Αυτό το άρθρο αφορά την αστροφυσική, επομένως αναφερόμαστε στην καταστροφή των ουράνιων αντικειμένων (μεταξύ των οποίων και ο Ήλιος), που μας παρέχουν την ενέργεια που είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή. Τα αστέρια αποτελούν το πεδίο μάχης δύο μεγάλων εχθρών: της πίεσης και της βαρύτητας. Κάθε ένας από αυτούς αναζητά συμμάχους. Και, συχνά, στο τέλος, υπάρχει ένας ξεκάθαρος νικητής.
Αν και οι συγκρίσεις είναι πάντα απεχθείς, συχνά βοηθούν στην κατανόηση του προβλήματος. Φανταστείτε ένα μπαλόνι. Τα τοιχώματα του μπαλονιού εμποδίζουν την είσοδο του αέρα. Πρέπει να φυσήξετε δυνατά, ώστε η πίεση του νέου αέρα να υπερνικήσει την αντίσταση του μπαλονιού στην παραμόρφωση και να φουσκώσει. Αν αφήσουμε το μπαλόνι χαλαρό, η πίεση του αέρα στο εσωτερικό του προσπαθεί να εξισωθεί με την εξωτερική, με αποτέλεσμα να ξεφουσκώνει.
Μπορούμε να συγκρίνουμε ένα μπαλόνι με ένα αστέρι. Το ανάλογο με τα τοιχώματα από latex, που συμπιέζουν το μπαλόνι, είναι η βαρύτητα, η οποία τείνει να προκαλέσει τη συγκέντρωση της ύλης. Καθώς ο όγκος μειώνεται, η πυκνότητα αυξάνεται. Σε ένα αστέρι, αυτή η ύλη είναι αέριο, κυρίως υδρογόνο, όπως γράφει η «El Pais».
Όταν ένα αέριο συμπιέζεται, η θερμοκρασία και η πίεσή του αυξάνονται. Ακριβώς όπως ο αέρας που εισάγουμε στο μπαλόνι, το αέριο ενός άστρου – με την πίεσή του – τείνει να επεκτείνει το άστρο. Εκεί, έχουμε τους δύο ανταγωνιστές: η βαρύτητα τείνει να κάνει τα πάντα να πέσουν προς το κέντρο του άστρου, ενώ η πίεση τείνει να κάνει το αέριο να διασκορπιστεί. Και, σε αυτή τη μεγάλη μάχη, το αστέρι περνά ολόκληρη τη ζωή του -συμπεριλαμβανομένου του σταδίου πριν από τη γέννησή του- σε μια σταδιακή διαδικασία θανάτου και καταστροφής. Όλα εξαρτώνται από το αν η πίεση μπορεί να εξουδετερώσει τη βαρύτητα.
Διαβάστε περισσότερα στο skai.gr.
