1. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
2. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
3. Οπενχάιμερ, του Κρίστοφερ Νόλαν
4. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
5. Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
6. Στη Φωτιά, του Τραν Αν Χουνγκ
7. Ευλογία, του Τέρενς Ντέιβις
8. Η Χώρα του Θεού, του Χλίνουρ Πάλμασον
9. Ο Εχθρός Δίπλα μου, του Ροδρίγκο Σορογκογιέν
10. The Master gardener, του Πολ Σρέιντερ
«Ποτέ το food porn δεν ήταν τόσο φιλοσοφικό, όσο σ’ αυτήν εδώ την ταινία. Φόρος τιμής του Τραν Αν Χουνγκ στη γαλλική κουζίνα ως μορφή τέχνης, ως ουσιώδη τρόπο ζωής, ως απόδειξη συμπόρευσης του ανθρώπου με τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τον τεράστιο σεβασμό, δέος σχεδόν, στην αλυσίδα της φύσης (έστω, με γενναιόδωρες προσθήκες λιπαρών!). Αλλά και μια ταινία για τη συντροφικότητα, μια ερωτική ιστορία διαφορετική και συγκινητικά διακριτική».
1. Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία, της Λόρα Πόιτρας
2. Περασμένες Ζωές, της Σελίν Σονγκ
3. Η Χώρα του Θεού, του Χλίνουρ Πάλμασον
4. Asteroid City, του Γουές Άντερσον
5. Σεντ Ομέρ, της Άλις Ντιόπ
6. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
7. Στη Φωτιά, του Τραν Αν Χουνγκ
8. Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνο-σύμπαν, των Κεμπ Πάουερς, Γιόακιμ Ντος Σάντος, Τζάστιν Τόμσον
9. Η Αδελφότητα της Καπνιστής Σάουνας, της Άννα Χιντς
10. Η Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε, του Αντρέα Ντι Στέφανο
«Από την ιερή οργή απέναντι στην εκμεταλλευτική καπιταλιστική Αμερική μέχρι την τρυφερότητα απέναντι στους ανθρώπους που παράγουν τέχνη και Ιστορία μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η Πόιτρας αγκαλιάζει δεκαετίες απώλειας και αντίστασης καθώς συνθέτει το προσωπικό πορτρέτο μιας θρυλικής καλλιτέχνη, και πάντα υπό το πρίσμα ενός θαυμαστού ακτιβιστικού αγώνα. Δημιουργώντας έτσι ένα πυκνό, στιβαρό πλέγμα που συνδέει πολιτική πάλη, προσωπικές αναμνήσεις, και τελικά την Ιστορία ενός ολόκληρου καλλιτεχνικού ρεύματος των ΗΠΑ υπογραμμίζοντας το πώς τα πάντα –δε μπορεί παρά να– είναι αλληλένδετα».
Ρόμπυ Εκσιέλ (Flix.gr)1. Tar, του Τοντ Φιλντ
2. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
3. Τα Πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
4. Στο γραφείο των καθηγητών, του Ιλκέρ Τσατάκ
5. Ο Εχθρός Δίπλα μου, του Ροδρίγκο Σορογκογιέν
6. Πεσμένα Φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
7. Οπενχάιμερ, του Κρίστοφερ Νόλαν
8. Ξερά Χόρτα, του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
9. Η Βαλέρια παντρεύεται, του Μιχάλ Βίνικ
10. Η Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
«Βραδύκαυστο θρίλερ… ηθών εγκλωβισμένο σε ένα ισραηλινό διαμέρισμα, όπως και οι δύο Ουκρανές αδελφές που παλεύουν να αποφασίσουν για το μέλλον τους, η μία ήδη παντρεμένη με έναν τυπικό Εβραίο φαλλοκράτη, ή άλλη άρτι αφιχθείσα για προξενιό με έναν μπεμπέ ανάλογης κοπής. Να μια υποδειγματική ταινία-επιχείρημα κατά της ισοπεδωτικής πατριαρχίας».
Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα/ Τα Νέα)*Η ιεραρχία των ταινιών είναι σύμφωνα με την ημερομηνία Α’ προβολής της κάθε ταινίας στις αίθουσες.
