Must Watch or Not: Αξίζει τελικά το Echo, η νέα πρωτότυπη σειρά του Disney+;

Η νέα πρόταση του Disney+ φέρνει στις οθόνες μας το «Echo» και την πρώτη Ιθαγενή Αμερικανίδα ηρωίδα σε πρωταγωνιστικό ρόλο της Marvel. Η νέα mini σειρά εξερευνά το backstory μιας από τις λιγότερο γνωστές φιγούρες στο θυελλώδες σύμπαν των υπερηρώων.

Για όσους ακολουθούν πιστά κάθε σειρά και ταινία της Marvel, η Maya Lopez (Alaqua Cox) είχε κάνει την πρώτη της εμφάνιση στην σειρά Hawkeye του 2021 ως villain, ή καλύτερα αντι-ήρωας στο πλευρό του βασικού κακού Kingpin aka Wilson Fisk (Vincent D’Onofrio). Στο Echo, πρωταγωνίστρια πια, βουτάμε στα άδυτα της προσωπικότητάς της, εξερευνώντας το άγνωστο παρελθόν της, λεπτομέρειες για την σχέση που την συνδέει με τον “θείο” της, Kingpin, αλλά και για την κουλτούρα της φυλής Choctaw στην οποία ανήκει.

Η σειρά σαν ιδέα, αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα project της streaming πλατφόρμας, καθώς θίγει κοινωνικές ομάδες που δεν είχαν μέχρι τώρα κάποια εκπροσώπηση στο πρόσωπο ενός ήρωα της Marvel. Ο χαρακτήρας μάλιστα, προϋπάρχει στα κόμικς του Daredevil του περασμένου αιώνα. Ωστόσο, στην εκτέλεσή της, όλα αυτά κάπου ξεθωριάζουν και χάνονται.

Έχοντας ορισμένα καλά στοιχεία, στο σύνολό της η σειρά μας απογοήτευσε. Εσείς καθίστε αναπαυτικά, όσο εμείς εξηγούμε τα σημεία που μας κέρδισαν, αλλά κυρίως τα σημεία στα οποία -κατά τη γνώμη μας- η σειρά “αστόχησε”.

Όσοι είστε die hard φανς του Matt Murdock, ταυτιστείτε ελεύθερα. Με μια πρώτη σκέψη, θα ήθελα πολύ παραπάνω τηλεοπτικό χρόνο για τον χαρακτήρα του Daredevil. Κι αυτό γιατί αφενός ο Kingpin είναι ο βασικός του rival και μαζί με την Maya προφανώς είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ιστορίες των κόμικ, αφετέρου θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η σχέση τους μετά την διάλυση της συνεργασίας της Maya με τον Fisk. Ωστόσο, ολοκληρώνοντας τη σειρά, συνειδητοποίησα πως ίσως η εκτεταμμένη εμφάνιση του κόκκινου διαβολάκου να έκλεβε κατά πολύ από την λάμψη της Maya, καθώς όλο το νόημα της σειράς είναι να την γνωρίσουμε και να την δούμε να παίρνει επιτέλους τη ζωή στα χέρια της. Το origin story της δηλαδή. Το ότι εν τέλει η λάμψη που περιμέναμε δεν ήρθε ακριβώς έτσι όπως θα θέλαμε είναι διαφορετική συζήτηση.

Η μάχη στο πρώτο επεισόδιο μεταξύ των δύο, ίσως ήταν και η μοναδική μέσα στη σειρά που δεν φάνηκε τόσο επιτηδευμένη. Θυμηθήκαμε τα ένδοξα χρόνια του Daredevil αλά Netflix, ενώ είδαμε (όπως επισήμανε και ο ίδιος ο Fisk) την πρώτη anti-hero από την αυτοκρατορία του Kingpin που κατάφερε να τον ζορίσει. Ωστόσο, αυτό ήταν όλο. Ελπίζουμε σε κάποια δεύτερη σεζόν να πάρουμε μια γενναιόδωρη γεύση.

Η αισθητική και η σκηνοθεσία της σειράς αποτελούν τα μεγάλα της plus. Ο τρόπος με τον οποίο ο ήχος κόβεται και εναλλάσσεται, παρουσιάζοντας την οπτική γωνία τόσο της Maya, όσο και των υπολοίπων, αποτελεί μια στοχευμένη και επιτυχημένη προσθήκη στη σειρά. Η Alaqua Cox, ταυτίζεται όσον αφορά την απώλεια ακοής και του ενός από τα δύο της πόδια και εν μέρη με την καταγωγή της με την Maya, επομένως όπως έχει δηλώσει και η ίδια πολλάκις, η χαρά, ο ενθουσιασμός που πηγάζουν από την ευκαιρία να εκπροσωπήσει άτομα σαν κι εκείνη αποτυπώνονται στην αφοσίωση και την δουλεία που έχει επενδύσει στον χαρακτήρα της. Η ερμηνεία της είναι αναμφίβολα στα θετικά της σειράς.

