Τα Παιδιά του Χειμώνα: Μήπως η νέα σαρωτική ταινία του Alexander Payne δεν είναι απλώς μία ακόμη χριστουγεννιάτικη ταινία;

Μπορεί οι γιορτές των Χριστουγέννων να πέρασαν για τα καλά, ήρθε όμως η ώρα να δούμε στη μεγάλη οθόνη τη νέα ταινία του Alexander Payne με τίτλο “Τα Παιδιά του Χειμώνα” (στα αγγλικά: “The Holdovers”), μια δραμεντί η οποία διαδραματίζεται στις γιορτινές και χιονισμένες ημέρες των Χριστουγεννιάτικων διακοπών στη Μασαχουσέτη του 1970. Άλλοι κάνουν λόγο για τη νέα χριστουγεννιάτικη ταινία που θα γίνει κλασική, άλλοι επαινούν την ζεστή (cozy) ατμόσφαιρά της – με τον σκηνοθέτη να χαρακτηρίζει τέτοια σχόλια ως «εμετικά» -, οι κριτικοί την έχουν λατρέψει και τα βραβεία και οι υποψηφιότητες δε σταματούν – μετράμε ήδη δύο Χρυσές Σφαίρες και πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ!

Το ότι η ταινία διαδραματίζεται στις γιορτές των Χριστουγέννων δεν πρέπει να λειτουργήσει ως ανασταλτικός παράγοντας και να σας αποθαρρύνει από το να σπεύσετε στις αίθουσες από τις 25 Ιανουαρίου. Για την ακρίβεια, η συγκεκριμένη εορταστική περίοδος λειτουργεί άψογα για την ιστορία, η οποία είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από την επόμενη αγαπημένη σας χριστουγεννιάτικη ταινία. Αλλά πρώτα ρίξτε μια ματιά σε όσα πρέπει να ξέρετε πριν μπείτε στη σκοτεινή αίθουσα…

Η Αφίσα της ταινίας “Τα Παιδιά του Χειμώνα” του Alexander Payne

Πλοκή: Ένας στριμμένος καθηγητής (Paul Giamatti) σε ένα Αμερικανικό Κολέγιο υψηλού κύρους, υποχρεώνεται να παραμείνει στην πανεπιστημιούπολη κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών του, για να προσέχει λίγους σπουδαστές του, οι οποίοι δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε. Τελικά, αναπτύσσει μία απίθανη σχέση με έναν από αυτούς – έναν κατεστραμμένο, ιδιοφυή ταραχοποιό (ο πρωτοεμφανιζόμενος Dominic Sessa) – και την αρχιμαγείρισσα του κολεγίου, η οποία έχασε μόλις τον γιο της στον πόλεμο του Βιετνάμ (Da’Vine Joy Randolph).
Πρωταγωνιστούν: Paul Giamatti, Dominic Sessa, Da’Vine Joy Randolph

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Alexander Payne, συνέλαβε την ιδέα της ταινίας όταν είδε την ταινία “Merlusse” του Marcel Pagnol. Δε θέλησε όμως να γράψει μόνος του το σενάριο και ζήτησε από τον φίλο του, David Hemingson, να το γράψει, του οποίου είχε διαβάσει έναν πιλότο τηλεοπτικής σειράς για ένα οικοτροφείο στη Νέα Αγγλία, που όμως δεν βρήκε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για το πρώτο σενάριο που έγραψε για ταινία – έγραφε μόνο για τηλεοπτικές σειρές- και εμπνεύστηκε από την εμπειρία του ως μαθητής στο οικοτροφείο Watkinson του Hartford αλλά κι από την σχέση που είχε με τον θείο του όταν ήταν μικρός.

“Τα Παιδιά του Χειμώνα” του Alexander Payne

Ο Paul Giamatti είχε συνεργαστεί πριν 20 χρόνια με τον Alexander Payne στην ταινία “Sideways”. Η τωρινή τους συνεργασία χάρισε στον Giamatti μια Χρυσή Σφαίρα, ένα Critics Choice Award, μια υποψηφιότητα για Βραβείο BAFTA και μια για Όσκαρ, τις οποίες αναμένουμε να δούμε εάν θα καταφέρει να κατακτήσει.

Πράγματι, η ερμηνεία του είναι φοβερή, από αυτές που δεν ξεκολλάς τα μάτια σου από τον χαρακτήρα. Ο ίδιος προέρχεται από μια οικογένεια άμεσα εμπλεκόμενη με την εκπαίδευση – μητέρα δασκάλα, πατέρας ακαδημαϊκός και παππούδες εξίσου δάσκαλοι. Αλλά κι ο ίδιος ανέσυρε πολλές αναμνήσεις από το ιδιωτικό σχολείο στο οποίο φοίτησε.

