MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΚΥΡΙΑΚΗ
24
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
TEXNH

Τα πιο διάσημα φιλιά στην ιστορία της τέχνης

Ένα φιλί μπορεί να είναι αθώο, παθιασμένο, τρυφερό, έντονο. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες.

Νίκη Αλεξοπούλου | 14.02.2024

Ένα φιλί μπορεί να είναι αθώο, παθιασμένο, τρυφερό, έντονο, παιχνιδιάρικο, αδελφικό, σφραγίδα υπόσχεσης και αγάπης, ή σύμβολο χωρισμού. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς διαφορετικούς καλλιτέχνες, αρκετοί από τους οποίους το χρησιμοποίησαν ως αλληγορικό σύμβολο.

Οι καλλιτέχνες των οποίων τα έργα παρουσιάζονται παρακάτω, εμφανίζουν ποικιλία τόσο στα μέσα που χρησιμοποιούν, όσο και στην ερμηνεία αυτού του μοτίβου. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, το φιλί είναι ένα θέμα που αιχμαλωτίζει όλα τα είδη κοινού.

Francesco Hayez, Το Φιλί

Francesco Hayez – Il Bacio [1859] Πινακοθήκη Brera, Μιλάνο

Αποτελεί το πιο γνωστό έργο του ιταλού καλλιτέχνη Francesco Hayez. Ο πίνακας αποτελεί σύμβολο του ιταλικού Ρομαντισμού και αντιπροσωπεύει το πνεύμα του Risorgimento. Πρόκειται για ένα ζευγάρι από το Μεσαίωνα, που αγκαλιάζεται ενώ φιλούν ο ένας τον άλλο. Συγκεκριμένα, το φιλί αντιπροσωπεύει την ένωση Ιταλίας και Γαλλίας, γεγονός που επέφερε την Ιταλική ενοποίηση του 19ου αιώνα. Το φιλί υμνεί την ελευθερία και την πατριωτική αγάπη.

Auguste Rodin, Το Φιλί

Auguste Rodin – Le Baiser [1882] Μουσείο Rodin, Παρίσι

Το μνημειώδες μαρμάρινο γλυπτό απεικονίζει τους Paolo Malatesta και Francesca da Rimini, δύο εραστές που σκοτώθηκαν από τον εξοργισμένο σύζυγο της Francesca. Παρμένοι από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, το έργο απεικονίζει το φιλί τους καθώς διάβαζαν μαζί την ιστορία του Lancelot και της Guinevere. Τα κομψά και εύπλαστα σώματα έρχονται σε εντυπωσιακή αντίθεση με τον τραχύ σκαλιστό βράχο στον οποίο κάθονται. Πρόκειται για μία από τις πιο ειλικρινείς – και πιο δημοφιλείς – εικόνες σαρκικού έρωτα στην ιστορία της Tέχνης.

Jean-Léon Gérôme, Πυγμαλίων και Γαλάτεια

Jean-Léon Gérôme – Pygmalion and Galatea [1890] Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Νέας Υόρκης

Ο πίνακας Πυγμαλίων και Γαλάτεια, φιλοτεχνημένος το 1890 από τον Jean-Leon Gérôme, απεικονίζει μια ιστορία από τις «Μεταμορφώσεις» του ποιητή Οβίδιου. Ο Πυγμαλίων στην προσπάθεια του να δημιουργήσει το τέλειο γυναικείο είδωλο, ερωτεύεται απεγνωσμένα το έργο τέχνης του, το οποίο με τη δύναμη της θεάς της Αφροδίτης, ζωντανεύει. Ο Gérôme παρουσιάζει τη στιγμή της ερωτικής αγκαλιάς και του πρώτου φιλιού ανάμεσα στον γλύπτη και το αριστούργημά του, σε μία προσπάθεια να εξαίρει τη δύναμη της αγάπης και της επιθυμίας.

Henri Toulouse-Lautrec, Στο κρεβάτι, Φιλί

Henri Toulouse-Lautrec – Au lit: le baiser [1892-93] Ιδιωτική συλλογή

Ο Toulouse-Lautrec γοητευμένος από τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού και τακτικός θαμώνας σε μπαρ, καμπαρέ και πορνεία, φιλοτέχνησε το πορτραίτο δύο γυναικών- πιθανότατα ιερόδουλων-, αγκαλιασμένων, να χάνονται σε ένα φιλί. Ο Lautrec προσπαθούσε να συλλάβει τις μικρές, τρυφερές στιγμές της ζωής των γυναικών που συναντούσε και το έκανε με ανθρωπιά και ευαισθησία. Ένθερμος υποστηρικτής της διαφορετικότητας, μας αποκαλύπτει τις κρυμμένες ζωές των queer γυναικών του 19ου αιώνα.

