Τζιμ Κάρεϊ: Μια βουτιά στους πιο υποτιμημένους ρόλους μιας κωμικής ιδιοφυΐας

Σαν σήμερα, στις 17 Ιανουαρίου 1962, γεννιέται ο Τζιμ Κάρεϊ, ο οποίος έμελλε να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα υποκριτικά ταλέντα στην ιστορία του Χόλιγουντ. Γνωστότερος ως κωμική αυθεντία, με τις αξεπέραστες εκφράσεις και τις εντυπωσιακές κινήσεις των μυών του προσώπου του, αλλά και το πηγαίο ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, έχει γράψει ιστορία με πάνω από 40 ταινίες στο ενεργητικό του. “Η Μάσκα”, “Θεός για μια Εβδομάδα”, “Ηλίθιος και Πανηλίθιος”, είναι μόνο μερικές από τις αντιπροσωπευτικές ταινίες του φαινομένου Τζιμ Κάρεϊ.

Εκτός από εξαιρετικά ταλαντούχος, ωστόσο, είναι και εξαιρετικά αδικημένος από τον κόσμο του Χόλιγουντ, καθώς η ταμπέλα του κωμικού του έχει στερήσει ένα μεγάλο μέρος της αναγνώρισης του πολυσχιδούς ταλέντου του. Ταινίες, όπως “Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού”, “The Truman Show” και “Kidding” έχουν αποδείξει πως -πάντα με την μοναδική του χιουμοριστική επικάλυψη- ο Τζιμ Κάρει ανταπεξέρχεται σε κάθε υποκριτική απαίτηση, δίνοντας στον χαρακτήρα το δραματικό βάθος που του αναλογεί.

Εμείς συγκεντρώσαμε 5 από τα κρυμμένα διαμαντάκια της καριέρας του εμβληματικού ηθοποιού, τα οποία αξίζει να δείτε. Καθίστε αναπαυτικά και φτιάξτε ελεύθερα την λίστα για τον επόμενο μαραθώνιό σας…

Μια ταινία που μαζί με τον Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας, αντιπροσωπεύουν την παιδική ηλικία πολλών από εμάς. Η σιωπηρή επιτυχία του 2004, είναι βασισμένη στα πρώτα τρία βιβλία της ομώνυμης σειράς του συγγραφέα Daniel Handler, ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Λέμονι Σνίκετ. Ο Jim Carrey από τη μια εδώ κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να αλλάζει μορφή με την βοήθεια προσθετικών προσώπου και να δίνει ρεσιτάλ κωμωδίας. Στην προκειμένη περίπτωση σκοτεινής κωμωδίας. Μπορεί ένα ποσοστό του κοινού να παραπονέθηκε πως η ταινία είχε πολύ σκοτεινή και ανατριχιαστική αισθητική για οικογενειακή ταινία, αλλά τι να πω… γούστα είναι αυτά. Η ιστορία βρίσκει τρία αδέρφια που μόλις ορφάνεψαν από μια μυστηριώδη πυρκαγιά που τους στέρησε τους γονείς τους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Η μοίρα ή και κάτι πιο συγκεριμένο τους φέρνει ως κηδεμόνα, έναν μακρινό τους συγγενή. Τον Κόμη Όλαφ. Ο ταλαντούχος ηθοποιός γίνεται ένα με τον αδίστακτο Κόμη Όλαφ, ο οποίος κάνει αλλεπάλληλες προσπάθειες για να ξεφορτωθεί τα παιδιά και να κληρονομήσει την περιουσία τους. Αδιαμφισβήτητα, συμπεριλαμβάνεται στις πιο αξιοσημείωτες, αν όχι iconic ερμηνείες του. Η Meryl Streep και ο Billy O’Connelly, “κουβαλούν” κι αυτοί με τον μοναδικό, σκοτεινά χιουμοριστικό τους τρόπο το σόου.

Ο Τζιμ Κάρεϊ έχει δηλώσει πως το Cable Guy βρίσκεται στις τρεις αγαπημένες ταινίες της καριέρας τους, οπότε δεν γινόταν να λείπει από την λίστα μας. Μέχρι την ταινία του 1996, ο Κάρεϊ είχε αναγνωριστεί ήδη ως το πιο δυνατό χαρτί στην κωμωδία του Hollywood, με ταινίες που άφησαν εποχή, όπως η Μάσκα και ο Ντετέκτιβ Ζώων, Ace Ventura. Ωστόσο, η ταινία δεν έλαβε το hype και την ανάλογη αγάπη του κοινού. Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί άλλη μια Α’ κλάσης κωμική ερμηνεία εκ μέρους του ηθοποιού, με μια διαστρεβλωμένη πτυχή αυτή τη φορά. O ηθοποιός ξεφεύγει για λίγο από το καθιερωμένο του μοντέλο του χαζούλη, αγαθού ήρωα-καρικατούρα και κάνει μια βουτιά στον ανεξερεύνητο βυθό της μαύρης κωμωδίας και του ψυχολογικού θρίλερ. Σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό του στυλ, ενσαρκώνει έναν διεστραμμένο και ανατριχιαστικό τύπο, ο οποίος ασχολείται με την κατ’οίκον εγκατάσταση καλωδιακής τηλεόρασης. Η σκοτεινή πλευρά του έγκειται στην αρρωστημένη του δίψα για φίλους, τους οποίους στη συνέχεια παρακολουθεί στενά και τους οδηγεί στην ολική τους αυτοκαταστροφή. Τον φίλο-θύμα του στην ταινία, υποδύεται ο Matthew Broderick.

