«Innerland». Την νέα του εικαστική δουλειά με έργα μεγάλων διαστάσεων παρουσιάζει ο Λέων Μιχαήλ στις 13 Ιανουαρίου 2024 στην a.antonopoulou.art.
Innerland: Λίγα λόγια για την έκθεσηΗ ζωγραφική του Λέοντος Μιχαήλ εξελίσσεται µέσω λεπτών στρώσεων ακρυλικού χρώματος, πάνω στην ανεπεξέργαστη και τραχιά επιφάνεια του καμβά, ενώ κινείται σταθερά μεταξύ των ανοιχτών ορίων αφαίρεσης και αναπαράστασης. Δίνοντας έμφαση στην διαφάνεια των υλικών του και την χειρονομιακή ένταση της γραφής του, ο καλλιτέχνης δημιουργεί μια θαμπή και απόκοσμη ατμόσφαιρα η οποία περιβάλλει φαντασιακά τοπία.
Στα έργα του αναγνωρίζουμε ποικίλα υφολογικά στοιχεία αφηρημένου εξπρεσιονισμού, τα οποία συνδυάζονται αρμονικά και λειτουργούν ενταγμένα σε μια ιδιαίτερη και προσωπική ματιά, όπου ηµι-φωτεινές και σκοτεινές αποχρώσεις συνθέτουν έναν ομιχλώδη κόσμο, «λουσμένο» με την αχλή ενός μυστηριώδους φωτός.
Οι εικόνες που φιλοτεχνεί μας καλούν σε μια νοσταλγική ενατένιση πριν από την εμφάνιση της τοπιογραφίας ως διακριτό εικαστικό είδος, στις καταβολές που καθόρισαν την ανάδυσή της, μέχρι τη διερεύνηση και τελικά την επικύρωση της αισθητικής αυτονομίας της.
«Ο Μιχαήλ δεν “βιάζεται” όταν ζωγραφίζει. Δουλεύει εντατικά και μεθοδικά, αλλά και αθόρυβα μαζί, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, χωρίς να επιδιώκει συχνές παρουσιάσεις των έργων του. Οι συμμετοχές έργων του σε εκθέσεις είναι σπάνιες και επιλεκτικές. Όμως όταν συμβαίνουν, έχουν κάτι το νέο και το πρωτότυπο να διηγηθούν.
Ο τρόπος που εκφράζεται εικαστικά ο Λέων Μιχαήλ δεν είναι καθόλου φλύαρος, αλλά λιτός και περιεκτικός. Τα έργα του, μεγάλων διαστάσεων τις πιο πολλές φορές, σταθερά χαρακτηρίζονται από εκφραστική δύναμη και μια διακριτική συναισθηματική φόρτιση. Ο κινηματογράφος και η λογοτεχνία λειτουργούν ως σταθερές πηγές έμπνευσης για τον καλλιτέχνη. Οι μεταφυσικές ανησυχίες, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, οι θαμπές εικόνες, τα υψηλής αισθητικής και μακράς διάρκειας πλάνα, που ο θεατής συναντά στις ταινίες του Andrei Tarkovsky και του Béla Tarr, αποτελούν σημεία αναφοράς του. Επιπρόσθετα, στην παρούσα σειρά των έργων του, είναι ορατές ορισμένες σαφείς αναφορές σε κλασσικά λογοτεχνικά έργα, όπως “Η Φόνισσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (έργο με τίτλο “Murderess”) και “Ο Ζητιάνος” του Ανδρέα Καρκαβίτσα (έργο με τίτλο “Nychteremi”). Κάπως έτσι, οι εξωτερικές επιρροές που έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση του νοητικού και συναισθηματικού κόσμου του ζωγράφου, με την αποφασιστική σύμπραξη ενός πληθωρικού ζωγραφικού ταλέντου, μετουσιώνονται σε ψυχογραφικές αιθέριες τοπιογραφίες.
Τα φαντασιακά “Εσωτερικά Τοπία” του Μιχαήλ, δεν αποσκοπούν απλά στη διακόσμηση ενός χώρου. Αντίθετα, μέσω της δημιουργίας μιας απόκοσμης και υποβλητικής ατμόσφαιρας, μάς καλούν να συμμετέχουμε σε μια πνευματική και συναισθηματική μυσταγωγία, η οποία εν τέλει συμβάλλει στον εξωραϊσμό του εσωτερικού κόσμου του τελικού αποδέκτη-θεατή».
Κυριάκος Τσιφλάκος, Αθήνα, Δεκέμβριος 2023
Ο Λέων Μιχαήλ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1998-2004) µε καθηγητή τον Τρ. Πατρασκίδη. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην «École des Hautes Études en Sciences Sociales» στο Παρίσι (2005-2007), στον τομέα Θεωρία και Πρακτική της Γλώσσας και των Τεχνών.
Ατομικές εκθέσεις- 2017, Ελληνοαμερικανική Ένωση, Αθήνα (επιµ. Λουΐζα Καραπιδάκη).
- 2010, Αίθουσα Τέχνης «Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου», Αθήνα.
- 2023, Διασταυρώσεις, (επιμ. Αγγελική Αντωνοπούλου), a.antonopoulou.art, Αθήνα.
- 2018, Platforms Project (επιµ. Άρτεµις Ποταµιάνου), οµάδα we33, Ανωτάτη Ʃχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα.
- 2017, A Certain Blue of the Sea, Out of the Box Intermedia (επιµ. Ʃωζήτα Γκουντούνα), Ιόνιος Βουλή, Κέρκυρα.
- 2016, Unconscious Playground, “Τhe Νefele Project” (επιµ. Μαριτίνα Κονταράτου), Μουσείο Μπουζιάνη, Αθήνα.
- 2015, Aegeanale 2015, Kivotos Art Projects/ Art Dovecotes by Diles & Rinies (επιµ. Ʃωζήτα Γκουντούνα), Ξεν. Κιβωτός, Ορνός Μυκόνου/ Ξεν. Δήλες & Ρηνειές, Λαγκάδες, Τήνος.
- 2014, Rematerializing Culture, Δ.Ʃ. Υποτρόφων Ιδρύματος Λεβέντη (επιµ. Μαργαρίτα Καταγά, Νόρα Όκκα, Γιάννης Πούλιος), Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αθήνα.