Ο ηθοποιός θυμήθηκε την περίοδο όταν ήταν μικρός που πήγαινε στο κατηχητικό και μίλησε για το πώς η εξομολόγηση συνδέεται με το θέατρο. «Η εξομολόγηση για εμένα είναι πολύ κοντά με τον ηθοποιό. Γιατί ο ηθοποιός πρέπει να κάνει αυτό που έχει να κάνει κι αυτός που μπαίνει μέσα να εξομολογηθεί. Πρέπει να αφήσει κάπου τη ντροπή και να καταθέσει κάτι από τον εαυτό του, είτε αυτό είναι ωραίο είτε άσχημο».
Στη συνέχεια ο Φάνης Μουρατίδης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που εξηγεί στον ίδιο το πώς τελικά το θέατρο μπήκε ουσιαστικά στη ζωή του. «Ο πνευματικός μου πατήρ Παύλος έκανε μια συγκλονιστική λειτουργία τη Μεγάλη Πέμπτη. Ζούσε τη λειτουργία σε επίπεδο μυσταγωγίας. Έκλαιγε ψέλνοντας. Για εμένα που το έβλεπα απ’ έξω αυτό, ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Το πώς το βίωνε και το μετέφερε όλο αυτό σε εμάς. Αυτό βρήκε υπόσταση σε εμένα στο θέατρο».
Αναφερόμενος στην εξομολόγηση ως μέρος του κατηχητικού αποκάλυψε πως ο ίδιος ντρεπόταν πολύ να κάνει. «Ντρεπόμουν τόσο που έκλεινε η φωνή μου. Αισθανόμουν ως παιδί πολύ αμαρτωλό. Ευτυχώς τη γλίτωσα και δεν εξομολογήθηκα τότε». Τελικά είπε πως εξομολογήθηκε πολύ αργότερα και σε μεγάλη ηλικία στο Άγιο Όρος. «Ήταν πολύ ωραία. Σε εκείνη τη φάση της ζωής μου ήταν πολύτιμη».
«Δεν με βάζω στην κατηγορία του θρήσκου. Απλά θεωρώ ότι είναι ένα από τα πράγματα που μάς συνθέτουν», σχολίασε χαρακτηριστικά.