Ίσως από τις τραγικά underrated ταινίες του Τζιμ Κάρεϊ, που άξιζαν αναμφίβολα περισσότερη αναγνώριση. Με το κλασικό, Καρεϊκό χιούμορ, ο ηθοποιός υποδύεται τον Τσάρλι, αλλά και τον Χανκ. Δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, στο ίδιο σώμα. Μετά από χρόνια εσωτερικευμένου θυμού και επίμονης αποφυγής ακόμα και της παραμικρής αντιπαράθεσης με τους συμπολίτες του, ο αστυφύλακας Τσάρλι, χρειάζεται μόνο μια σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Κι εκείνη έρχεται μέσω του Χανκ. Μιας δεύτερης αιμοβόρας προσωπικότητας που έρχεται ανεξέλεγκτα στην επιφάνεια και φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή του. Όταν ο Τσάρλι συναντάει και ερωτεύεται την Αιρίν, τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς ανακαλύπτει πως και ο Χανκ την διεκδικεί με τους πιο πονηρούς τρόπους. Ένα ρόλερ κόστερ κωμωδίας, με μια ασυναγώνιστη διπλή ερμηνεία του Τζιμ Κάρεϊ. Ο φυσικός τρόπος με τον οποίο εναλλάσσει τις εκφράσεις και τον τόνο της φωνής του, κάθε φορά που αλλάζει προσωπικότητα ανήκουν στα highlights της ταινίας, όπως ακριβώς και η απολαυστική χημεία με την Renee Zellweger. Αν διψάτε για αυθεντική κωμωδία, από αυτές που δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα από το γέλιο, με τις αλλοπρόσαλλα αστείες καταστάσεις που κλιμακώνονται, τότε μόλις βρήκατε την ιδανική.

Στο μυαλό μου πάντα είχα το «Fun with Dick and Jane» σαν κινηματογραφικό δίδυμο του «Me, Myself and Irene». Ίσως επειδή, χωρίς να πραγματεύονται κάποια ιδιαίτερα περίπλοκη πλοκή, εξερευνούν κοινωνικά προβλήματα με τον πιο κωμικό τρόπο, χωρίς ταυτόχρονα να χάνονται στην χιουμοριστική θύελλα του του Τζιμ Κάρεϊ. Εδώ, ο ηθοποιός υποδύεται τον Dick, ο οποίος δουλεύει σε μια πολυεθνική εταιρία και πάνω που πιστεύει ότι έχει πάρει προαγωγή και πείθει την γυναίκα του, Jane να παραιτηθεί από την δουλειά της για να αφιερώνει πιο πολύ χρόνο στον γιο τους, ανακαλύπτει πως έχει πέσει θύμα απάτης και πως του ανέθεσαν την ευθύνη μιας εταιρίας που μόλις χρεοκόπησε. Από εκεί και έπειτα, το ζευγάρι ξεκινάει μια ξεκαρδιστική καριέρα στην παρανομία, όπου προσπαθούν να συντηρήσουν το σπίτι και την οικογένειας τους, προβαίνοντας στην μια ληστεία μετά την άλλη. Η ταινία θίγει με άπλετο μαύρο χιούμορ την σκληρή πραγματικότητα που κυριαρχεί σε μεγάλου μεγέθους εταιρίες και το αντίκτυπο που έχει στους πιστούς εργαζομένους τους. Στοχευμένο σενάριο, ξεκαρδιστικές μεταμφιέσεις και σκηνικά, σε ένα αδικημένο hit του ηθοποιού που αξίζει μια θέση στις must-watch κωμωδίες σας.

Μετά το φαινομενικό «The Truman Show», η ταινία που χάρισε την δεύτερη Χρυσή Σφαίρα στον ηθοποιό, ήταν το «The Moon Man». Ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ, μια αυτοβιογραφία του κωμικού Andy Kaufman. Η ερμηνεία του Τζιμ Κάρεϊ, – ο οποίος έμεινε στο πετσί του ρόλου, μπροστά και πίσω από τις κάμερες καθ’όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων- χαρακτηρίστηκε ως η πιο παθιασμένη και ατόφια στο ενεργητικό του. Κατάφερε να διοχετεύσει τόσο το κωμικό του ταλέντο, όσο και τα βαθύτερα σκοτεινά ζητήματα που τον απασχολούσαν. Ο ηθοποιός μάλιστα, το 2017, “επέστρεψε” στον ρόλο του, σε ένα behind-the-scenes ντοκιμαντέρ, όπου μαζί με τους συμπρωταγωνιστές τους μοιράζονται αναμνήσεις και προσωπικές ιστορίες από τα γυρίσματα της ταινίας του 1999.