Ένα από τα μηνύματα που περνάει η σειρά, έγκειται στην σημασία της Νοηματικής Γλώσσας. Fun fact: Άτομα της παραγωγής και του crew είχαν την ευκαιρία να διδαχθούν την Νοηματική, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν άνετα με την Alaqua. Αφενός θα μου πείτε αυτό ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν, όμως με τα δεδομένα της βιομηχανίας του Hollywood, η κίνηση αυτή αξίζει το hype.

Σε μια σειρά που χαρακτηρίζεται ως μια από τις πιο αιματηρές της Marvel, αυτό που περιμένεις σίγουρα είναι οι εντυπωσιακές σκηνές πάλης. Στο Echo κάτι πήγε τρομερά λάθος και ούτε μισή μαχούλα δεν μας ικανοποίησε (πλην της σωτήριας λέμβου ονόματι Daredevil). Ακόμα και η τελευταία -υποτίθεται- μεγάλη μάχη με τον Kingpin, μικρή σε διάρκεια, είναι άκρως anticlimactic. Παρά το εντυπωσιακό πλάνο με όλες τις προγόνους της Maya (το origin story της καθεμίας παρακολουθούμε σε κάθε επεισόδιο ξεχωριστά) οι οποίες διοχετεύουν τις δυνάμεις τους στην ίδια, ώστε να νικήσει τον Fisk, δεν υπάρχει ιδιαίτερη ένταση, αλλά ούτε και κάποια εντυπωσιακή κλιμάκωση. Το μόνο ιντριγκαδόρικο στοιχείο, είναι το ότι η Maya, ελέγχει το μυαλό του, και γυρνώντας με κάποιο περίεργο τρόπο στις αναμνήσεις του, τον αποτρέπει από ο να σκοτώσει τον πατέρα του, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πλαισίωση του villain στον οποίο εξελίχθηκε. Έτσι, ο Kingpin πλέον είναι αλλαγμένος και από ό,τι είδαμε και στην post-credit σκηνή, ετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές για τη θέση του δημάρχου της Νέας Υόρκης. Το ερώτημα είναι: Πόσο έχει αλλάξει και κατά πόσο θα μας αρέσει μια καλύτερη εκδοχή ενός εκ των αγαπημένων μας κακών;

Ή πολύ απλά, αν τα πέντε 50λεπτα επεισόδια ήταν μια ταινιούλα, ίσως και να πετύχαινε το Echo. Τα πρώτα επεισόδια κυλούν πολύ αργά και κάπως αποσυντονισμένα. Κι εκεί που λες από μέσα σου «εντάξει, όλα τα πρώτα επεισόδια είναι αναγνωριστικά, θα ανάψουν τα αίματα σε λίγο», σε μια προσπάθεια να πείσεις τον εαυτό σου να συνεχίσει την σειρά, τα επόμενα και τελευταία σε απογοητεύουν εξίσου. Όταν έχεις πέντε επεισόδια για να διηγηθείς μια ιστορία, δεν υπάρχουν περιθώρια για πλατειασμούς και υπερφλύαρες εισαγωγές.

Καινούριοι, αναλώσιμοι και κάπως αδιάφοροι χαρακτήρες ξεπηδούν συνεχώς, τους οποίους δεν έχουμε χρόνο να τους γνωρίσουμε καθώς εξαφανίζονται όσο γρήγορα εμφανίζονται. Αυτό είναι και ένα από τα κύρια επιβραδυντικά στοιχεία της πλοκής.

Επιπλέον, παρόλο που, όπως υπογραμμίσαμε, η κεντρική ηρωίδα είναι από τα δυνατά σημεία της σειράς, η αδυναμία αποτύπωσης των προσωπικών της σκέψεων, μας αποτρέπει κάπως να την μάθουμε εις βάθος και να συνδεθούμε μαζί της. Αυτό από μόνο του καθιστά μετά από λίγο την εξέλιξη των γεγονότων κάπως βαρετή και μονότονη. Την βλέπουμε να σπάει τα δεσμά της και να διεκδικεί αυτά που θέλει, όμως μέσα από μια επαναλαμβανόμενη λούπα μαχών, σύνδεσης με τις δυνάμεις των προγόνων της και περισσότερων μαχών.

Η σειρά είχε τις καλύτερες βλέψεις. Μας χάρισε μια καινούρια, σκληροπυρηνική live action χαρακτήρα, με αξιοθαύθμαστες και πολλά υποσχόμενες δυνατότητες, η οποία όμως αναλώθηκες σε μια φτωχή και χιλιοφορεμένη υπόθεση. Η ανάδειξη των ιδιαίτερων πτυχών της Maya, χάθηκε κάπου ανάμεσα στο φλύαρο buildup.