικά φορτισμένα τραγούδια, όσο και τα πιο εύθυμα. Τη μία μας παρέσερνε σε ένα βαθύ, συναισθηματικό ταξίδι μέσα από την ερμηνεία της, την άλλη μας ξεσήκωνε με την εκρηκτική ενέργεια, το μεταδοτικό χαμόγελο και τα χαριτωμένα mini χορευτικά της. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους υπόλοιπους στο κοινό, πάντως μετά από αυτό το live η Έλενα απέκτησε τουλάχιστον μια καινούρια φαν.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Με δικά του βαθιά, αλλά και πιο ανάλαφρα τραγούδια όπως το Μοίρασμα, η Σκυτάλη και το Τι Τρέχει στο Παγκράτι, στο οποίο διακωμωδεί τις αμέτρητες αναφορές της αθηναϊκής γειτονιάς σε ποικίλα τραγούδια και διασκευές μεταπολεμικών και κλασικών ρεμπετολαϊκών κομματιών, όπως Ο Πασατέμπος, Σάμπα μου ξηγιέσαι, Στην Υπόγα και το Θα Φύγω, Θα Με Χάσεις, το πλούσιο set list ήταν αντάξιο των προσδοκιών μας.

Σε μια από τις απολαυστικές ιστορίες που ο καλλιτέχνης μοιράστηκε μαζί μας, εξήγησε το παρασκήνιο κα την πηγή έμπνευσης πίσω από το τραγούδι “Μοίρασμα” από τον δίσκο του 2022 “Μόρσο”.

«Ήμουν σε ένα πανηγύρι στο Ζαγόρι και κάποια στιγμή όλοι άρχισαν να βγάζουν τα ρούχα τους και χόρευαν χωρίς αυτά. Αυτό συνέβη επειδή έτσι, γυμνοί, είναι έτοιμοι να συγχωρέσουν και να συγχωρεθούν. Μου άρεσε πολύ αυτός ο συμβολισμός και άλλωστε πιο πολύ γουστάρεις να χορεύεις, όταν ξέρεις και γιατί χορεύεις» μας είπε.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Φυσικά από το set list δεν έλειπε και το πολυαναμενόμενο από το κοινό, “Είμαι απ’ τα παιδιά”, ένα κομμάτι που παντρεύει το λαϊκό ήχο με ρυθμούς χιπ χοπ και τις επαναστατικές ρίμες των Κοινών Θνητών. Στο συγκεκριμένο live, ο Δημήτρης τραγούδησε και το κομμάτι του συγκροτήματος και τα “έσπασε” ως επίδοξος και… φανερά λαχανιασμένος rapper. Εμείς φυσικά τον αποθεώσαμε και το άξιζε με το παραπάνω.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Στα highlights της βραδιάς,  ένα τραγούδι που ο Δημήτρης Μυστακίδης, έγραψε αφού είχε διαβάσει το βιβλίο “Μια γυναίκα απολογείται” της Μαρίας Λουκά. Το βιβλίο περιγράφει την πραγματική υπόθεση της Π, η οποία σε μια προσπάθεια να προστατέψει τον εαυτό της και την φίλη της, σκότωσε τον επίδοξο βιαστή τους. Ο ερμηνευτής, μέσα από το “Από Μικρή”, αποτυπώνει τα συναισθήματα που του προκάλεσε το συγκεκριμένο βιβλίο. Σε συνδυασμό με την συγκινητική εκτέλεση της Έλενας, το κομμάτι δεν αποτελεί μόνο έναν μουσικό θησαυρό, αλλά και μπόλικη τροφή για σκέψη. Όπως και τα περισσότερα τραγούδια από τον συγκεκριμένο δίσκο.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Πριν μας τραγουδήσει το “Μοίρασμα”, αναφέρθηκε σε άλλο ένα περιστατικό που είχε συγκλονίσει τα ελληνικά δεδομένα μερικά χρόνια πριν, η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν, που είχε ξεβραστεί στα παράλια της χώρας, μετά από ένα φρικτό ναυάγιο στα νερά του Αιγαίου, σε συνδυασμό με τις φρικτές εικόνες των γιαγιάδων στα παράλια της Μικράς Ασίας και ακραίες εικόνες στην Μυτιλήνη, μας δήλωσε πως έγραψε το τραγούδι για να δείξει πως “όταν μοιράζεται η λύπη, εκείνη γίνεται μισή”. Τα δύο αυτά κομμάτια μίλησαν στις καρδιές όλων μας και εξιστορούν ιστορίες και μηνύματα που είναι ανάγκη να ακούγονται και να μην ξεχνιούνται ποτέ.

Πριν μας αποχαιρετήσει και κλείσει την βραδιά, έκανε ένα συντομο tribute στον Τζίμη Πανούση, με τα αξέχαστα “Όπα, Είπα, Λέω” και “Obi-Obi-Bi”.

© Κωνσταντίνος Σαλασίδης

Πώς έφτασε η βραδιά στο τέλος της, ούτε που το καταλάβαμε, μέχρι που οι Μιχάλης Ατσάλης, Γιώργος Μακρής,Έλενα Αβραμιώτη, Πέτρος Λαμπρίδης και ο Πρόδρομος Μυστακίδης έφυγαν από την σκηνή καληνυχτίζοντάς μας, ενώ ο Δημήτρης έμεινε για ένα τελευταίο “Εφουμέρναμε ένα Βράδυ”.

Τώρα μπορώ να πω με σιγουριά πως οι συναυλίες του Δημήτρη Μυστακίδη αποτελούν ένα ταξίδι στις ρίζες του ελληνικού τραγουδιού, από το οποίο δεν θέλεις να αποχωρήσεις. Ένα αυθεντικό μοίρασμα παράδοσης, κατά το οποίο, εκείνος μας δίνει την σκυτάλη μαζί με την αλήθεια που αποπνέει η μουσική του.