1. Η φάλαινα, του Ντάρεν Αρονόφσκι
2. Πίσω από της θημωνιές, της Ασημίνας Προέδρου
3. Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
4. Το μπλε καφτάνι, της Μαριάμ Τουζανί
5. Οπενχάιμερ, του Κρίστοφερ Νόλαν
6. Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
7. Φόνισσα, της Εύας Νάθενα
8. Πράσινα σύνορα, της Ανιέσκα Χόλαντ
9. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
10. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
«Η πλοκή μοιάζει να μην είναι κάτι παραπάνω από ένα σχήμα αλλά η σκηνοθέτρια Μαριάμ Τουζανί, (προερχόμενη από τον χώρο του ντοκιμαντέρ) ενδιαφέρεται για την καταγραφή αντιδράσεων και συμπεριφορών που μπορούν να προκληθούν από τα πιο μεγάλα θέματα (όπως η υγεία) ως τα πιο ασήμαντα (η διαμάχη με μια πελάτισσα). Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνουν και τόσα πολλά στην ταινία αλλά με έναν περίεργο τρόπο κάθε τι που συμβαίνει μαγνητίζει το βλέμμα. Νιώθεις σαν την μέλισσα που αναζητά γύρη».
Κωνσταντίνος Καϊμάκης (monopoli.gr)1. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Τζόναθαν Γκλέιζερ
2. Tar, του Τοντ Φιλντ
3. Ανατομία Μιας Πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
4. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
5. Ξερά Χόρτα, του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
6. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
7. Σεντ Ομέρ, της Άλις Ντιόπ
8. Το ήσυχο κορίτσι, του Κόλουμ Μπερέιντ
9. Οπενχάιμερ, του Κρίστοφερ Νόλαν
10. Ιερή αράχνη, του Αλί Αμπάσι
«Αιχμηρό και περίπλοκο δράμα χαρακτήρων με τρομερό πλούτο ιδεών γύρω από την φύση της εξουσίας και της ιδιοφυίας αλλά και τη επιρροή των διασημοτήτων στην κοινωνία ως πρότυπα συμπεριφοράς. Ο Φιλντ δεν ενδιαφέρεται να καταδικάσει ή να συμπονέσει την ηρωίδα του: αρκείται στο να καταγράφει τις ρωγμές που σχηματίζονται πάνω στην αψεγάδιαστη (αλλά και ψυχρή μέσα στην μινιμαλιστική τελειότητα) ζωή της και να αναδεικνύει τα κρίσιμα ηθικά διλήμματα που κρύβονται πίσω από κάθε στάση της επεισοδιακής ζωής της. Το δε φινάλε του φιλμ είναι ένα έπος μυσταγωγίας, σαγήνης και ανοιχτών οριζόντων».
Άκης Καπράνος (Ναυτεμπορική / Κανάλι Ένα / Lifo)1. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
2. Tar, του Τοντ Φιλντ
3. Ξερά Χόρτα, του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
4. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
5. Η Χώρα του Θεού, του Χίλνουρ Πάλμασον
6. Το ήσυχο κορίτσι, του Κόλουμ Μπερέιντ
7. Ευλογία, του Τέρενς Ντέιβις
8. Περασμένες Ζωές, της Σελίν Σονγκ
9. Suzume, του Μακότο Σινκάι
10. Babylon, του Ντέιμιαν Σάζελ
«Στην Ιρλανδική επαρχία του 1981, ένα μικρό κορίτσι, η Κάιτ, περνά το καλοκαίρι στο σπίτι μακρινών συγγενών, όπου ανακαλύπτει για πρώτη φορά τι σημαίνει να σε αγαπούν, και να σε φροντίζουν. Το καλοκαίρι όμως σύντομα θα τελειώσει, σε μια συγκλονιστική ιστορία ενηλικίωσης που αντιστρέφει την «κλασσική» συνταγή με τον πιο δραματικό τρόπο: Εδώ, η αφορμή δεν είναι ένα τραγικό συμβάν που ανατρέπει μια φυσιολογική ζωή, αλλά μια μικρή παρένθεση καλοσύνης σε μια ζωή πικρή όπου τίποτα δε μοιάζει φυσιολογικό, εύρημα που μετατρέπει το σκληρό μα και ευαίσθητο φιλμ του Κόλουμ Μπερέιντ σε μια σπαρακτική σπουδή για το τέλος της αθωότητας, σημαίνουσας και δεικτικής, έτσι όπως έρχεται σε μια εποχή όπου το μέλλον των παιδιών στη Δυτική κοινωνία φαντάζει ολοένα και πιο ζοφερό».