Paul Giamatti – “Τα Παιδιά του Χειμώνα” του Alexander Payne

Σύμφωνα με τον ίδιο “ήταν ένας ενδιαφέρων ρόλος. Είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία να δω γιατί νομίζω υπήρχαν άπειρες ασυνείδητες αναμνήσεις που επηρέαζαν το σύστημά μου και κατέληγα να ανακαλώ όλων των ειδών τους ανθρώπους χωρίς να το αντιλαμβάνομαι. Το έβλεπα και σκεφτόμουν, θεέ μου, μόλις μου θύμισα εκείνον τον συνάδελφο του πατέρα μου. Δεν είχαν καταλάβει καν ότι το έκανα αυτό”. Έχει αναφέρει πως σκεφτόταν έναν καθηγητή βιολογίας που είχε, ενώ ένας παλιός συμμαθητής του τού έγραψε μόλις είδε τον ρόλο, ότι του θύμισε τον βιβλιοθηκάριο που είχαν, ένα ακόμη άτομο που ο Giamatti δεν σκεφτόταν συνειδητά.

Ακόμη έχει πει πως “ήταν παραπάνω ασυνείδητο από το φυσιολογικό, το οποίο ήταν κάπως ανησυχητικό γιατί ώρες ώρες έμοιαζε σχεδόν σαν να μη δούλευα αρκετά σκληρά, σα να ήμουν τεμπέλης. Ακόμη κι όταν το είδα, φαινόταν περίεργο. Το έβλεπα και σκεφτόμουν ‘Αυτό ήταν που έκανα;'”.

Μόλις έχοντας κλείσει τα 19 όταν άρχισαν γυρίσματα, ο Dominic Sessa δεν περίμενε ποτέ να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία και δεν φιλοδοξούσε ακριβώς να γίνει ηθοποιός. Έπαιξε σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις στο σχολείο του και η ταινία επρόκειτο να κάνει γυρίσματα τόσο στο δικό του σχολείο, όσο και στην ευρύτερη περιοχή, οπότε θα έψαχναν σε αυτά τα μέρη για τον νεαρό πρωταγωνιστή.

Ο Payne είπε για αυτόν τα εξής “Είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος νέος ηθοποιός. Καταλάβαινε ενστικτωδώς πως να έχει πρόσβαση στην δική του προσωπική εμπειρία για μια συγκινητική και πανέξυπνη ερμηνεία. Μόλις πείστηκα ότι αυτός ο νεοφερμένος είχε την ικανότητα για τον κεντρικό ρόλο, τον διάλεξα γιατί είχε επίσης κι ένα πρόσωπο που ήθελα να δω να γιατρεύεται από την ιστορία που διαδραματίζεται στην ταινία”.

Dominic Sessa – “Τα Παιδιά του Χειμώνα” του Alexander Payne

H Da’Vine Joy Randolph (η οποία επίσης κέρδισε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της) αναφέρθηκε με τη σειρά της στον νεαρό ηθοποιό λέγοντας “Μπορεί να απορροφήσει τόσο γρήγορα γιατί δεν έχει τίποτε άλλο πάνω στο οποίο θα βασίσει την ερμηνεία του. Οπότε είχε μια γνήσια θέληση να μάθει και ξεκάθαρα δούλευε με τον Alexander προσωπικά για να το κάνει να συμβεί. Είμαι πολύ περήφανη για αυτόν ακριβώς για αυτό”.

Αλλά και ο συμπρωταγωνιστής του, Paul Giamatti, είπε τα καλύτερα για αυτόν. “Τον συνάντησα απλώς για να δουλέψουμε και τον αγάπησα. Είναι ένας αξιαγάπητος τύπος και το να δουλεύω μαζί του ήταν εύκολα ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα που έκανα εδώ και καιρό…γιατί ήταν τόσο φρέσκος σε αυτό, και ήταν τόσο σκεπτόμενος πάνω σε όλο αυτό. Και με έναν τρόπο, έγινα πολύ επιδέξιος με πράγματα. Μπορώ να κάνω διάφορα πράγματα γρήγορα και εύκολα και να προχωρήσω στο επόμενο και να κάνω τα δικά μου. Και ήταν υπέροχο να έχω αυτόν τον τύπο, ο οποίος γνώριζε λιγότερα και περισσότερο αναρωτιόταν με κάθε τρόπο και, κάπως το ότι έριξα τους ρυθμούς και το πήρα χαλαρά μαζί του ήταν πολύ ωραίο”.

Στα γυρίσματα της ταινίας “Τα Παιδιά του Χειμώνα” του Alexander Payne

Αλλά και ο ίδιος ο Sessa δήλωσε για όλη την πρωτόγνωρη εμπειρία πως “Περνούσα τέλεια τριγυρνώντας σε ένα κινηματογραφικό σετ κάθε μέρα και απλώς παρακολουθώντας. Εννοώ πως ακόμη κι όταν δεν με καλούσαν στο σετ ή να είμαι μπροστά από την κάμερα, εγώ απλώς θα άραζα και θα έβλεπα τι γίνεται. Δεν γίνεται να έχεις μια τέτοια εμπειρία και να μη παίρνεις το μέγιστο από αυτή”.

Θα σας κερδίσει η ιστορία αυτή όπως κέρδισε μέχρι στιγμής κριτικούς και κριτικές επιτροπές; Θα γίνει η επόμενη αγαπημένη σας ταινία για τα Χριστούγεννα ή και γενικά; Από τις 25 Ιανουαρίου θα μπορείτε να βρείτε την απάντηση…