Edvard Munch, Το Φιλί

Edvard Munch – The Kiss [1897] Μουσείο Munch, Όσλο

Η σκοτεινή ατμόσφαιρα του “The Kiss” αντιπροσωπεύει το αίσθημα αμφιθυμίας που χαρακτηρίζει τον Munch. Το φιλί των δύο εραστών συμβολίζει την ένωσή τους, αλλά και την απώλεια της αυτονομίας τους και της ύπαρξής τους ως ανεξάρτητες οντότητες. Μία εξπρεσιονιστική απεικόνιση που εξωτερικεύει το πάθος, ταυτοχρόνως με τον τρόμο που προκύπτει μέσα από την παραμόρφωση των προσώπων.

Gustav Klimt, Το Φιλί

Gustav Klimt – The Kiss [1908] Belvedere Palace, Βιέννη

Ίσως το πιο διάσημο φιλί στον δυτικό κόσμο είναι το “The Kiss” (1907-1908), του Gustav Klimt. Ανήκει στη λεγόμενη «Χρυσή Περίοδο» του Αυστριανού ζωγράφου και θεωρείται το πιο δημοφιλές έργο του, καθώς και ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα έργα της Art Nouveau εποχής. Ο πίνακας παρουσιάζει ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο σε χρυσό φόντο, με τον άντρα να φιλά τρυφερά τη γυναίκα. Φημολογείται, μάλιστα, πώς πρόκειται για τον ίδιο τον καλλιτέχνη και τη σύντροφό του Emilie Flöge. Το έργο αποτελεί ωδή στον έρωτα, την τρυφερότητα και την ρομαντική αγάπη, η οποία βρίσκεται σε αρμονική συνύπαρξη με τη φύση.

René Magritte, Οι Εραστές

René Magritte – The Lovers [1928] Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Νέα Υόρκη.

Το έργο του Magritte θεωρείται ένα από τα πιο γνωστά αριστουργήματα του σουρεαλισμού στη ζωγραφική. Ο Βέλγος ζωγράφος αφήνει επίτηδες το έργο του ανοιχτό σε διάφορες ερμηνείες, παρουσιάζοντας δύο φιγούρες με τα πρόσωπά τους καλυμμένα από ένα λευκό ύφασμα, ανίκανες να επικοινωνήσουν και ακουμπήσουν τα χείλη τους πραγματικά. Σε αντίθεση με το έργο του Klimt, ο Magritte τοποθετεί τις δύο μορφές μέσα σε ένα δωμάτιο, εντείνοντας την ατμόσφαιρα μυστηρίου στο έργο του.

Roy Lichtenstein – Φιλί V

Roy Lichtenstein – Kiss V [1964] Ιδιωτική συλλογή

Ως ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Pop Art, ο Lichtenstein δημιούργησε έργα τέχνης, τα οποία θυμίζουν κινούμενα σχέδια ή κόμικς. Το έργο του με τίτλο “Kiss V” απεικονίζει τη συνάντηση ενός ζευγαριού, σφραγισμένη με δάκρυα και ένα φιλί. Το έργο ενσωματώνει τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του Λιχτενστάιν: έντονα χρώματα, μαύρα περιγράμματα και κουκκίδες Ben-Day. Στο έργο του αυτό ο Λιχτενστάιν κατάφερε να αποτυπώσει σε μία μόνο εικόνα, το περίπλοκο φάσμα συναισθημάτων που μπορούν υπάρξουν σε μία σχέση. Οι σχέσεις μπορεί να είναι έντονες, οδυνηρές, γεμάτες έκσταση, θλίψη και ευτυχία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑValentine’s Day: 5 προτάσεις για το πιο ρομαντικό δείπνο του χρόνου12.09.2018

Banksy, Οι αστυνομικοί που φιλιούνται

Banksy – The Kissing Coppers [2004] Ιδιωτική συλλογή

Το 2004, ο Banksy δημιούργησε αυτό το γκράφιτι, στο Μπράιτον της Αγγλίας. Το έργο του εμφανίζει δύο άντρες αστυνομικούς να φιλιούνται. Γνωστός για τα ευφάνταστα street art σκίτσα του, ο Banksy χρησιμοποιεί συχνά την ειρωνεία ως μέσο για να σατιρίσει ή να ευαισθητοποιήσει όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα. Το έργο του “Kissing Coppers” αποτελεί και αυτό έναν πολιτικο-κοινωνικό «σχολιασμό». Μερικοί πιστεύουν πως θέλει να καταδικάσει την ομοφοβία, ενώ άλλοι πιστεύουν πώς χλευάζει την εξουσία, παρουσιάζοντας τους αστυνομικούς σε μια ευάλωτη στιγμή.

Πηγή: https://www.widewalls.ch/

Περισσότερα από Art & Culture