Λουκάς Κατσίκας (Διευθυντής Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και Athens Open AirFilm Festival)1. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
2. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
3. Περασμένες Ζωές, της Σελίν Σονγκ
4. Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
5. Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
6. Tar, του Τοντ Φιλντ
7. Στο γραφείο των καθηγητών, του Ιλκέρ Τσατάκ
8. Επιστροφή στη Σεούλ, του Ντέιβι Τσου
9. Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία, της Λόρα Πόιτρας
10. May December, του Τοντ Χέινς
«Αξιοθαύμαστο σε σύλληψη και εκτέλεση, το φιλμ μας αποδεικνύει πώς η καλλιέργεια του απόλυτου κακού βασίζεται στην άρνηση της αλήθειας, την απώθηση του τραύματος, τη συνενοχή και την αδράνεια. Κι όταν, σε ένα αιφνίδιο ντοκιμαντεριστικό διάλειμμα από την αφήγηση, μας δείχνει πώς οι μαζικοί τάφοι, τα κρεματόρια και τα κελιά του στρατοπέδου έχουν γίνει πια μουσεία και τόποι μνήμης, στην ουσία μας ζητά να παραμένουμε ανήσυχοι και να επαγρυπνούμε. Γιατί το κακό καιροφυλακτεί. Είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Μπορεί πάντα να κρύβεται πίσω από τα χαμογελαστά πρόσωπα, τους ωραίους κήπους, τις ειδυλλιακές προσόψεις των σπιτιών, την συνειδητή εθελοτυφλία μιας ολόκληρης χώρας».
Πόλυ Λυκούργου (Flix.gr)1. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
2. Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
3. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
4. Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
5. Περασμένες Ζωές, της Σελίν Σονγκ
6. Η Επιβίωση της Ευγένειας, του Ρολφ ντε Χέερ
7. Inside, του Βασίλη Κατσούπη
8. Στη Φωτιά, του Τραν Αν Χουνγκ
9. Στο γραφείο των καθηγητών, του Ιλκέρ Τσατάκ
10. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
«Μasterclass για το πώς να αποφύγεις κάθε κλισέ, να κοιτάξεις τις ανθρώπινες σχέσεις με ειλικρίνεια, στοχασμό, συγκίνηση, βάθος – και να το κάνεις να μοιάζει απλό. Το ντεμπούτο της Σελίν Σονγκ είναι η ταινία που κλείνει κανείς στην καρδιά του. Ακόμα κι αν του τη ραγίζει….».
Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)1. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
2. Tar, του Τοντ Φιλντ
3. Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
4. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
5. Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
6. Η Χώρα του Θεού, του Χίλνουρ Πάλμασον
7. Το μπλε καφτάνι, της Μαριάμ Τουζανί
8. Close, του Λούκας Ντοντ
9. Στη Φωτιά, του Τραν Αν Χουνγκ
10. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
«Kαθώς η ακροαματική διαδικασία προχωρά, οι σύγχρονες σχέσεις των δύο φύλων περνούν από λεπτοκεντημένο κόσκινο, δεμένες σε έναν φαύλο κύκλο προκαθορισμένων, ανταγωνιστικών στερεοτύπων. Ο ρόλος του Ντανιέλ, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει κι αυτός τα απόκρυφα συναισθήματα της μητέρας του, μεγεθύνει το μυστήριο και υπογραμμίζει τη γενικότερη αδυναμία της ανθρώπινης επικοινωνίας ανάμεσα σε γενιές, φύλα, κοινωνικές θέσεις. Οι διαφορετικές γλώσσες, κυριολεκτικά και μεταφορικά, παίζουν το δικό τους παιχνίδι ερμηνείας, άρα και εξουσίας, και κάθε έννοια ταυτότητας (εθνοτική, σεξουαλική, οικογενειακή, επαγγελματική) διεκδικεί ένα κομμάτι αλήθειας. Κι εκείνη, καταδικασμένη πριν κι από τον καιρό του “Ρασομόν” να είναι πάντα κολοβή, αποσπασματική, μοιάζει πλέον να εξαφανίζεται πλήρως μέσα σ’ έναν κόσμο καταιγιστικής πληροφορίας και κατακερματισμένης γνώσης».
Νίνος Φένεκ Μικελίδης (enetpress.gr)1. Πεσμένα φύλλα, του Άκι Καουρισμάκι
2. Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, του Μάρτιν Σκορσέζε
3. Ξερά Χόρτα, του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
4. Ο διάβολος δεν υπάρχει, του Ριουσούκε Χαμαγκούτσι
5. Οπενχάιμερ, του Κρίστοφερ Νόλαν
6. Πράσινα σύνορα, της Ανιέσκα Χόλαντ
7. Περασμένες Ζωές, της Σελίν Σονγκ
8. Η τελευταία παμπ, του Κεν Λόουτς
9. Ανατομία μιας πτώσης, της Ζιστίν Τριέ
10. Ζώνη ενδιαφέροντος, του Tζόναθαν Γκλέιζερ
«Μια απλή, μινιμαλιστική ιστορία έρωτα, που ο Καουρισμάκι αφηγείται με ανθρωπιά και στοργή για τα πρόσωπά του και αγάπη για τον κινηματογράφο, που δεν τον εμποδίζει να σχολιάσει, μέσα από τη σχέση των πρωταγωνιστών του, και την έκρυθμη, κοινωνικοπολιτική κατάσταση της εποχής μας».